Όπως πολάκις έχω δηλώσει, η κάθε μία από εσας έχει το δικαίωμα να μου αποδείξει ότι είναι η κατάλληλη. Μέχρι τώρα καμιά δεν το πέτυχε. Όταν βρεθεί η τυχερή θα βγώ απ' την κυκλοφορία. Μέχρι τότε απλά θα αρκεστώ στα παιδάκια των άλλων....
έτσι συνηθίζεται darthiir. κανείς δεν ξυπνάει ένα πρωί να πει, "μμμ... τί να κάνω σήμερα για να περάσει η μέρα μου? βρε, μήπως να παντρευτώ την πρώτη/τον πρώτο τυχόντα που θα συναντήσω?"
όλοι τον εκλεκτό ή την εκλεκτή περιμένουμε. άλλοι τον/την βρίσκουν και κάνουνε χαριτωμένα παιδάκια σαν αυτό που μας έδειξες, και άλλοι.....
βασικά στη βιλαρίμπα ακόμα τρίβουν... (ή μήπως ήταν το βιλαμπάχο?) ;)
O Δαρθίηρ, όταν ξεκαβαλήσει (την καλάμη... ε... καμήλα, με συχωρήτε) θα γίνει ένας στοργικός πατερούλης. Ελπίζω βέβαια να μην τον ψάχνουμε σε λίγα χρόνια έξω από νηπιαγωγία, γιατί κατι μου ανέφερε για το πόσο του αρέσει το σπίτι του που βλέπει σε μια παιδική χαρα... κοριτσάκια, κοντα φουστανάκια, πάνες... μπέιμπι-ντόλ και τα λοιπά συναφή..
Σοβαρέψου βρε αχρείε, αντε γιατί θα βάλω πλώρη νότια και μετα θα φύγετε εσεις... σας το λέω...
Darthiir: Ένας φίλος λέει σε τέτοιες περιπτώσεις "καλό! Σε είκοσι χρόνια θα είναι ό,τι πρέπει...να το κλείσουμε με συμβόλαιο σήμερα...μην μας το φάει κανείς άλλος!!!"
Scorpina και Darthiir: ούτε κατάλληλος...ούτε κατάλληλη υπάρχει!Πόσες φορές πρέπει να το πούμε αυτό!;!;!
jojο:"κανείς δεν ξυπνάει ένα πρωί να πει, "μμμ... τί να κάνω σήμερα για να περάσει η μέρα μου? βρε, μήπως να παντρευτώ την πρώτη/τον πρώτο τυχόντα που θα συναντήσω?""
Ρωτάω εγώ τώρα;;;μην είναι αυτή η λύση;;;Γιατί και δεν θα καταλάβεις τι κάνεις(όπως όταν κλείνεις τη μύτη για να πάρεις το ρετσινόλαδο!) και μετά αφού τον/την έχεις που τον/την έχεις (κορώνα !!!) στο κεφάλι σου κάθεσαι και το ψάχνεις λίγο το ζήτημα και δεν την κάνεις με την πρώτη στραβή/στραβούλα.
Πες τον φίλο σου ότι δε είναι ο μόνος! Το συγκεκριμένο μάλιστα δεν χρειάζεται να το περιμένεις 20. 16 είναι καλά!
Όσο για τα υπόλοιπα... Όχι και να τα ισοπεδώσουμε όλα. Νταξ...
Έχεις σκεφτεί ότι αν δεν μπορείς να συνυπάρξεις, θα αναγκαστείς να περάσεις μια ζωή ολάκερη μαζί του; Αυτή είναι η νοοτροπία που οδηγεί στα μεγάλα ποσοστά διαζευγμένων σήμερα...
Η πείρα μου λέει ότι υπάρχουν ένα σωρό μικροπράγματα που θεωρείς αμελητέα, αλλά ζώντας μέσα στο ίδιο σπίτι με τον άλλο δεν ξέρεις πόσο σου την σπάνε μετά από λίγο καιρό. Και αν οι νοοτροπίες είναι εντελώς διαφορετικές.. και το ίδιο και τα ενδιαφέροντα και οι επιδιώξεις.... Βράσε όριζα....
