Η μέρα πέφτει, ο ήλιος γέρνει. Το χρώμα πορφυρό. Τα ηλιοβασιλέματα στην έρημο πάντα ματωμένα. Το ταξίδι όμως υπέροχο αν και κουραστικό, και ο προορισμός αποζημιώνει.
Το πρόσωπο γεμάτο από την άμμο και τα χείλη φριγμένα, περιμένουν με λαχτάρα την όαση, το νερό που θα απαλύνει την δίψα, το χάδι του δροσερού αέρα που θα τινάξει την κούραση. Ο ήλιος τυραννικά έκαψε το δέρμα και η δροσιά καλοδεχούμενη. Η όαση είναι κοντά. Μερικά βήματα ακόμα
Ότι κι αν είναι, σου αξίζει...Σ' έφαγε η έρημος, έρημε καμηλιέρη...Η αναμονή και οι μεγάλες πορείες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνας ξαμπλουτος καμηλιέρης
ΑπάντησηΔιαγραφήπου θυμήθηκε την φτωχική
και ποιητική καταγωγή του.
Είδες τι κάνουν οι Κυριακές;
ει πθιτ!! έλα εδώ να δροσιστείς...έχει κρρρρύο
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην ανυσηχείς ,θα πάει
ΑπάντησηΔιαγραφήσήμερα "Δευτερα" στους φοιτητές
του και θα τα ξεχάσει όλα.
Μη μασάς Darthiir
Όπως θα έλεγε και ο Τommy,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμα και οι καμηλιέρηδες μελαγχολούν!
Αλλά έχουν βρεί το φάρμακο που τους περνάει την μελαγχολία ;)
Darthiir είσαι καλά? Ένας καμηλιέρης δεν πρέπει να μελαγχολεί ποτέ!!! Εσύ όλα τα έχεις...
ΑπάντησηΔιαγραφή1) Ερωτευμένος είσαι
2) Δουλειά που σου προσφέρει λεφτά
3) πετρέλαια
4) ...και φοιτητές!!!
Τι άλλο θέλεις μου λες!?!??!?!
Chrisa τι τον
ΑπάντησηΔιαγραφήρωτάς, αφού ο άνθρωπος
είναι ανικανοποίητο ον.
Σωστά δεν τα λέω φίλε
darthiir;
Ρε παιδιά τα μοναχικά ηλιοβασιλέματα με μελαγχολούν, τί να κάνω;
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλω αγάπη φροντίδα και χάδια...
και προδερμ μήπως;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαλαιά. Τώρα όχι προδέρμ, χάδια...
ΑπάντησηΔιαγραφή