Εξειδικευμένο προσωπικό

Η διαμαρτυρία σας κατεγράφη και προωθήθηκε στα αρμόδια τμήματα, σύντομα ένας εξειδικευμένος τεχνικός θα έλθει σε επικοινωνία μαζί σας για να συζητήσετε το πρόβλημά σας. Ή κάπως έτσι αντιμετωπίζεται «η λαϊκή ετυμηγορία». Παρότι πάντως το «πολιτικό θερμόμετρο» άρχισε να παίρνει την κατιούσα και εσύ αναρωτιέσαι απορημένος που πήγε όλο εκείνο το σφρίγος και όλη εκείνη η ένταση των προηγούμενων ημερών, ο υδράργυρος του πραγματικού θερμομέτρου συνεχίζει να τραβά την ανηφόρα με γοργούς ρυθμούς. Τόσο γοργούς που το κλιματιστικό αρχίζει να γίνεται απαραίτητο κάποιες ώρες, όσο και αν προσπαθείς να το αποφύγεις. Στο γραφείο δε συζητείται καν η παραμονή δίχως αυτό.
Άλλωστε ξεκινά και ο «κλιματιστικός πυρετός». Να κινηθεί λίγο και αυτή η αγορά γιατί μόνο η αγορά του αυτοκινήτου δε σώζει την κατάσταση. Έτσι είπε να βοηθήσει λίγο και ο καιρός μπας και ξεφύγουμε από την κρίση. Το ότι η κρίση βέβαια βρίσκεται μέσα στα μυαλά φαίνεται να παραβλέπεται συνεχώς. Σε μια υπερκαταναλωτική κοινωνία που τείνει να εξαντλεί τους πόρους της, τώρα η «τόνωση της κατανάλωσης» παρουσιάζεται ως η μόνη λύση. Σκουριασμένα μυαλά σε κρίση. Τουλάχιστον στη συγκεκριμένη περίπτωση υπάρχουν και περιβαλλοντικά πλεονεκτήματα. Δεδομένου του διάχυτου συντηρητισμού δηλαδή που θέλει η παρούσα κατάσταση να παραμένει σταθερή και αναλλοίωτη παρά του μη-βιώσιμου χαρακτήρα της. Σε τελευταία ανάλυση ο άνθρωπος είναι ον συντηρητικόν. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος δύσκολα μπορεί να κινηθεί σε διαφορετικά μονοπάτια απ’ αυτά που συνήθισε να κινείται και η «καθημερινότητά» του έχει την ιδιότητα να μετατρέπεται εν ριπή οφθαλμού σε «θέσφατη κατάσταση», παρότι στην πράξη αποτελεί απλά και μόνο ένα δημιούργημα.
Συνήθως στο δρόμο προτιμάς το ραδιόφωνο. Το αισθάνεσαι πολύ πιο «ζεστό» κι ευχάριστο από ένα δισκάκι μουσικής. Το μαρτύριο όμως είναι οι διαφημίσεις. Σχεδόν μόνιμα αναρωτιέσαι αν οι διαφημιστές είναι ανεγκέφαλοι, αν οι ακροατές είναι ανεγκέφαλοι ή αν απλά οι διαφημιστές έχουν την αίσθηση πως απευθύνονται σε ανεγκέφαλους. Στο τέλος βέβαια θυμάσαι πως γενικότερα ο εγκέφαλος φθίνει προς υπολειπόμενο όργανο, προς τί η απορία;
Η μορφή του πωλητή στο κατάστημα μοιάζει οικεία. Πολύ οικεία αλλά από «πολύ παλιά». Τόσο οικεία που η ερώτηση «γνωριζόμαστε από κάπου;» είναι αυθόρμητη. Είκοσι χρόνια πίσω, πόσο «παλιά» είναι; Πόσο διαφορετικά; Τότε ήσασταν συμπαίκτες στην ίδια ομάδα και σχεδόν τρείς φορές τη βδομάδα προπονούσασταν στο ίδιο γήπεδο, χώρια οι αγώνες. Από τότε μέχρι σήμερα είχες «ξεχάσει» την ύπαρξή του, όπως ακριβώς έχεις ξεχάσει την τότε εποχή αναλωμένος στη σημερινή καθημερινότητα. Αυτή η συνάντηση όμως σε γέμισε με μια ευχάριστη «ζεστασιά», όσο επιδερμική και αν ήταν. Η «καθημερινότητα» βλέπεις… Η καθημερινότητα απ’ την οποία η «ζεστασιά» είναι απούσα όσο ψηλή και αν είναι η θερμοκρασία. Κάτι τέτοιες στιγμές λοιπόν τις απολαμβάνεις. Παρότι σε γεμίζουν μια διάθεση να τρέξεις στο γήπεδο και να συναντήσεις την παλιά ομάδα, να παίξεις με τις ώρες βόλεϊ μαζί τους όπως τότε…
Επιστροφή στην καθημερινότητα. Υπάρχουν άλλωστε τόσα πράγματα ν’ αναπολείς που μπορείς να κάθεσαι με τις ώρες και πάλι να μην γράψεις ούτε μία παράγραφο για το άρθρο. Όχι πως έχεις το κέφι δηλαδή. Αλλά να, πίεσε πίεσε, κάτι μπορεί να κάνεις στο τέλος. Μπας και λύσεις το πρόβλημα χωρίς τον εξειδικευμένο τεχνικό. Άλλωστε ουδέποτε οι «εξειδικευμένοι τεχνικοί» κατάφεραν ποτέ να σου δώσουν λύση σε κάποιο απ’ τα προβλήματά σου. Συνήθως δεν καταφέρνουν καν να αντιληφθούν τί τους ρωτάς… Κινούνται περισσότερο με γνώμονα τις «συχνές ερωτήσεις» αδυνατώντας να φανταστούν πως κάποιος μπορεί να έχει μια εξειδικευμένη και στοχευμένη ερώτηση.