Παρεμπιπτόντως είχα γνωρίσει κάποτε ζευγάρι που απλά συζούσαν για χάρη των παιδιών. Ε κάτι τέτοιο δεν το θέλω. Καλύτερα μόνος και χωρίς παιδιά. Εγώ θέλω να έχω την ψυχική μου ηρεμία και να χαίρομαι που πορεύομαι μαζί με την σύντροφό μου…
Αυτή τη στιγμή η καμήλα βρίσκεται παρκαρισμένη λίγο πιο πάνω από τον βοτανικό κήπο…
Τωρα με αυτή τη ζαχαρένια κουκλίτσα μου θύμισες την κατασκήνωση στην οποία δούλευα πριν δυο χρόνια... θέλω τα παιδάκια εκείνα πίσωωωω! Κουραζόμουν πολύ θυμάμαι αλλά μου αρεσέ... ειδικά όταν φτιάχναμε κατασκευές και χορεύαμε... το καλύτερο μου να βλέπω ζουζουνάκια παντού να κάνουν το χορό του περιστεριού! λολ! :Ρ :)))
Η γυριστρούλα έχει δίκιο πάντως... τέλειο ταίρι δεν υπάρχει πουθενά και όλο και κάτι μπορεί να σου ταράξει την καθημερινότητα από τις συνήθειες του άλλου. Άλλωστε ο καθένας έχει μεγαλώσει σε διαφορετικό σπίτι. Ο ένας μπορεί να έχει το χούι να αφήνει όλα τα ντουλάπια ανοιχτά και ο αλλος να τρέχει από πίσω να τα κλείνει. Ο άλλος όμως μπορεί να έχει τη συνήθεια να αφήνει όλα τα φώτα αναμμένα και ο ένας να κάνει βόλτες να τα σβήσει. Τον σύντροφο όμως τον-την αγαπήσαμε και αγαπάμε για άλλα χαρίσματα κι έτσι πρέπει να γίνονται οι υποχωρήσεις. Όχι να συζεις για χάρη άλλων, παιδιά σου είναι αυτοί ή όχι, αλλά επειδη δε δίνεις σημασία σε τέτοιου είδους "παραπτώματα". Αγαπάς τον ανθρωπο που είναι δίπλα σου γιατί είναι ακριβώς αυτός ο άνθρωπος! Όσο νούμερο κι αν μπορεί να γίνει καμμιά φορά! ;)
Δεν είπα ότι υπάρχει το «τέλειο» (ταίρι, ή ο,τιδήποτε άλλο). Τέλειο δεν υπάρχει ποτέ, άσε που το τέλειο θα ήταν υπερβολικά βαρετό! Συμβιβασμούς πάντα θα κάνεις, και δυστυχώς πολλούς - και μάλιστα το κατά πόσο μια σχέση θα αντέξει στο χρόνο εξαρτάται από το πόση διάθεση έχεις για να κάνεις συμβιβασμούς -.
Όμως οι συμβιβασμοί που θα κάνεις δεν μπορούν να αντιβαίνουν εντελώς την νοοτροπία σου και τις επιθυμίες σου (τα «θέλω» σου δηλαδή). Ούτε είναι δυνατόν να ζεις σε μια κατάσταση «άσπρο – μαύρο». Η πλήρης αδιαφορία για την νοοτροπία και τις επιθυμίες του συντρόφου αποτελεί στην ουσία έλλειψη σεβασμού προς το άτομό του! Οι συμβιβασμοί πρέπει να είναι αμοιβαίοι και αυθόρμητοι. Και ποτέ δεν μπορείς να κάνεις αυθόρμητα έναν συμβιβασμό, ο οποίος καταπατάει όλη την «φιλοσοφία» που έχεις αναπτύξει μέχρι τώρα.
Ταιριάζω δεν σημαίνει «είμαι ίδιος», σημαίνει «μπορώ και συμβαδίζω, συνυπάρχω, συν-υποχωρώ, σε τελευταία ανάλυση». Και η ψυχική ηρεμία που ανέφερα, δεν έχει να κάνει με την απουσία διαφορών, διαφωνιών και καυγάδων… άλλωστε ο καυγάς είναι το αλατοπίπερο της σχέσης =;-). Εννοούσα μια ψυχική κατάσταση ευφορίας, στην οποία ο σύντροφος σου σε ηρεμεί, και η παρουσία του δίπλα σου σε γεμίζει χαρά και αγαλλίαση.
Εγώ πάλι έχω μιά αδερφούλα που λέει ότι αν δε σκύψουν και οι δύο το κεφαλάκι στο χαλάκι, να μπορεί ο άλλος να πατήσει πάνω τους όταν χρειάζεται, τότε σπίτι δεν ανοίγει. Και τα περί τέλειων ανδρών-γυναικών, ματαιπονία μου φαίνονται. Αναφορικά με το θέμα τώρα, πολύ θα θελα να ξερα αν το πεδιλάκι ήταν ροζ...:) Και επιπλέον, και στα δικά σας..
