Αποτυχία εδώ, οι βάσεις εκεί, τα βλέμματα στραμμένα στα παιδιά.
Καλύτερα, γιατί αν τα στρέψουμε στην παιδεία…
Ποια παιδεία;
Αναρωτιέμαι ποιά η παιδεία που ευαγγελίζεται ένα υπουργείο, το οποίο προστρέχει ως αρωγός να διευκρινίσει την λέξη «ψεγάδι», ελπίζοντας να ευδοκιμήσει ο «διακαής πόθος ανώτατης εκπαίδευσης» των νέων.
Και ας αφήσω τους πολιτικούς, μιας και σήμερα δεν υπάρχουν πλέον πολιτικοί, μόνο επαγγελματίες διαχειριστές εξουσίας. Οι οποίοι προστρέχουν να ευχηθούν τα παιδιά. Μιας και μόνο ευχολόγια διαθέτουν στο οπλοστάσιό τους.
Η κοινωνία έχει αντιληφθεί άραγε την άγνοια των νέων και την απαιδεία τους; Επικροτεί την άγνοια; Την κατακρήμνιση της πνευματικής ποιότητας; Αν ναι, γιατί κόπτεται για την ποιότητα των ανώτερων σπουδών; Η οποία δεδομένο είναι να ακολουθεί την ποιότητα των εισακτέων.
Η σοδειά δεν απαιτεί μόνο καλό σπόρο και καλό γεωργό, χρειάζεται και εύφορο έδαφος.
Ονειροφαντασίες χιμαιροκυνηγού.
Ναί αναρτήθηκαν.
ΑπάντησηΔιαγραφή39 βαθμοί Σέλσιους, και ψηθήκαμε .
Η παιδεία;
Ποιά ; αυτή που δεν την θέλουν ούτε οι γονεις;(γιατί άν την ήθελαν, δε θα λέγανε παπάρες ,κιούτε θα κρυβότανε πίσω απ το δάχτυλό τους)
Τα παιδιά;(γιατί μέσα από τη λούφα τους δεν κατανοούν πως μόνο ο πλούσιος μπορεί να ονομαστεί λουφαδόρος;)
Το κράτος;χεστηκε
Οι δάσκαλοι;(καλό το συνολάκι;-Εμένα με λένε Ελενη και έχω γεννέθλια στις 7 Μαρτίου;)
οι καθηγητές;
οι μεγάλες επιπλέουσες κουράδες στη θάλασσα της αμορφωσιάς;(αυτοί που δεν μπορούν να γράψουν ούτε τη βάση;ή που δεν μπορούν να διδάξουν αρχαία δίχως το βοήθημα;μπθιά!!)
Μετά συγχωρήσεως κύριε καμηλιέρη, δεν εννοώ εσάς, αλλά η ανοχή των λίγων τις θρέφει τις κουράδες,οι οποίες συνεχίζουν ακυβέρνητες να αρμενίζουν εις τον αφρόν (πάντα)της θάλασσας και όπου λάχει.
πες τα χρυσόστομε
ΑπάντησηΔιαγραφήXA! Δεν έρχεσαι μια βόλτα από δω να τα πεις και στον υπουργό μας (α, καλό, ε?) που θα μας κοπιάσει (λες και δεν μας έφτανε ο υφύ.. προχτές, τι τραβάμε πυρο/σεισμόπληκτοι άνθρωποι...) για να ανακοινώσει λέει, τα μέτρα για τα σεισμόπληκτα σχολεία και ποιός ξέρει τι άλλο βαρύγδουπο... Ώρες ώρες σκέφτομαι, πλάκα θα είχε να υπήρχε ένας δίκαιος θεός.... θα είχαμε γλυτώσει πάρα πολύ σκαρταδούρα εδώ πέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦΟΒΕΡΟ POST ΑΛΛΑ ΠΡΟΤΕΙΝΕ ΚΑΠΟΙΑ ΛΥΣΗ,ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ ΟΤΙ Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΑΛΛΑ ΠΩΣ ΔΙΟΡΘΩΝΕΤΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΠΟΥ ΦΤΑΣΑΜΕ?
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν συμφέρει κανέναν η παιδεία, τι θες να ξεσηκωθεί ο κόσμος, ενώ έτσι όλα είναι καλά, οι καθηγητές βολεύονται, οι μαθητές βολεύονται με μια θέση στο δημόσιο, οι γονείς βολεύονται γιατί το παιδί τους εξασφάλισε μια θέση στο δημόσιο, οι πολιτικοί επίσης γιατί εξασφαλίσανε τις ψήφους της οικογένειας και όλοι μα όλοι κάνουν τουμπεκί ψιλοκομμένο, όπως μου είπε και ένα παιδί από συνεργείο καλά έκανα και σταμάτησα το σχολείο νωρίς και άρχισα να κονομάω όταν οι άλλοι σχεδόν κρέμονταν από τις τσέπες των δικών τους, πόπο ζέστα ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΛύσεις; Χαααχαχα (Τι φωνάζεις καλέ σπάιρος; :p)
ΑπάντησηΔιαγραφήΛύσεις για ποιό πράγμα;
Να εφαρμοσθούν από ποιούς;
Σε ποιό πεδίο εφαρμογής;
Να (ξανα)αυστηροποιήσουμε την εκπαίδευση; (Ποιοί;)
Κοινώς να την ξανακάνουμε εκπαίδευση αντί βόλτας στην παιδική χαρά εναπόθεσης παιδικών βαρών; (Ποιοί;)
Να μην προστρέχει το υπουργείο αρωγός στοχεύοντας σε βοήθεια των μαθητών, αλλά να γίνει αρωγός στην εκπαιδευτική διαδικασία;
Να αποβάλουμε την νοοτροπία βολέματος;
Να συνειδητοποιήσουμε ότι «τα αγαθά κόποις κτώνται»;
Να σταματήσει η «αγορά» να καθορίζει την κοινωνία;
Φυσικά όλα αυτά τμηματικά προσφέρουν ένα κομματάκι λύσης σε κάποιο πρόβλημα και συνολικά ίσως βελτιώσουν την κατάσταση.
