Εντάξει, δροσίζει ακόμα που και που, πλησιάζουν και οι εκλογές, αρχίζει η γενικότερη διάθεση για «χαλαρότερες» καταστάσεις, ε τελειώνει και το εξάμηνο. Ένα μαθηματάκι για επανάληψη ακόμα και «θα πάψεις να τα ταλαιπωρείς». Θα έρθει η ώρα που θα σε ταλαιπωρήσουν αυτά (αν ήταν πραγματικά μαργαριτάρια, σήμερα θα ήσουν ζάπλουτος!).«Ε μα σου αξίζει, τόσες πράξεις μας έβαλες να κάνουμε, τόσους πίνακες ν’ αντιστρέψουμε! Γιατί;» (κι εσείς ακούσατε…)
Γιατί…
«Γιατί με αυτόν τον τρόπο μαθαίνετε. Με αυτόν τον τρόπο «χτίζετε» τον εγκέφαλό σας. Με αυτόν τον τρόπο αντιλαμβάνεστε πώς μπορείτε να συνδυάζετε, τί «υφή» έχουν τα μεγέθη, πώς μπορείτε να λύνετε πραγματικά τα προβλήματα, όχι μόνο να ξέρετε να τα λύνετε στη θεωρία.
Δεν είναι θέμα οπισθοδρομισμού, ναι έχετε πάντα και θα έχετε πάντα από εδώ και πέρα υπολογιστές. Πιθανότατα ουδέποτε θα κάνετε στην πράξη πράξεις με το μυαλό. Αν όμως δεν το κάνετε, δεν «παιδευτείτε», δε θα χτίσετε ποτέ σας ένα μυαλό. Πρέπει να ξέρετε να λύνετε το πρόβλημα στους υπολογιστές, αλλά ταυτόχρονα να έχετε παιδευτεί να το λύσετε και στο χέρι. Πολλές φορές, πολλά διαφορετικά. Γι’ αυτό και μαθαίνουμε και τα δύο, όσο και αν απαξιώνετε το δεύτερο.
Σε αυτή τη ζωή υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων. Αυτοί που απλά εφαρμόζουν λύσεις που προϋπολόγισαν άλλοι γι’ αυτούς, με όλα τα θετικά και αρνητικά τους, και αυτοί που λύνουν πραγματικά και από μόνοι τους τα προβλήματα, προτείνουν νέες μεθόδους και λύσεις. Είναι καιρός να διαλέξετε σε ποιους θα ανήκετε. Σε φυσιολογικές συνθήκες και οι δύο κατηγορίες θα μπορέσουν να εργασθούν. Στην πράξη αποτελεσματική είναι η δεύτερη. Και στη ζωή, αποτελεσματική είναι μόνο η δεύτερη.
Μην υποτιμάτε την αξία και την ανάταση που χαρίζει το μολύβι και το χαρτί και οι αμέτρητες πράξεις επάνω σε αυτό. Στη μαθησιακή διαδικασία κανένας υπολογιστής δεν θα μπορέσει ποτέ να τα αντικαταστήσει. Στην ανάπτυξη των συνάψεων και της συνδυαστικής σκέψης είναι ασυναγώνιστα. Μπορεί να βαριέστε, αλλά όσα περισσότερα γράψετε και όσο πιο καθαρά και αναλυτικά τα γράψετε, τόσο λιγότερο κόπο θα καταβάλετε.»
Και τι κατάλαβες; Περιμένεις λιγότερα «μαργαριτάρια»; Όχι. Το μόνο σίγουρο είναι ότι γνωρίζεις εκ των προτέρων ακριβώς τί δρόμο θ’ ακολουθήσει ο καθένας. Με μαθηματική ακρίβεια μάλιστα. Κι όμως μπορεί κάτι απ’ αυτά, σε κάποιον απ’ αυτούς, να κάνει έναν «συνδυασμό», μια νέα «σύναψη» και όλα να οδηγηθούν, με μικρές αποκλίσεις στην αρχή, σε εντελώς διαφορετικό μονοπάτι. Άλλωστε αυτό δεν είναι και η πορεία; Μια καμπυλόγραμμη κίνηση μέσα στο χρόνο που αλλάζει συνέχεια κλίση ανάλογα με τις «δυνάμεις» που ασκούνται στο «αντικείμενο».
