Απ’ Οκτώβρη καλοκαίρι…

Ανοιχτά παράθυρα, δροσερός αέρας, εντάξει, λίγο ψυχρός ορισμένες στιγμές, αλλά ευχάριστα ανεκτός. Η θάλασσα έχει μια ευχάριστη ηρεμία, κατάφωτη από το λαμπερό ήλιο 'κει πάνω στο στερέωμα. Χμμμ, μυρωδιά κοπριάς πλησιάζοντας το φυντανοτροφείο. Έντονη. Όπως πάντα. Σε λίγο θ’ αρχίσουν οι μύγες. Άρχισαν. Παντού ανθισμένα λουλούδια (η παπαρούνα αδιάφορη φέτος) και η αίσθηση του κίτρινου κυριαρχεί.
Ανοιχτά παράθυρα ε; Ευχάριστο αεράκι στο πουκάμισο; Τελικά πήραμε τον κατήφορο για καλοκαίρι. Ήταν τόσο απότομο ή απλά άργησες να το συνειδητοποιήσεις; Θα μου πεις: κατήφορο για το καλοκαίρι; Πότε; Μα… προχτές δεν ήταν Σεπτέμβρης και μόλις γύρισες; Εντάξει, δέκα μέρες Χριστούγεννα και δέκα Πάσχα σίγουρα πέρασαν, άρα δεν ήταν προχτές, ήταν πριν 20αήμερο, ε βάλε και άλλες δέκα μέρες τζόγο για τα διαδικαστικά… απ’ Οκτώβρη καλοκαίρι;
Ποιόν Οκτώβρη; Μάης είναι…
Α ναι… Μάης… Έχει ήδη τελειώσει το πρώτο και τώρα τελειώνει το δεύτερο εξάμηνο. Σαν νά ‘χεις δίκιο… Μέσα σε ένα μήνα όλ’ αυτά; Πώς λέμε εννιά σε ένα; Στο ενδιάμεσο παντρεύτηκε και ο «αγαπημένος» σου παίκτης. Ο Altair… Ναι… Πότε; Τα Χριστούγεννα; Α προχτές δηλαδή… Τόσο μακριά… Παράξενο μέγεθος ο χρόνος, τόσο απόλυτα ορισμένος και τόσο σχετικά αντιληπτός… Άντε και σε τέσσερις βδομάδες (μεθαύριο) Ιόνιο… Όχι φέτος, φέτος έχει εκλογές, μην ξεχνιέσαι… Μα καλά, βαλτοί είναι κι αυτοί, εκλογές στο τριήμερο; Για να μην πούμε εκλογές κατακαλόκαιρο… Ποιό καλοκαίρι βρε; Φθινόπωρο δεν είναι; Όχι, τά ‘παμε, κατηφορίζουμε για καλοκαίρι, μην ξεχνιέσαι, ανοιχτά παράθυρα δεν είπαμε; Α ναι…
Όπως πάντα η χτεσινή Δευτέρα εποικοδομητική. Χαλάλι ο διαρκής πονοκέφαλος. Εντελώς διαρκής όμως ε; Το πάει για τριήμερος… Τέλος πάντων, εποικοδομητική (μέσα στo οριακό επίπεδο βέβαια που θα μπορούσε να κινείται), σήμερα όμως; Τρομάζεις με όσα προβλέπεις πως θα επακολουθήσουν έτσι δεν είναι; Παραδέξου το! Μμμ ναι… Ορισμένες φορές δεν υπάρχει λυτρωμός… Πρέπει να ξεχερσωθεί το χωράφι για να ξαναβγάλεις μια καλή παραγωγή. Και αυτό είναι «μη-επιθυμητό» απ’ ότι φαίνεται. Κι έτσι αναγκαστικά υπομένεις στωικά στα πασαλείμματα…
(Οι τρεις τελείες τελικά έπρεπε να τιτλοφορείται αυτό…)
Νες; Όχι, Φραπέ! Έκπληξη ή επιδοκιμασία ήταν αυτό στο βλέμμα της κοπελιάς στο κυλικείο; Ναι πρέπει να το συνειδητοποιήσεις, κατηφορίζουμε για καλοκαίρι. Άπαξ και αντικατασταθεί ο νες απ’ το φραπέ, τελείωσε το πανηγύρι. Και τι έγινε λοιπόν τόσους μήνες; Σχεδόν τίποτε… Μηδέν εις το πηλίκο…
Καλοκαίριασε, και ο Οκτώβρης δεν έχει βγει ακόμα, τί να πεις…