Ουουουουου: Πώς κάνει ο λύκος ένα πράμα;

Απέναντι η πανσέληνος. Ο ματωμένος κόκκινος δίσκος μετατράπηκε σε χλωμό δακρυσμένο πρόσωπο και κατέληξε ασημένιο όνειρο επάνω στο στερέωμα. Ενώ είχα αποφασίσει να βγάλω τα δοντάκια μου και αλυχτώντας να έρθω να πιω το αίμα σου, τελικά κατέληξες μια δροσερή ανάμνηση που γέμισε το μυαλό μου.

Έχω δει πολλά ματωμένα φεγγάρια. Το καλύτερο στην Πάργα, Αύγουστο, πρόπερσι. Η Αυγουστιάτικη πανσέληνος (γιατί και η σημερινή σε αυτή την κατηγορία κατατάσσεται) για κάποιο περίεργο λόγο σε πηγαίνει χρόνια πίσω. Όπως σηκώνεται ματωμένη, αργά και βασανιστικά γυρνάει τον χρόνο σε όσα σε πόνεσαν και τελικά σε λυτρώνει με το φωτεινό ασημένιο προσωπείο της καθώς ανηφορίζει τον γολγοθά της στο κέντρο του ουρανού.

Ξαφνικά μου έφυγε κάθε διάθεση να δαγκώσω τον καραγκιόζη που μου έκανε κήρυγμα σήμερα και μερικούς κηφήνες της «νέας γενιάς» που δεν θέλουν να καταλάβουν και προπάντων εσένα, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Προτιμώ να φοράω μαύρα γυαλιά όχι για να τα βλέπω εγώ όλα μαύρα, αλλά για να μην μπορούν οι άλλοι να δουν τι πραγματικά μου προκαλούν, τι σκέφτομαι και αισθάνομαι.

Κάτι σαν το: Χαμογελάτε, κάνει τους άλλους ν’ ανησυχούν ένα πράμα;

Ε ανησυχούν ακόμα περισσότερο όταν αναρωτιούνται μήπως τυχών και χαμογελάς και δεν μπορούν να το διακρίνουν για να καταλάβουν αν πρέπει να ανησυχούν!

Ωχ άρχισε πάλι η επίδραση των «ληγμένων» που έχουν απομείνει στην κατάψυξή μου. Πρέπει να προμηθευτώ καινούργια παρτίδα και γρήγορα μάλιστα!

That’s bulls shit όπως λέει και ένας συνάδελφός μου. Everything is bulls shit. Όχι θα κάτσω να σκάσω για τον κάθε ψυχανώμαλο που νομίζει ότι είναι θεός και ξέρει τα πάντα. Όχι κύριέ μου αν νομίζεις ότι εσύ ξέρεις τα πάντα εγώ ξέρω τα πάντα στο τετράγωνο! Είπαμε τα ληγμένα κάνουν δουλειά!

Μια ζωή την έχουμε, κι εγώ έχω σκοπό να την γλεντήσω μέχρι τελευταίας ρανίδως.
Πάω να αλυχτήσω και ν’ ασχοληθώ με την πανσέληνό μου, μου έφυγε η διάθεση για «φαγητό».

Next year.