Έλα, παραδέξου ‘το, παραξενιά σου είναι κι αυτό, θα μπορούσες απλά να κάνεις τη δουλίτσα σου και να φύγεις, ήσυχα-ήσυχα, χωρίς να αναλώνεσαι και να στενοχωριέσαι…
Άντε, μπας και κάνεις και καμιά δουλειά γιατί με το να παρακολουθείς συνέχεια ημερίδες και να απαντάς σε σχόλια δεν πρόκειται να προχωρήσεις τίποτε…
Απ' την άλλη βέβαια, με τόση βαβούρα στο γραφείο, δουλειά πάλι δε γίνεται…
Και λυτρωμό δεν έχεις…
Σιγά βρε μην μπορείς να προβλέψεις και την πορεία τους... ΧΑ, έχουν να δουν πολλά πριν αποκτήσουν καν πορεία!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέρααααα!ααααα!
Εεεε στα επικείμενα μαργαριτάρια και το επόμενο έτος αναφερόμουν περισσότερο :p
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέρααααα
(Πώς πάει η ζέστα εκεί χάμου; :p)
λέει ένα στιχάκι "expand your mind or let it die"
ΑπάντησηΔιαγραφήσυμφωνεί θαρρώ με αυτά που λες :)
καλημέρες και καλό Π-Σ-Κ!
:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην το ζαλίζεις το μυαλό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι "πορείες" δεν γίνεται να προβλεφθούν. Εξαρτώνται ΚΑΙ από πολλους άλλους παράγοντες.
Δροσερό και ξέγνοιαστο Σ/Κ να έχεις,
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Χαχαχαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοτέ δεν "ζήλεψα" το ρόλο του προφήτη...
Αλλά γνωρίζοντας τις "παραγώγους της συνάρτησης" την παρούσα χρονική στιγμή, μπορώ να υπολογίσω με πολύ μεγάλη ασφάλεια τις αμέσως επερχόμενες διακριτές στιγμές, καθώς και τις γενικές τάσεις ;p
Κανείς δε μπορεί να προβλέψει... Εχουν δει πολλά τα ματάκια μου! Κάτι στουρνάρια να προκόβουν και κάτι ξεφτέρια να πατώνουν στη ζωή. Μυστήριο ζώον ο άνθρωπος :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ! το ζουμί ειναι να μαθουν να ειναι ευτυχισμενα με τον εαυτο τους και ο ρολος ενος καλου δασκαλου συμπεριλαμβανει και τη τονωση του ηθικου των μαθητων.. κανω λαθος;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ηθικό του δασκάλου να δω ποιός θα τονώσει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά τα άλλα μπορούμε να φιλοσοφούμε γύρω-γύρω όλοι περί ευτυχίας (όχι όμως Τρίτες απογεύματα)
Ο παλιός καλός γκρινιάρης Καμηλιέρης!
ΑπάντησηΔιαγραφή:p
Αντε, λίγο έμεινε !
(γιατί όχι Τρίτες απογεύματα;; )
Σμακ!
