Πετάμε!

Μετά από επτά χρόνια αδιάλειπτης «συνεργασίας», καιρός ήταν να «εκσυγχρονιστεί» το μηχάνημα. Ο παλιός καλός P4 «χτυπά» τώρα στην καρδιά του μηχανήματος του πατερούλη, εκεί όπου μέχρι πρότινος λειτουργούσε ο παλιός καλός P2, αποκτηθείς προ δεκαπενταετίας, επί του οποίου είχαν γραφτεί το «θέμα πέμπτου» και το διδακτορικό (μα πότε πέρασαν τόσα χρόνια από τότε;). Και η αλήθεια είναι πως όντως «πετάμε» πλέον με το νέο i7-920 και τα παραθύρια 7, τα οποία φυσικά δεν αποτελούν το 7μο λειτουργικό της MS, αλλά περίπου το 11το με 12το; Γιατί το ονόμασε έβδομο τώρα ένας θεός ξέρει, αλλά είναι η πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια που ακούστηκε καλός λόγος για την εταιρία. Όντως έκαναν καλή δουλειά, και στα παράθυρα, αλλά και στο νέο office που προετοιμάζεται. Η βασική ερώτηση όμως είναι: Γιατί έπρεπε να βγουν τα vista και τo office 2007, και μέσα σε δύο χρόνια να «αποσυρθούν»; Θυμίζει την περίπτωση Millenium – Ο’97. Το ίδιο δεν είχε γίνει και τότε; Μήπως τελικά όλα αυτά είναι στρατηγικές κινήσεις;
Η εορταστική περίοδος τελείωσε και σιγά-σιγά η πόλη επιστρέφει στην καθημερινότητα της. Η γκρίνια των εμπόρων συνεχίζεται, ο κόσμος δεν καταναλώνει, η αγορά δεν κινείται. Δεν διερωτήθηκαν ποτέ μήπως όσα πωλούν είναι στην πράξη άχρηστα, υπερτιμημένα και ανώφελα; Η αγορά και η κατανάλωση αγαθών και υπηρεσιών έχει γίνει πλέον επιταγή, το διαχειριστικό σχήμα θεωρείται μόνη αληθής δυνατότητα και κατηγορούνται πλέον οι άνθρωποι που δεν καταναλώνουν πως φέρουν τροχοπέδη στην κοινωνία, ενώ καταδικάζεται κάθε άλλου είδους ενέργεια, η οποία δεν ενισχύει την αγορά. Η αγορά πλέον θεωρείται η μόνη οδός. Κι όμως, κάποτε οι άνθρωποι που περπατούσαν στον ίδιο χώρο ενδιαφερόταν για την υστεροφημία τους, πόσο παράταιρο και αδιανόητο φαντάζει αυτό σήμερα; Εδώ βέβαια δεν μπορεί κανείς να χωνέψει πως πέρασαν τα δεκαπέντε χρόνια, τα δύο χιλιάδες σίγουρα αποτελούν ένα τεράστιο χάσμα…
Εκπολιτίστικε ο άνθρωπος λοιπόν και αντί της τέχνης, της φιλοσοφίας, της ανάπτυξης του πνεύματος, του εαυτού του, του ανθρώπου, τώρα πλέον βλέπει καθαρά μπροστά του και πετάει τα περιττά νήματα της ύπαρξης. Ασχολείται επιτέλους μόνο με το χρήμα και την «οικονομική ανάπτυξη». Ο «κουλτουριάρης» είναι πια ένας υποτιμητικός τίτλος. Ενώ ο «καταναλωτής» είναι η πραγματική φύση του. Homo comesum comesum. Ο «σοφός» πήγε περίπατο, ξέμεινε στα χρόνια τα παλιά