Darthiir, ένα δελτίο τύπου ότι ψάχνεις να διαιωνίσεις το dna σου και θα γίνει χαμός!!! Και καλή Χριστιανή και καλή Βουδίστρια άμα λάχει θα βρεις.
Το κοριτσάκι είναι όντως πολύ γλύκα :) κι εγώ άμα βλέπω παιδιά κολλάω (εξ ου και το 7χρονο Σουηδάκι στη Λευκάδα που ήθελα να απαγάγω και να το μεγαλώσω με παστίτσια και χωριάτικες).
Χορός του περιστεριού: έτσι ονόμασαν τα μικρούλια το να στέκονται και να πηγαινοφέρνουν το κεφάλι μπρος-πίσω με το ρυθμό της μουσικής! Με το που ανακάλυψαν πως μπορούν να το κάνουν, δεν σταματούσαν! :D Τέρλα, τέρλα!!! (αυτόε ο αναγραματισμός έγινε επίτηδες γιατί στην οικογένεια μου όταν κάτι είναι πολύ τρέλα, το λέμε τέρλα!!!)
Όπως πολάκις έχω δηλώσει, η κάθε μία από εσας έχει το δικαίωμα να μου αποδείξει ότι είναι η κατάλληλη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέχρι τώρα καμιά δεν το πέτυχε. Όταν βρεθεί η τυχερή θα βγώ απ' την κυκλοφορία.
Μέχρι τότε απλά θα αρκεστώ στα παιδάκια των άλλων....
και γιατί να μην μπεις εσύ στον κόπο να αποδείξεις οτι είσαι ο κατάλληλος σε κάποια?
ΑπάντησηΔιαγραφήποιός σε έχρισε εσένα μήλον της έριδος????
:PPPP
Για να μήν μαλλιοτραβιέστε μεταξύ σας τέτοιες ζηλιάρες που είστε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην απόδειξη θα την λάβει η εκλεκτή και με το παραπάνω ;)
macmanus μου, αποκλείεται να το κάνω με την πρώτη τυχούσα. Αλλοιώς δεν προβληματίζομαι. Αλλά για να δεσμευτώ χρειάζομαι καλούς λόγους.
έτσι συνηθίζεται darthiir.
ΑπάντησηΔιαγραφήκανείς δεν ξυπνάει ένα πρωί να πει,
"μμμ... τί να κάνω σήμερα για να περάσει η μέρα μου?
βρε, μήπως να παντρευτώ την πρώτη/τον πρώτο τυχόντα που θα συναντήσω?"
όλοι τον εκλεκτό ή την εκλεκτή περιμένουμε.
άλλοι τον/την βρίσκουν και κάνουνε χαριτωμένα παιδάκια σαν αυτό που μας έδειξες,
και άλλοι.....
βασικά στη βιλαρίμπα ακόμα τρίβουν...
(ή μήπως ήταν το βιλαμπάχο?)
;)
Τώρα συνεννοούμαστε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο Βιλαμπάχο ακόμα τρίβουν.
Στην Βιλαρίμπα ετοιμάζουν το δεύτερο γεύμα!
αϊ γειά σου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήεγώ στη Βιλαρίμπα
και συ στο Βιλαμπάχο!!!!
μουαχαχαχαχα!!!!
(σου εγγυόμαι οτι άν ήξερες θα γελούσες!!!)
O Δαρθίηρ, όταν ξεκαβαλήσει (την καλάμη... ε... καμήλα, με συχωρήτε) θα γίνει ένας στοργικός πατερούλης. Ελπίζω βέβαια να μην τον ψάχνουμε σε λίγα χρόνια έξω από νηπιαγωγία, γιατί κατι μου ανέφερε για το πόσο του αρέσει το σπίτι του που βλέπει σε μια παιδική χαρα... κοριτσάκια, κοντα φουστανάκια, πάνες... μπέιμπι-ντόλ και τα λοιπά συναφή..
ΑπάντησηΔιαγραφήΣοβαρέψου βρε αχρείε, αντε γιατί θα βάλω πλώρη νότια και μετα θα φύγετε εσεις... σας το λέω...
...Mόνο εγώ έχω να πω "γούτσου-γούτσου"???????????
ΑπάντησηΔιαγραφή:D :D :D
Jojo γιατί δεν μου λες να γελάσω;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήScorpina τόσο χάλια η γυναίκα του σήμερα δηλαδή που είσαι σίγουρη ότι δεν θα βρώ την κατάλληλη;...
ΓΥΝΑΙΚΕΣ... (να χρησιμοποιήσω κι εγώ αυτά τα εκπληκτικά κλισέ....)
