Μονολογώντας

Η επιτυχής περάτωση συνοδεύτηκε από «μιας μέρας άδεια», μιας και αρνούμουν πεισματικά να κάνω οτιδήποτε έχει σχέση με επιστήμη κι εργασία. Βέβαια δεν παρέλειψα να διορθώσω εκ νέου τα υδραυλικά, αφού για κάποιο παράξενο λόγο, ο σωλήνας που είχα αγοράσει την προηγούμενη βδομάδα, ράγισε με το πρώτο σφίξιμο και έσπασε μέσα σε δύο μέρες! Στο τέλος θα αναγκαστούμε να κάνουμε ραδιογράφημα υλικών πριν αγοράσουμε κάτι με όλα αυτά που κυκλοφορούν. Καλά κάνω τελικά και είμαι «ταγμένος» μόνιμα σε συγκεκριμένα «προϊόντα», αυτή η πληθώρα διαφορετικών «επιλογών» με ταλαιπωρεί αφάνταστα. Κατέφυγα λοιπόν στην «αντιπροσωπία», πήρα τη «μάρκα μου» και έκανα τη δουλειά μου σε 5 λεπτάκια, γρήγορα και χωρίς άλλες «υδατικές απώλειες».
Μέχρι εδώ. Η υπόλοιπη μέρα ήταν αφιερωμένη σε γνωστό εξ Άνω Πόλεως και έτερο καπαδόκη. Κάπου στη μέση της συνειδητοποίησα ότι τα πρατήρια υγρών καυσίμων είναι δυσπρόσιτα, ενώ μέχρι το βράδυ είχαν στερέψει. Ουδέν πρόβλημα βέβαια διότι τα ρεζερβουάρ είναι γεμάτα. Ο γνωστός μας πάλι απέκτησε ένα άγχος. Άδειο το ρεζερβουάρ του αλλά τη Δευτέρα έχει ταξίδι επιστροφής. Να θυμηθούμε να του βγάλουμε εισιτήριο με το τραίνο σήμερα και το αμάξι του το ανεβάζουμε όταν λήξει η απεργία. Να ένας καλός λόγος για άλλο ένα «μη προγραμματισμένο» ταξίδι. Να ευχόμαστε να μην τελειώσει λοιπόν η απεργία σύντομα.
Είπα βενζίνη ε; Με το «ράλλυ του μαύρου χρυσού» τι γίνεται αλήθεια; Ποιος είχε τη φαεινή ιδέα να τον εισάγει στο χρηματιστήριο; Αναρωτιέμαι: αφού όταν επενδύεις κάπου, το κάνεις με στόχο να βοηθήσεις την ανάπτυξη και να έχεις να λαμβάνεις από την προστιθέμενη αξία στην οποία συνέβαλες, με ποιόν τρόπο αλήθεια οι επενδύσεις θα «αναπτύξουν την προστιθέμενη αξία» του λαδιού της πέτρας; Αυτό βέβαια είναι το υγειές, γιατί σήμερα μάλλον ο όρος «επένδυση» αναφέρεται σε παγκόσμια παιγνίδια στις πλάτες των άλλων. Αντί να επενδύσουν στην πλήρη αντικατάστασή του...
Κάπου εδώ αναρωτιέσαι πως θα ήταν ο κόσμος αν, παρόμοια με την ανέκδοτη ρήση, ο τελευταίος χρηματοοικονομολόγος κρεμιόταν από τα άντρα του τελευταίου πολιτικού. Αλήθεια, πότε η έννοια της οικονομίας έχασε το μεστό νόημά της και ευτελίσθηκε σε απλό συνώνυμο του χρήματος;
Ας επιστρέψουμε στην βενζίνη όμως, ή μάλλον στην απεργία που πιθανόν θα μας προσφέρει δικαιολογία για μία ακόμη εξόρμηση. Ή μάλλον στον γνωστό, από εκεί ξεκινήσαμε. Και τριγυρίζαμε όλη μέρα στην Αθήνα. Κατακλείδα με ικανοποιητικές ποσότητες πόρτο και αμπελοφιλοσοφική συζήτηση. Τα προβλήματα επικοινωνίας...
Στην επιστροφή το κουτί ήταν γεμάτο με διάλογο. Τουλάχιστον δε με έθαβαν πίσω απ’ την πλάτη μου :p
Κάποιος μάλλον κατάφερε γύρω στις 11 το βράδυ να ανεφοδιάσει το πρατήριό του. Πηγαίνοντας ήταν κλειστό (όπως και όλα άλλωστε ανέφεραν στραγγιγμένα από βενζίνη), γυρνώντας όμως η ουρά έφτανε το χιλιόμετρο. Όταν η τύχη σου χτυπά την πόρτα… εκτός και αν «στραγγίζουν εκ δόλου»…
Η στοίβα πλάι διαμαρτύρεται. Προς διόρθωση εργασίες. Μικρή βέβαια. Οι διακοπές του Πάσχα βοήθησαν ώστε να ξεχαστούν και τα ελάχιστα που είχαν μάθει. Ουδεμία προσπάθεια εμπέδωσης.
Όχι ότι σήμερα δεν αρνούμαι να κάνω το οτιδήποτε. Αλλά πιθανών θα αναγκαστώ να υποκύψω (ή να απεργήσω). Επιβάλλεται και προετοιμασία για την Τρίτη, μιας και η Δευτέρα είναι γεμάτη. Συνάντηση με θέμα το περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένων πολιτικών ομιλητών. Δικαίως διερωτώμενοι προσκεκλημένοι: «Γιατί; Αφού αντί να πάρουν μέτρα για το περιβάλλον, φέρνουν το περιβάλλον στα μέτρα των μέτρων τους».
Παράλληλοι παράλογοι μονόλογοι.