Ληστεύοντας το ταμείο

Η παρέα συναντήθηκε σε γνωστό εστιατόριο, στέκι «καλής κοινωνίας», για ένα κρασί κι έναν μεζέ. Είναι που έχει και γνωστούς από το προσωπικό εκεί! Το φαγητό καλό, το κρασί καλύτερο, το γλυκό κερασμένο, ακόμα πιο καλό. Κι ο λογαριασμός; Κι αυτός καλός, εκατόν εξήντα ευρώ. Χωρίς «χαρτάκι». Όχι ότι με «χαρτάκι» θα ήταν διαφορετικός, άλλη τάξη επαγγελματιών τα κάνει αυτά!
Ε, υπάρχει και γνωστός στο προσωπικό τώρα, να μην γίνει θέμα. Κέρασαν και τόσο ωραίο γλυκό, να μην γίνει θέμα. Και το «μαγικό χαρτάκι» δεν ζητιέται ποτέ. Έστω ότι ο ΦΠΑ είναι 20%, σκόντο κάνουμε, δηλαδή ο επιτηδευματίας μόλις έβαλε 32 ευρώ στην τσέπη του, αντί να τα δώσει στο κράτος ως οφείλει. Αλλά δεν τελειώνει το θέμα εκεί. Στο τέλος του οικονομικού έτους, κι έστω ότι ο επιτηδευματίας είναι κάπου στη μέση της φορολογικής κλίμακας, δηλαδή ας πούμε ένα 30%, θα δηλώσει 128 ευρώ λιγότερα έσοδα. Οπότε θα «παντελονιάσει» άλλα 38 ευρώ (και κάτι ψηλά, αλλά είπαμε, σκόντο υπερ του ιδιοκτήτη κάνουμε!). Κι αυτό μόνο αν τα 128 αυτά ευρώ δεν τον μεταφέρουν σε ανώτερη φορολογική κλίμακα, οπότε και θα «κερδίσει» παραπάνω.
Δηλαδή τουλάχιστον 70 ευρώ! Μόλις στερήθηκε δηλαδή το κράτος το ένα δέκατο του μισθού ενός κακοπληρωμένου συμβασιούχου της γενιάς των επτακοσίων ευρώ, για τους οποίους στενοχωριέται το πανελλήνιο! Ή ίσως το ένα εικοστό, ένα φουσκωμένο μεροκάματο δηλαδή, ενός κανονικά αμειβόμενου δημόσιου υπάλληλου. Και πόσοι άραγε, κάθε βράδυ, δεν κόβουν αυτό το «μαγικό χαρτάκι», ως όφειλαν; Πόσοι μισθοί κάθε βράδυ δεν κατευθύνονται στα κρατικά ταμεία, αλλά στις τσέπες επιτηδευματιών;
Και ύστερα αναρωτιέται ο έλληνας που πήγαν τα λεφτά! Ποιά μαύρη τρύπα τα έφαγε και δεν υπάρχουν. Αλήθεια, τί ποσοστό άραγε τρώνε οι δημόσιοι υπάλληλοι και πόσα σφετερίζονται οι ιδιώτες; Μπας και γίνει κατανοητό κάποια στιγμή ποιος φταίει βρε αδερφέ!
Και ήρθαν λέει πεφωτισμένοι οικονομολόγοι και δήλωσαν πως με το παρόν φορολογικό σύστημα οι περαιώσεις είναι αναγκαίες. Όχι για τα μαύρα, αυτά είναι ούτως ή άλλως χαμένα, για τα υπόλοιπα που δεν είναι αρκούντως «διαφανή»! Κλοπή στην κλοπή και αδικία, αλλά τι τώρα; Να κλείσουν μαγαζιά ή να μπουν στη στενή «ευυπόληπτοι πολίτες»;
Κορόιδο έλληνα, που σου έμαθαν πως το να σε κεράσουν ένα γλυκό και να μην ζητήσεις απόδειξη είναι μαγκιά και αισθάνεσαι ανώτερος άνθρωπος έτσι, αριστοκράτης, ρίχνεις και το μπουρμπουάρ σου (μαύρα πάλι!) στο φινάλε και φεύγεις άρχοντας! Και μετά αναρωτιέσαι ποια μαύρη τρύπα τρώει τα χρήματα του κρατικού προϋπολογισμού. Αναρωτιέσαι που πήγε το κοινωνικό κράτος; Χάθηκε στο χαρτάκι που δεν κόπηκε για να αισθάνεσαι αριστοκράτης βρε κουτέ! Εντάξει, σίγουρα το κράτος θέλει νοικοκύρεμα, πολλές οι λοβιτούρες, αλλά έχεις το θράσος να μιλάς όταν εσύ ο ίδιος τις επιτρέπεις; Όταν μόνος σου επιτρέπεις σε κάποιους την κλοπή του κρατικού ταμείου, ωρύεσαι που την επιτελούν και κάποιοι άλλοι; Μήπως επειδή εκείνοι δε σε κέρασαν και δε σε έκαναν να αισθάνεσαι «άρχοντας» βρε;
Το χειρότερο βέβαια είναι πως ο συγκεκριμένος επιτηδευματίας κατεβαίνει και στις εκλογές! Θέλει να γίνει και «τοπικός άρχοντας»! Κι εσύ μαύρε μου, ενώ ξέρεις πως κλέβει ασύστολα το ελληνικό κράτος, θα τον ψηφίσεις γιατί είναι της «καλής κοινωνίας», «έχει ρεύμα», και γνωριμίες έχει εδώ που τα λέμε, και καλές μάλιστα, δεν το έκρυψε, «στενές», και μπορεί και να τον φέρεις κοντά στο αρχοντιλίκι. Τί νομίζεις, όταν βρεθεί εκεί, δεν θα το νοικοκυρέψει καλύτερα το κράτος απ’ όσο νοικοκυρεμένο είναι σήμερα;
Τελικά ποιός είναι αλήθεια ο μεγαλύτερος κλέφτης των πόρων του κοινωνικού κράτους;