Μετ' εμποδίων αναχώρηση

Ενισχυμένος φραπές (!!!) νούμερο 6 και απέλπιδα προσπάθεια να συνέλθω νούμερο 37 και 3/12... Η μέρα ξεκίνησε νωρίς, 5:15 για την ακρίβεια (τέτοιες ώρες δεν υφίστανται για μένα...), και αν λάβουμε υπ' όψη πως η χτεσινή τελείωσε γύρω στις 3 παρά, πολλά μπορούμε να αντιληφθούμε...

Και ενώ στις 6 παρα 10, όπως ήταν προγραμματισμένο, όλα είναι έτοιμα για αναχώρηση, το υπόλοιπο team ακόμα να φανεί. 6 και αποφασίζω να τηλεφωνήσω. Πρέπει να φτάνουν. Κινητό κλειστό :s, κλήση στο σταθερό, καλεί, καλεί, καλεί και ξαφνικά κοιμισμένη φωνή στο άλλο άκρο ανακοινώνει: Κοιμήθηκα! Οιμέ...

Το team καταφθάνει με 45 λεπτά καθυστέρηση. Σε 40 λεπτά αναχωρεί το πλοίο και εμείς είμαστε κέντρο! Αγώνας δρόμου με αντίπαλο τον χρόνο. Σταθμός Λαρίσης και... Αναμονή για να περάσει το τραίνο, εμπορική αμαξοστοιχία! (ΤΑΑΑΠ). Σίγουρος πως δεν θα προφτάσουμε το πλοίο προσπαθώ να σκεφτώ διαδρομή στον Πειραιά χωρίς κίνηση. 7 στα φανάρια της Ελαϊς, 7:10 στον ντόκο! Αδυνατώ να το πιστέψω (δούλεψε!!!). Με άνεση και χωρίς ταλαιπωρία αναμονής (!!!) φορτώνουμε το αμάξι! (Έχει και τα θετικά του :p)

Παραβλέπω το γεγονός πως δεν έχουμε 3 διπλανές θέσεις (το πρόβλημα λύθηκε εύκολα, δεν ξέρω αν δημιούργησε άλλα είν' η αλήθεια). Αφιξη, χαλάρωση και ετοιμαζόμαστε (νυσταγμένα) να απολαύσουμε βουτιά στο απέραντο γαλάζιο... Φτάσαμε, τι άλλο θα συμβεί; (Στο σημείο αυτό ένα κακεντρεχές ντομοβόι κοιτά μοχθηρά και γελά...)

Παραλία, (γαϊδουρο-)αέρας αιγαίου (γρουμφ εις το τετράγωνο), ομπρελίτσα (όχι, δεν ήμουν ο μόνος, υπήρχαν πολλές, ίδιες, με την ίδια βάση, δεν θα πέσει η δική μου...). Και πάνω που καθισμένος στην ωραία αμμουδιά μου, κάτω από την πλούσια σκιά της ομπρέλας μου, ψάχνω το αντηλιακό (12 το μεσημέρι, μην μας βαρέσει ο ήλιος) το κακεντρεχές προαναφερθέν ντομοβόι αποφασίζει να... φταρνισθεί! Και η ομπρέλα απογειώνεται, ενώ το κεφάλι μου βρίσκεται σε τροχιά σύγκρουσης με το κοντάρι. ΖΝΤΑΠ. Χτύπημα στο αριστερό μάτι, παρά την προσπάθεια κάλυψης και... σπάσιμο (για 3τη φορά φέτος) των ηλιακών ματογυαλιών μυωπίας μου (γρουμφ εις τον κύβο, μην πω εις την δεκάτη :@). Έκανα λίγη ώρα για να συνέλθω (λέμε δηλαδή πως συνήλθα, γιατί το κεφάλι ακόμα στριφογυρίζει, 8 ώρες μετά :@). Και το ερώτημα που πλανάται στην ατμόσφαιρα: κοιμήθηκε το ντομοβόι ή να μην βγω το βράδυ;

[Απέλπιδα προσπάθεια νούμερο 39 και 7/16...
Και τώρα τι θα κάνουμε χωρίς γυαλί ηλίου :@]