Σάββατο 5 Απριλίου 2008

Now now…

Δεν είναι καθόοοοολου ωραίο να βάζουμε τους φίλους μας στον τοίχο και να τους δουλεύουμε ψιλό γαζί για δυο ολόκληρες ώρες…
Όοοοοχι ότι εγώ δεν πέθανα στα γέλια αλλά μια ψυχή το έπαθε το πολιτισμικό σοκ…

Μουντός ουρανός – κακός συντονισμός – και «στο βάθος» μια στοίβα εργασίες περιμένουν εναγωνίως να διορθωθούν (μήηηπως θα έπρεπε να ελαττώσω τις απαιτήσεις από τους πελάτες μου;). Και είναι μόνο οι μισές…

3 σχόλια:

  1. Μια χαρά ωραίο είναι, για τους φίλους μας...
    :)
    (κι έχεις κι άλλους φίλους, και φιλενάδες, που δεν έχουν "αρχίσει" το δούλεμα ακόμα!!!)

    Θα το ξεπεράσει η ψυχή, "δε μασάει"
    (μια χαρά είναι, την συμπάθησα, στο είπα;;;;)

    Αντε, στρώσου, οι πελάτες θα περιμένουν αποτελέσματα :p

    ***τον καιρό τον φτιάχνουμε εμείς, και τις "λιακάδες" τις βρισκουμε μέσα μας ;)

    Καλημέρα Καμηλιέρη!
    :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ...καλό κουράγιο.

    doctor

    Y.Γ. Μήπως έχουμε συναντηθεί κάπου; (Διδικτυακώς εννοώ!!!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χιόνισε πάλι χθες εδώ... εκεί που νομίζαμε πως η άνοιξη είχε μπει για τα καλά... μοιάζαμε με μπαλίτσα με νιφαδες και νερό που χτυπάς για να ασπ΄ριζει παντού και να μην φαίνεται το σπιτάκι μέσα...αλλά δεν πτοούμαστε, χιόνι και συννεφιά;, καπέλο και χαμόγελο εμείς... αμ πώς αλλιώς; :)

    Φιλιά και καλημέρες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για πες...