Μηδέν εις το πηλίκο λοιπόν…

… συνεχίζοντας την διατύπωση των «τριών τελειών». Κουραστική αυτή η αίσθηση. Του να μην βρίσκεις ενδιαφέρον σε τίποτε. Σε τίποτε ή στο «τίποτε»; Εξαρτάται…
Έλα τώρα, μην παραπονιέσαι, χτες δεν ξεκίνησες για μια απλή βόλτα στις έξι το απόγευμα και κατέληξες να πίνεις μπύρα, καφέ, μπύρες, με παρέα αυξανόμενη με ρυθμό ένα άτομο ανά ώρα, μέχρι τις έντεκα το βράδυ; Αν δεν είχε ζέστη θα είχες πουντιάσει είν΄ η αλήθεια! Αλλά και το να πουντιάσεις «σταθερά» θα ήταν. Κανείς δεν είπε ότι δεν περνάς ευχάριστα, περί της ουσιαστικότητας η φιλοσοφική αναζήτηση. Έλα τώρα, δεν είναι ουσιαστικοί οι φίλοι; Είναι, αλλά τώρα διερευνούμε την ουσιαστικότητα της ζωής…
Ναι, εσύ και οι μόντυ πάιθονς, καναν’ άλλο δεν ξέρω…
Πάντως μια «αλλαγή» ήταν πως το τελευταίο άρθρο που κλήθηκες να κρίνεις ήταν ευρωπαίου. Επιτέλους αγγλικοί χαρακτήρες που απεικόνιζαν αγγλικό κείμενο. Όχι ασιατικό. Τί λες; Αποφάσισαν οι ευρωπαίοι να γράψουν επιτέλους άρθρο; Έχουν γεμίσει τα περιοδικά με ασιατικού τύπου αγγλικά! Αυτή τη φορά η δουλειά δεν διήρκησε περισσότερο από μία ημέρα! Και επιπλέον για πρώτη φορά δεν παρουσιαζόταν «έλλειμμα θεωρητικού υπόβαθρου»! Να είδες; Να μια αλλαγή! Ναι αλήθεια, τόσο ουσιαστική αλλαγή πως και δεν την είχες προσέξει βρε παιδί μου; Την πρόσεξες! Ήταν η πρώτη φορά που τα σχόλια περιορίστηκαν σε πέντε γραμμές!
(…)
Αλλαγή θα ήταν να σταματήσετε να μετράτε και να επικεντρωθείτε στην έρευνα. Τότε να δεις πόσα σοβαρά αρθράκια θα έγραφαν οι ευρωπαίοι. Όταν όμως αναλώνονται στο να μετράνε και να αποδεικνύουν το «συμφέρον», το υλικό προόδου είναι μηδενικό. Έλα τώρα, δεν μπορείς να μηδενίζεις όλη αυτή τη δουλειά με τα τοξικά! Τουναντίον, σημαντική είναι. Αλλά καταλήγει να είναι εμπόριο! Φέρνει μεν χρήματα αλλά ούτε προάγει κάτι, ούτε έχει κανένα άλλο αντίκρισμα τελικά. Αναλώνει τον χρόνο ολόκληρου εργαστηρίου και στο τέλος δεν υπάρχει υλικό! Μηδέν εις το πηλίκο… Να αρθρογραφείτε στον ύπνο σας!
Δε σου πάει το χιουμοράκι των 12:00 ν’ αλλάξεις ώρα!
Χιούμορ ξεχιούμορ, τελικά αναλώνεσαι στο πέρα δώθε και τη συνεχή αναβολή. Αααα, πρώτα η δουλειά και μετά η διασκέδαση! Α, η έρευνα είναι διασκέδαση, γι’ αυτό δε διασκεδάζεις πλέον στους χώρους εργασίας! Ξεκόλλα πια από αυτό το χιουμοράκι, δε σου πάει λέμε. Σε διαβάζει και ο κόσμος, τί θα λέει;
Ναι, αλήθεια, τί θα λέει; Γιατί τα γράφεις όλα αυτά; Για να διαβαστείς; Έτσι λέει η εκδότης σου (λέμε τώρα γιατί για να έχεις εκδότη πρέπει να έχεις και κάτι να σου εκδόσει, κι εσύ βαριέσαι τα πάντα!), γράφεις για να διαβαστείς, αλλιώς δεν θα δημοσίευες στο διαδίκτυο όλ’ αυτά! Μμμμ ναι, κάποια πράγματα που γράφεις πιστεύεις ότι έχουν ενδιαφέρον για να διαβαστούν από τον κόσμο (κατέβα). Άλλα όμως; Αυτή την αμπελοφιλοσοφία για παράδειγμα γιατί να αναλωθεί να την διαβάσει ο οποιοσδήποτε; Γιατί ίσως μπορεί να βοηθήσει τον ιστορικό του μέλλοντος που λέει κι ο Σωτήρης; Α, εντάξει, άμα είναι θέμα ιστορίας! Δεν ήξερα πως όλα αυτά αποτελούν κοσμοϊστορικά γεγονότα! Κατέβα λέμε, σιγά μην ενδιαφερθεί ο ιστορικός του μέλλοντος γι’ αυτά.
Θα ενδιαφερθεί, το μέλλον αποτελεί αιτιοκρατικό αποτέλεσμα του παρόντος, όπως και το παρόν αποτελεί αιτιοκρατικό αποτέλεσμα του παρελθόντος και μόνο μέσα από αυτό μπορεί να γίνει αντιληπτό. Δε βάζεις μυαλό έτσι; Σοβαρολογείς, αυτό το σύγγραμμα θα το δημοσιεύσεις! Κοίτα να δεις, μέχρι να πατήσεις το μαγικό κουμπάκι, πάντα έχεις τη δυνατότητα να μήν το κάνεις.
Ξανασκέψου ‘το τότε! Γιατί; Τι νόημα έχει; Μα δεν έχει! Μηδέν εις το πηλίκο είπαμε!