Να σου πω.. Οταν αποφάσισε η ανηψούλα μου να γίνει δασκάλα τη ρώτησα γιατί και μου απάντησε «δε φαντάζεσαι πόση ενέργεια μου δίνουν τα μικρά παιδιά», κάτι που η ίδια δε θα ήθελα ποτέ μα ποτέ να κάνω.. Τα δικά μου παιδιά μου φτάνουν και μου περισσεύουν!!! Φοβερή ευθύνη, φοβερή υπομονή, αυτοπειθαρχία, να είσαι συνεχεια στη τσίτα.. απαπαπαπαπαπαπαπαπα :)))
ΑπάντησηΔιαγραφή..εσύ, άραγε, το "δασκαλίκι" το διάλεξες ή σε... διάλεξε;
Μπορεί να μην προβλέψεις ΑΚΡΙΒΩΣ τι θα κάνει, μπορείς όμως να ξέρεις τη γενική πορεία, την τάση που έχει ένα νέο άτομο, συγκρίνοντάς το με άλλα άτομα παραπλήσιας ιδιοσυγκρασίας. Πχ ένα παιδί που το χαρακτηρίζει η αδιαφορία, η ανικανότητα έκφρασης και γενικά μια χαλαρή στάση ζωής μπορεί να μη γίνει μπετατζής, θα γίνει όμως κάποιας άλλης μορφής χειρωνάκτης. Δεν είναι υποτιμητικό απλά έτσι συμβαίνει στη ζωή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιότι τις Τρίτες το απόγευμα η «ευτυχία» τείνει να γίνει συνώνυμη με το φόνο, και δεν κάνει μανούλα… :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΡοδιά μου το «διαλέγω» και «με διαλέγει» επίσης χωρά πολλή φιλοσοφική συζήτηση. Όμως η χαρά του αν υποδεικνύεις μονοπάτια, να ξεδιπλώνεις το κουβάρι της αλληλουχίας επαγωγικών σκέψεων που οδηγεί σε ένα αποτέλεσμα και να επεξηγείς τον τρόπο με τον οποίο «δουλεύει» ο κόσμος γύρω μας, πλάθοντας και βοηθώντας στο «χτίσιμο του μυαλού», καθώς και η ανάταση που σου δίνει έστω και ένας μικρός αριθμός από φιντάνια (μπορεί έστω και ένα), όταν αντιλαμβάνεσαι ότι αντιλαμβάνονται τα νέα μονοπάτια που ανοίγεις και βλέπουν καθαρά αυτό που δεν μπορούσαν να δουν νωρίτερα και μπορούν πλέον να κάνουν ένα βήμα παραπέρα από το νεοαποκτηθέν «κτήμα» τους, δεν συγκρίνονται με τίποτε! Ενέργεια; Χαχαχαχαχα Δεν ξέρω αν η ανηψούλα σου λαμβάνει ενέργεια, αλλά εγώ τις Τρίτες το απόγευμα είμαι στραγγισμένος και θέλω διακοπές! Ευθύνη; Τεράστια! Υπομονή; Ιώβεια…
Κάπως έτσι αθηνόβιά μου ,αλλά ακριβώς γι’ αυτό, και επειδή τελικά η πορεία καθορίζεται και από το σημείο εκκίνησης, αλλά και από τις δυνάμεις που θα ασκηθούν στο μετέπειτα, εσύ ασκείς μια δύναμη «συγκρότησης» και ελπίζεις στο μέλλον να μην εξαλειφθεί αλλά να ενισχυθεί ακόμα περισσότερο η δράση της :)
Γι’ αυτό λέω εγώ: όσο πιο μικρός (νιάνιαρο) παιδευτείς, τόσο καλύτερα είναι… Ο γέρος γράμματα δε μαθαίνει :p
καλο μην ακαι καλημερα
ΑπάντησηΔιαγραφήθελω να πιστευω οτι ανηκω στην δευτερη παρτιδα ανθρωπων αν και η οικογενεια ηταν παντα διπλα μου εγω ηθελα μονη να πεφτω μονη μου να σηκωνομαι , τωρα που περασαν τα χρονια ειδα ποσο με ωφελησε αυτο
φιλια
Τελειώνουν όμως οι Τρίτες σου, λέμε!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή:p
Καλό Μήνα Καμηλιέρη παιδί μου!
:)
Είναι απλά δρα-μα-τι-κό το πόσο μασημένα περιμένουν να τους έρθουν ΟΛΑ και πόσο δεν μπαίνουν ΚΑΝ στην διαδικασία επαγωγικής σκέψης, ακόμα και όταν τους δίνονται οι συνθήκες. Είναι α-πί-στευ-το το πόσο ΔΕΝ μπορούνε να σκεφτούνε απλά λογικά πράγματα και να κάνουνε στοιχειώδεις συλλογισμούς. Εγώ γιατί νομίζεις έχω αυτήν την ωραία και καταπληκτική φαρυγγίτιδα? Αυτήν την ρημάδα την μαθησιακή διαδικασία και την συνδυαστική σκέψη προσπαθούμε να πετύχουμε, και τα θετικά αποτελέσματα αφορούν τα δάχτυλα του ενός χεριού μόνο. Αλλά, έχουμε ακόμα ανάκαρα και ζωντάνια.