Μπράβο ρε Νένυα... έτσι μπράβο... από αυτή την φράση ξεκίνησα κι εγώ τρέχοντας να την αγκαλιάσω! Και έπρεπε να δείς πώς έκανε το σκασμένο!!!
Τέλσον: Όπα ρε μεγάλε, κατούρα και λίγο....
Darthiir: Ένας φίλος λέει σε τέτοιες περιπτώσεις "καλό! Σε είκοσι χρόνια θα είναι ό,τι πρέπει...να το κλείσουμε με συμβόλαιο σήμερα...μην μας το φάει κανείς άλλος!!!"
ΑπάντησηΔιαγραφήScorpina και Darthiir: ούτε κατάλληλος...ούτε κατάλληλη υπάρχει!Πόσες φορές πρέπει να το πούμε αυτό!;!;!
jojο:"κανείς δεν ξυπνάει ένα πρωί να πει,
"μμμ... τί να κάνω σήμερα για να περάσει η μέρα μου?
βρε, μήπως να παντρευτώ την πρώτη/τον πρώτο τυχόντα που θα συναντήσω?""
Ρωτάω εγώ τώρα;;;μην είναι αυτή η λύση;;;Γιατί και δεν θα καταλάβεις τι κάνεις(όπως όταν κλείνεις τη μύτη για να πάρεις το ρετσινόλαδο!) και μετά αφού τον/την έχεις που τον/την έχεις (κορώνα !!!) στο κεφάλι σου κάθεσαι και το ψάχνεις λίγο το ζήτημα και δεν την κάνεις με την πρώτη στραβή/στραβούλα.
Αυτά τα ολίγα!
Φιλιά
Υ.Γ.: Η καμήλα πού είναι παρκαρισμένη;
Πες τον φίλο σου ότι δε είναι ο μόνος! Το συγκεκριμένο μάλιστα δεν χρειάζεται να το περιμένεις 20. 16 είναι καλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τα υπόλοιπα... Όχι και να τα ισοπεδώσουμε όλα. Νταξ...
Έχεις σκεφτεί ότι αν δεν μπορείς να συνυπάρξεις, θα αναγκαστείς να περάσεις μια ζωή ολάκερη μαζί του; Αυτή είναι η νοοτροπία που οδηγεί στα μεγάλα ποσοστά διαζευγμένων σήμερα...
Η πείρα μου λέει ότι υπάρχουν ένα σωρό μικροπράγματα που θεωρείς αμελητέα, αλλά ζώντας μέσα στο ίδιο σπίτι με τον άλλο δεν ξέρεις πόσο σου την σπάνε μετά από λίγο καιρό. Και αν οι νοοτροπίες είναι εντελώς διαφορετικές.. και το ίδιο και τα ενδιαφέροντα και οι επιδιώξεις.... Βράσε όριζα....
Παρεμπιπτόντως είχα γνωρίσει κάποτε ζευγάρι που απλά συζούσαν για χάρη των παιδιών. Ε κάτι τέτοιο δεν το θέλω. Καλύτερα μόνος και χωρίς παιδιά. Εγώ θέλω να έχω την ψυχική μου ηρεμία και να χαίρομαι που πορεύομαι μαζί με την σύντροφό μου…
Αυτή τη στιγμή η καμήλα βρίσκεται παρκαρισμένη λίγο πιο πάνω από τον βοτανικό κήπο…
Τωρα με αυτή τη ζαχαρένια κουκλίτσα μου θύμισες την κατασκήνωση στην οποία δούλευα πριν δυο χρόνια... θέλω τα παιδάκια εκείνα πίσωωωω! Κουραζόμουν πολύ θυμάμαι αλλά μου αρεσέ... ειδικά όταν φτιάχναμε κατασκευές και χορεύαμε... το καλύτερο μου να βλέπω ζουζουνάκια παντού να κάνουν το χορό του περιστεριού! λολ! :Ρ :)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ γυριστρούλα έχει δίκιο πάντως... τέλειο ταίρι δεν υπάρχει πουθενά και όλο και κάτι μπορεί να σου ταράξει την καθημερινότητα από τις συνήθειες του άλλου. Άλλωστε ο καθένας έχει μεγαλώσει σε διαφορετικό σπίτι. Ο ένας μπορεί να έχει το χούι να αφήνει όλα τα ντουλάπια ανοιχτά και ο αλλος να τρέχει από πίσω να τα κλείνει. Ο άλλος όμως μπορεί να έχει τη συνήθεια να αφήνει όλα τα φώτα αναμμένα και ο ένας να κάνει βόλτες να τα σβήσει. Τον σύντροφο όμως τον-την αγαπήσαμε και αγαπάμε για άλλα χαρίσματα κι έτσι πρέπει να γίνονται οι υποχωρήσεις. Όχι να συζεις για χάρη άλλων, παιδιά σου είναι αυτοί ή όχι, αλλά επειδη δε δίνεις σημασία σε τέτοιου είδους "παραπτώματα". Αγαπάς τον ανθρωπο που είναι δίπλα σου γιατί είναι ακριβώς αυτός ο άνθρωπος! Όσο νούμερο κι αν μπορεί να γίνει καμμιά φορά! ;)
Ναι ρε τα σκασμένα… (τρις, τετράκις κοκ!!!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είπα ότι υπάρχει το «τέλειο» (ταίρι, ή ο,τιδήποτε άλλο). Τέλειο δεν υπάρχει ποτέ, άσε που το τέλειο θα ήταν υπερβολικά βαρετό! Συμβιβασμούς πάντα θα κάνεις, και δυστυχώς πολλούς - και μάλιστα το κατά πόσο μια σχέση θα αντέξει στο χρόνο εξαρτάται από το πόση διάθεση έχεις για να κάνεις συμβιβασμούς -.
