Εντυπώσεις...

Εζητήθησαν, τις καταθέτω:
Η μέρα ξεκίνησε με ευχές. Οι πρώτες φυσικά από την αλεπουδίτσα μου. Μετά μου ευχήθηκαν οι καμήλες μου, την ώρα που προσέθετα άλλη μία στο κοπάδι! Μετά οι φίλοι, οι γονείς και οι λοιποί του σογιού.

Γραφείο. Ο μεγαλύτερος τσακωμός με τον ΝΚ. Αν το "δωμάτιο τηλεδιασκέψεων" (ατςςς) δεν ήταν ηχομονωμένο θα μας άκουγε όλη η Αθήνα! Κάγγελο τα νεύρα! Μετά από αυτό νηνεμία.

Ώρα 16:00. Αναχώρηση από γραφείο. Μαζεύω την αλεπουδίτσα μου και ξεκινώ ν' ανηφορίζω... Νέο ρεκόρ! Λιγότερο από 5 ώρες ΜΕ στάση για τσιμπολόγημα για ΠάνωΠόλη! Αλλά τί να κάνω; Επρεπε να φτάσω νωρίς γιατί με περίμεναν με κοκκινα χαλιά να κάνω θεαματική είσοδο στο Grotesque! Και με ένα καζαν ντιμπί αντί τούρτας, φιλική συμμετοχη από τον isos, ίσως για να ξεχρεώσει το σπάσιμο νεύρων που μου έκανε τον προηγούμενο μήνα!!! Ε ήπιαμε, ξαναήπιαμε, ξαναματαήπιαμε, ήπιαμε και "άσπρα, κόκκινα, κίτρινα, μπλε" σφινάκια το'να πίσω απ' τ' άλλο και θυμηθήκαμε τα παλιά! Στο τέλος σφάξαμε και το καζάν ντιμπί και το καταφχαριστηθήκαμε!

Χρόνια είχα να κάνω γενέθλια στην ΠάνωΠόλη, χρόνια είχα να περασω έτσι. Είπαμε: Σαν να μην έφυγα μια μέρα!
Δεν έφτανε όμως μόνο αυτό! Είχα δίπλα και την αλεπουδίτσα μου! Αυτό έκανε την χαρά μου χιλιαπλάσια!

Μαρινάκι όπως είδες γλυκάκι παίζει,αλλά μέχρι να κατέβω θα έχει τελειώσει :p

Άντε, καλή αρχή!
Τώρα πίνω το καφεδάκι μου στην παραλία και φχαριστιέμαι την λιακάδα!