ΑπάντησηΔιαγραφήKeep it up, or they will keep you down..
;-Ρ
Ή μικρός μικρός παιδέψου… σκώληξ μου ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σου μήνα!
Τι λες μανούλα εισηγηθήκατε την κατάργησή τους;;; :p
Όχι λέω, γιατί… Τρίτη ξημέρωσε σήμερα και… φοβάμαιαιαιαι…
Η τακτική της μασημένης τροφής έχει βαθιές ρίζες Σοφία. Έχει να κάνει με γενικότερες νοοτροπίες και είναι η φυσική κατάληξη της διάθεσης «ελάττωσης κόπου».Τα αγαθά αποκτούνται με κόπους και συνεπώς όταν αποφεύγουμε τον κόπο, χάνουμε δυστυχώς αγαθά. Κάθε απλός και λογικός συνειρμός είναι μια επιπλέον εγκεφαλική σύναψη. Προ αυτής δεν είναι και τόσο απλός. Πέραν αυτών, τα πάντα γύρω είναι γεμάτα «μασημένες τροφές» και υποσυνείδητα μηνύματα. Ο συνδυασμός των δύο είναι καταλυτικός. Στην αντιδιαστολή «εξήγησε – κάνε μια διαφήμιση» γιατί νομίζεις ότι κερδίζει το δεύτερο; Και ποιες οι μετέπειτα συνέπειες της υιοθέτησης της δεύτερης τακτικής; Πόσο διαφορετικά είναι τα παιδιά των οποίων οι γονείς αποφασίζουν να τους εξηγήσουν κάτι που αυτά «δεν θα καταλάβουν» από αυτά που οι γονείς τους αποφασίζουν να μην αναλωθούν να τους εξηγήσουν κάτι που δεν έχουν (ακόμα) τη δυνατότητα να καταλάβουν; Πνευματικά εγκλήματα…
Όσο για τη φαρυγγίτιδά σου, αυτά είναι δικαιολογίες για να αποφύγεις για ακόμα μια φορά το γιατρό!
Το γεγονός ότι ολόκληρο το σύμπαν λειτουργεί με την αρχή της ελάχιστης ενέργειας το μεταφράζουν όλοι κατά το δοκούν, και κατανοούν αυτόματα, πως πρέπει να έχεις αποτέλεσμα χωρίς να κάνεις κόπο. Τα πράγματα δεν είναι όμως ακριβώς έτσι. Για μένα, υπάρχει ένα δεδομένο ποσοστό κόπου που πρέπει να καταβάλει κάποιος στην αρχή, για να τον ελαχιστοποιήσει αργότερα. Και τί εννοώ:θα το συγκεκριμενοποιήσω για τα πιτσιρίκια. Για μένα είναι πολύ σημαντικό να ασχοληθείς σαν γονιός στα πρώτα βήματα και στάδια της ζωής του παιδιού σου έτσι ώστε να το μάθεις να σκέφτεται και να ενεργεί ώστε αργότερα, να μπορεί το παιδί σου να προχωρήσει στα επόμενα στάδια της ζωής του με τα καλύτερα για αυτό δεδομένα και δεξιότητες, κι εσύ απλώς να ανατροφοδοτείς και να βοηθάς και να υποστηρίζεις σε διαφορετικό επίπεδο. Αν μάθεις στο παιδί σου να κάνει μόνο του τα μαθήματά του και να λύνει τις ασκήσεις του από την πρώτη δημοτικού, μετά απλώς το βοηθάς στα πράγματα που δεν καταλαβαίνει. Αν όμως του λύνεις εσύ τα πάντα και τα δίνεις έτοιμα (δεν έχεις ιδέα ΠΟΣΟΙ γονείς κάνουν οι ίδιοι τις ασκήσεις των παιδιών τους, για αυτό σε σένα φτάνουν σε αυτήν την κατάσταση, είναι για μένα ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ να διαβάζει ο γονιός τα παιδιά του, πρέπει να μάθουν να διαβάζουν μόνα τους) ποτέ μα ποτέ δεν θα τον κάνεις αποτελεσματικό άνθρωπο γιατί του στερείς την δυνατότητα να αναπτύξει τους μηχανισμούς επίλυσης προβλημάτων και επαγωγικής σκέψης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρω πολλούς γονιούς που ασχολούνται ποιοτικά με τα παιδιά τους και αυτά είναι λαμπρά παραδείγματα σκεπτόμενων ανθρώπων, αλλά δυστυχώς, λόγω επαγγέλματος, ξέρω ακόμα περισσότερους (την πλειοψηφία) που επιλέγουν την εύκολη λύση, που τελικά δεν είναι καθόλου εύκολη, γιατί καταλήγει να ασχολείσαι συνέχεια με έναν αναποτελεσματικό τρόπο. Είναι αδιανόητο να περνούν τα παιδιά σχεδόν όλες τις ώρες της ημέρας τους σε τάξεις σχολικές και φροντιστηριακές, να ασχολούνται με ένα αντικείμενο επί τόσες ώρες, και να είναι ΤΟΣΟ αναποτελεσματικά και άσχετα...