Όμως οι συμβιβασμοί που θα κάνεις δεν μπορούν να αντιβαίνουν εντελώς την νοοτροπία σου και τις επιθυμίες σου (τα «θέλω» σου δηλαδή). Ούτε είναι δυνατόν να ζεις σε μια κατάσταση «άσπρο – μαύρο». Η πλήρης αδιαφορία για την νοοτροπία και τις επιθυμίες του συντρόφου αποτελεί στην ουσία έλλειψη σεβασμού προς το άτομό του! Οι συμβιβασμοί πρέπει να είναι αμοιβαίοι και αυθόρμητοι. Και ποτέ δεν μπορείς να κάνεις αυθόρμητα έναν συμβιβασμό, ο οποίος καταπατάει όλη την «φιλοσοφία» που έχεις αναπτύξει μέχρι τώρα.
Ταιριάζω δεν σημαίνει «είμαι ίδιος», σημαίνει «μπορώ και συμβαδίζω, συνυπάρχω, συν-υποχωρώ, σε τελευταία ανάλυση». Και η ψυχική ηρεμία που ανέφερα, δεν έχει να κάνει με την απουσία διαφορών, διαφωνιών και καυγάδων… άλλωστε ο καυγάς είναι το αλατοπίπερο της σχέσης =;-). Εννοούσα μια ψυχική κατάσταση ευφορίας, στην οποία ο σύντροφος σου σε ηρεμεί, και η παρουσία του δίπλα σου σε γεμίζει χαρά και αγαλλίαση.
YΓ: Χορό του περιστεριού;;;
Εγώ πάλι έχω μιά αδερφούλα που λέει ότι αν δε σκύψουν και οι δύο το κεφαλάκι στο χαλάκι, να μπορεί ο άλλος να πατήσει πάνω τους όταν χρειάζεται, τότε σπίτι δεν ανοίγει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τα περί τέλειων ανδρών-γυναικών, ματαιπονία μου φαίνονται.
Αναφορικά με το θέμα τώρα, πολύ θα θελα να ξερα αν το πεδιλάκι ήταν ροζ...:)
Και επιπλέον, και στα δικά σας..
Μωβάκι με λευκό!
ΑπάντησηΔιαγραφήDarthiir, ένα δελτίο τύπου ότι ψάχνεις να διαιωνίσεις το dna σου και θα γίνει χαμός!!! Και καλή Χριστιανή και καλή Βουδίστρια άμα λάχει θα βρεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κοριτσάκι είναι όντως πολύ γλύκα :) κι εγώ άμα βλέπω παιδιά κολλάω (εξ ου και το 7χρονο Σουηδάκι στη Λευκάδα που ήθελα να απαγάγω και να το μεγαλώσω με παστίτσια και χωριάτικες).
Άμα είναι να κάνουμε την δουλειά με δελτία τύπου βράσε όριζα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρεπιπτόντως να σε προσέχουμ' εσένα! Είσαι επικίνδυνη...
Χορός του περιστεριού: έτσι ονόμασαν τα μικρούλια το να στέκονται και να πηγαινοφέρνουν το κεφάλι μπρος-πίσω με το ρυθμό της μουσικής! Με το που ανακάλυψαν πως μπορούν να το κάνουν, δεν σταματούσαν! :D Τέρλα, τέρλα!!! (αυτόε ο αναγραματισμός έγινε επίτηδες γιατί στην οικογένεια μου όταν κάτι είναι πολύ τρέλα, το λέμε τέρλα!!!)
ΑπάντησηΔιαγραφή