Ναι, αλλά η αρχή είναι το ήμισυ του παντός και αφού τελείωσες την αρχή, ε βρίσκεσαι στη μέση! Ναι, αυτό ισχύει, αν και μόνο αν μετά την αρχή συνεχίσεις με τον ίδιο ρυθμό, κάτι που αποφεύγεις συστηματικά. Σε τελευταία ανάλυση, είτε το ονομάσεις αρχή είτε το ονομάσεις μέση, αν δεν το φτάσεις στο τέλος δεν έχει καμία σημασία ότι και αν έκανες.
Όπως και να το κάνεις όμως, η κούραση που προέρχεται από τον κακό ύπνο είναι μεγάλη. Μεγάλη και σχεδόν μόνιμη. Ένα μεγάλο μέρος των ημερών το περνάς «κακοδιάθετος» και αποφεύγοντας τα πάντα ακριβώς γιατί αισθάνεσαι κουρασμένος. Και ειδικά μέρες σαν κι αυτές που την προηγούμενη στριφογυρνούσες μέχρι πρωίας χωρίς να μπορείς να κλείσεις μάτι. Κάτι τέτοιες μέρες εύχεσαι απλά να εξαφανιστούν «απ’ το χάρτη».
Ή να εξαφανιστείς εσύ, το ίδιο κάνει…
Και έχει και ησυχία σήμερα το γραφείο...
Χοχοχοχοχο.. εδώ το καλό ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΟΟΟΟΟΛ!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή;-Ρ
"ακατάσχετη κούραση"
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα τι διαολο-καλόκαιρο είναι τούτο φέτος;
Μια ερημική παραλία επιθυμώ (δεν ξέρω πόσο θα το αντέξω), μα να ακούω μόνο τον κυματισμό και τα.... γλαρόνια.
Εύλογα θα αναρωτηθείς.... και ποιός σε ρώτησε.
Μα έξυσες πληγές....πάντως θα την ήθελα μιαν εξαφάνιση
:-)
Φιλί και Γλαρένιες πληγές
η κουραση μπορει να ειναι και επειδη εισαι παραγωγικος πραγμα καλο
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλησπερα φιλι
Όλη την τελευταία παράγραφο την προσυπογράφω! ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήεσύ πρέπει να γράψεις, εγώ να διαβάσω, αλλά στην κούραση και την αϋπνία μαζί πάμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήκουράγιο και υπομονή (τα λέει η νύφη να τ'ακούει η πεθερά)
Γιατί νομίζω ότι κάθε χρόνο τέτοια εποχή έχουμε τα ίδια;
ΑπάντησηΔιαγραφή:p
Αυτό με τις αϋπνίες στο 'χω ξαναπεί, να το κοιτάξεις παιδί μου. Εγώ τουλάχιστον δεν έχω αϋπνίες -απλά κοιμάμαι σαν τις γκαμήλες... Αλλά εγώ έχω σπίτι και παιδί!
(μήπως κανένα κουνούπι πάλι;;;)
Σμακ!
Εμένα η μαμά μου μου έχει πει να μην παίρνω ότι χάπι μου σερβίρουν Σοφάκι! ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγνώμη βρε γλαρένια μου, δε το ‘θελα…
Άμα τηνε βρεις την παραλία όμως να με φωνάξεις, καλά;
Εχμμμφφφφττττ…
Αν είναι έτσι δηλαδή σκώληξ μου, να μείνω στην εισαγωγή ο άραβας! :p
Μην ταλαιπωρώ και τον κόσμο που θα με διαβάσει ;)
Μά; Δε σε νανουρίζει το κύμα θαλασσομπερδεμένη μου;
Ααα ωραία, διάβαζε και λέγε μου να γράφω ξωγινοαγαπησιάρα μου!
Θα τα ψυχαναλύσουμε τα χρωμικά, μα εντελώς όμως!
Μπααα… δεν ήταν θέμα κώνωπος μανούλα. Το σεντόνι είχε νευράκια μάλλον και δεν καθόταν ήσυχο, οπότε καταλαβαίνεις…
Δεν είναι χάπι, είναι happy!!
ΑπάντησηΔιαγραφή;-P
Τι να πω κι εγώ που κοιμάμαι με τον μικρό ο οποίος έχει καταπιεί το σεισμό ένα πράμα....
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιο κυματάκι βρε καμηλιέρη μου; Πού να το βρω στο κέντρο της Αθήνας; (σνιφ κλαψ λυγμ)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην περίπτωσή σου για ναργιλέ βαρύ τον κόβω Σοφια…
ΑπάντησηΔιαγραφήΧμμμ για εσένα μάλλον θα πρέπει να εφεύρουμε χαπάκια «βαν» Χρύσα μου ;)
Μα είναι απλό βρε θαλασσομπερδεμένη μου, Θα μπερδευτείς, θα χαθείς, τσουουουουπ θα βρεθείς στο Καβούρι, στη Βάρκιζα, διάλεξε κάπου βρε παιδί μου… ;)
Α! :)) κι εδώ χμφτίζεις άρα!!!.. :):)
ΑπάντησηΔιαγραφήόσο για το κυρίως θέμα σου.. δεν έχω να προσθέσω τι άλλο από το ψυχραιμία και θα πάει το πράγμα στη θέση του
τι ποιό πράμα; μα το σεντόνι που είχε νευράκια και δεν καθόταν στη θέση του..
Ησυχία... γραφείο.... γλυκό νέυ...
ΑπάντησηΔιαγραφήτί σ εμποδίζει να πάρεις έναν υπνάκο;;;
Χωρίς πλάκα φίλε μου, χωρίς ύπνο ΔΕΝ γίνεται.
Κάνε κάτι.
Μόνο μην κοιμήθείς καβάλα, ακι πέσεις από καμμιά καμήλα...
καλό 3ήμερο
Σ;ο)))
έτσι λές εσύ ε;
ΑπάντησηΔιαγραφήάν η μέση δεν είχε έννοια, δεν θα υπήρχε ως λέξη.
δ
Είμαι τόσο χώμα που δηλώνω απλά η υπογραφή της Σκουλήκι να πιάσει διπλή...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔήμητρα: Καλό!