Τα παιδιά πρέπει να τα μάθεις να ερευνούν και να σκέφτονται. Εσύ βλέπεις ένα ποσοστό αυτών που έχουνε ήδη ξεδιαλεχτεί και διαμαρτύρεσαι, και θα συνεχίσεις να διαμαρτύρεσαι γιατί και τα επόμενα φιντάνια που θα σου έρθουν θα είναι ακόμα χειρότερα. Σκέψουν λοιπόν, ΤΙ βλέπουμε εμείς στο δημοτικό και στο γυμνάσιο. Το θέμα μας όμως δεν είναι αυτό. Το θέμα μας είναι, ότι όταν λες στον γονιό, πώς να χειριστεί αποτελεσματικά την μαθησιακή κατάσταση του παιδιού του, αυτός σε γράφει ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΑΤΑ και συνεχίζει να κάνει αυτό που γουστάρει, γιατί, ως γνωστόν, οι Έλληνες γονείς, τα έχουν σπουδάσει όλα, είναι και γιατροί, και δικηγόροι, και καθηγητές, και αυτοί ξέρουν καλύτερα, ενώ εσύ που είσαι επαγγελματίας στο είδος σου, άντε κόψε το λαιμό σου. Και έχω πάρα μα πάρα πολλά να πω επί του θέματος.
(Γιατρό? Γουάτ?? Δεν ακούγεσαι.. σε χάνω... ένα δύο ένα δύο, δουλεύει αυτό το πράγμα??)
;-Ρ
Καμηλιέρη παιδί μου, άλλαξε ο μήνας -οι επόμενες Τρίτες θα είναι καλύτερες, θα δεις
ΑπάντησηΔιαγραφή(μη μιλάς για "ευτυχία" μόνο, δεν το αντέχω λέμε! :p)
Και δεν μπορώ να μην συμφωνήσω με τη Σοφία για την "παντογνωσία" των Ελλήνων -όχι μόνο στα θέματα ανατροφής των παιδιών, αλλά στα πάντα: από το πότε θα γίνει σεισμός μέχρι στο "κάντε με Πρωθυπουργό για μια μέρα". Είμαστε όλοι ειδικοί, και κριτές -και αυστηροί, ενίοτε- των πάντων, άσχετα από το τι κάνουμε σπίτι μας (αυτό δεν το βλέπει κανείς! ;) ). Είναι πολλά χρόνια έτσι, και μεταφέρεται από γενιά σε γενιά, τελικά. Και είναι κι αυτό που συμβάλει στο να πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο.
Καλημερούδια σας, σμακ!
Ωωωωωω Παναΐα μ’!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣεντόνι!
Καιρό είχα να δω τέτοιο…
(Ψιτ, βάση καταστατικού διαθέτω μονοπώλιο σεντονοποιίας ε; Θα σε καταγγείλω πάραυτα στην επιτροπή αντιανταγωνισμού!!)
Αυτή η «κατά το δοκούν» μετάφραση των πάντων είναι ίσως ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα γενικότερα (μην το περιορίζουμε μόνο στην ελληνική κοινωνία, απλά εδώ, ελλείψει άλλων μηχανισμών με τους οποίους και δε συμφωνώ στο έπακρο, το πρόβλημα υπερδιογκώνεται).
Γιατί πιστεύεις ότι σ’ εμένα έρχονται μετά από διαλογή; Το «ποσοστό επιτυχίας» των πανελληνίων είναι τόσο υψηλό που κάθε έννοια διαλογής έχει καταστρατηγηθεί και εγώ θα έλεγα πως ο κύριος μηχανισμός που λαμβάνει χώρα είναι η τύχη. Άσε που μέσω του μηχανισμού των φροντιστηρίων, η «κακή ποιότητα» έχει πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας από την «καλή»…
(Για πλησίασε τ’ ακουστικό στ’ αυτί…)
Μα δεν ομίλησα εγώ περί αυτής μανούλα…
Άλλοι με έσυραν, το καταγγέλλω!!! :ppp
(Το να κρίνεις τα πάντα πάντως, δεν είναι κακό. Κακό είναι να θες να κρίνεις τα πάντα χωρίς πρώτα να έχεις καταβάλει την απαραίτητη προσπάθεια ώστε να αποκτήσεις το υπόβαθρο να τα κρίνεις!)
Μα το ξέρω ότι άλλοι σε έσυραν, καμάρι μου!
ΑπάντησηΔιαγραφή:p
Και μάλλον ξέρεις ότι δεν μιλάω γι' αυτούς που κρίνουν έχοντας τη γνώση, το υπόβαθρο, που λες εσύ -αυτή η κριτική και καλοπροαίρετη και ωφέλιμη θα ήταν. Μιλάω γι' αυτούς που κριτικάρουν (συνήθως αρνητικά) τους πάντες και τα πάντα, και με ύφος, και χωρίς σοβαρά επιχειρήματα. Και είναι οι περισσότεροι, το ξέρεις. Και συνήθως κάνουν ακριβώς αυτά που κατηγορούν στους άλλους (η γνωστή παροιμία με την καμήλα και την καμπούρα της..!). Το έχουμε οι Έλληνες αυτό, όχι μόνο όσο αφορά την εκπαίδευση των παιδιών μας, αλλά σε κάθε τομέα.
Φιλιά και στις γκαμήλες σου, btw! :pp
Κοίτα, αν σκεφτείς ότι ήδη στο γυμνάσιο μας έρχονται λιγότερα παιδιά από αυτά που πηγαίνουν στο δημοτικό, και από το γυμνάσιο στο λύκειο υπάρχει διαρροή μαθητών, σκέψου ότι και με τις εξετάσεις, φιλτράρεται αρκετά το υλικό που φτάνει σε σένα (θα συμφωνήσω με την πχιότητα...) ακόμα και 10 λιγότεροι σε σένα, είναι 10 λιγότεροι από αυτούς που έχουμε εμείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαφωνώ με την πλειονότητα των γονέων που αντί να ασχοληθούν με το παιδί τους, προτιμούν την ευκολία του ξεφορτώματος. Το σχολείο πλέον έχει καταντήσει σε μεγάλο ποσοστό να είναι χώρος παρκαρίσματος, όπου αυτό που καλούμεθα να κάνουμε είναι να προσέχουμε να μην σκοτωθούνε μεταξύ τους και σε πολλές περιπτώσεις, μακράν απέχει της διδασκαλίας, της παιδείας και της εκπαίδευσης. Δεν βγάζω απέξω ένα μεγάλο ποσοστό εκπαιδευτικών, που είναι εντελώς ακατάλληλοι.
Θα συμφωνήσω απόλυτα με τους φροντιστηριακούς μηχανισμούς, που στην πλειονότητά τους λειτουργούν με συνταγές αντί με το να μάθουν τα παιδιά να σκέφτονται. Και σίγουρα διαφωνώ με την λογική των γονέων να τα στέλνουν από τα γεννοφάσκια τους...
(Ναι, ρε, σεντόνι.. έχουμε και πάπλωμα.... ;-Ρ)
Ακουστικό?? Αυτί?? ΖΖΖζζζζβββββββ....
;-Ρ
δύσκολη η παιδεία, πολύ δύσκολη...
ΑπάντησηΔιαγραφή