Παραμένουν όμως τα ερωτήματα ποιοί και πού.
Ως γνωστών δεν ανήκω στους ανθρώπους που θεωρούν ότι ο καθένας από μόνος του μπορεί να επιφέρει κάποια λύση. Θεωρώ μάλιστα ότι η θεωρία αυτή είναι ακόμα μία μέθοδος να αποποιηθούν ευθύνες οι ιθύνοντες και να απομακρύνουν την έντονη κατακραυγή και πίεση της κοινωνίας από επάνω τους. Πιστεύω ότι μόνο οι διαχειριστές της εξουσίας είναι τα μόνα ικανά όργανα να επιφέρουν την οποιαδήποτε αλλαγή. Οι μεμονωμένοι πολίτες δεν έχουν καμία δυνατότητα να κάνουν τίποτε περισσότερο από το να τα έχουν καλά με την συνείδησή τους. Μεταβολή δεν μπορούν να επιφέρουν.
Η μόνη «λύση» λοιπόν που τους αφορά είναι το πρώτο στάδιο της παιδείας, το οποίο πέφτει στις πλάτες τους, και καλούνται να το εκτελέσουν σωστά: Να βρίσκονται δίπλα στο παιδί, όχι να γυρνάνε στις οκτώ (να το απαιτήσουν – να γιατί τα προβλήματα λύνονται συνολικά και όχι μεμονωμένα και γιατί οι μονάδες δεν μπορούν να λύσουν τίποτε) και να βάζουν ένα DVD να δουν και να πέφτουν στο κρεβάτι, να εγείρουν στο παιδί την μαθησιακή διάθεση, να του εμφυσήσουν το σεβασμό προς τη γνώση το ενδιαφέρον προς το πνεύμα (όχι μόνο την ύλη), να του εμφυσήσουν το σεβασμό προς διδασκάλους, να του οξύνουν το πνεύμα και να του δημιουργήσουν διάθεση για μάθηση.
Μετά και μόνο μετά από αυτά, οι απλοί πολίτες, έχουν δικαίωμα να έχουν άποψη την εκπαίδευση και να διαμαρτύρονται…
Αλλά εν έτη 2008 δεν γνωρίζω πολλούς που έχουν διάθεση για δημιουργία. Αντιθέτως γνωρίζω πολλούς που απλά «θέλουν να περάσουν καλά» και «θέλουν να έχουν άποψη». Προβλήματα έτσι δεν (ξεκινάνε να) λύνονται.
(Ζέστη… δε λες τίποτε… και μαζί, εκείνοι οι πόντοι που λέγαμε ταξιδιάρη μου, μου αυξάνουν τις αυτοκτονικές τάσεις…. Γρούμφ)
λοιποον, χιμαιροκυνηγε,
ΑπάντησηΔιαγραφήαπολυτως συμφωνη με τα περι σοδειας, οπως και με τη παρατηρηση σου στα σχολιασμο σου, περι "λυσης" στο πρωτο σταδιο
ομως, ξερεις πως οι διαμορφωμενες συνθηκες, οδηγουν κι εκεινο το παιδι που ετυχε τετοιας επιρροης στο πρωτοσταδιο, να διατηρει μεν το σεβασμο προς το δασκαλο και τη γνωση (οχι υλη - εδω εχεις να κανεις και με μαθητες αρνητες με αποψη-αντιθεση, ιδεολογια βρε αδελφε οχι βαρεμαρα, του εκπ. συστηματος που ειναι καθε αλλο παρα βολικοι), αλλά αναρωτιωνται: μαζοχιστης ειμαι εγω να ακολουθω τα δυσκολα (οταν η συντριπτικη πληοψηφεια οδευει αλλιως) και... ... αυτα!
επειδη κολησα στη προτελευταια παραγραφο του περι κοινωνιας προβληματισμου και αναρωτησεων σου, να οριζαμε πρωτα το: κοινωνια για να απαντησουμε;
μη μου θυμωσεις, αλλά να, νομιζω πως τα εχει αντιληφθει αλλά οπως θετεις τοερωτημα δεν ειμαι σιγουρη πως μιλαμε για το ιδιο κομματι πληθυσμου...
μερες
Είναι ωραίες οι συζυτήσεις αλλά όσο περνάνε τα χρόνια πιστεύω πως είναι ανούσιες. Δυστηχώς!
ΑπάντησηΔιαγραφήσυζητησεις όxι συζυτήσεις (προφανώς :P)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι Δυστυχώς όχι δυστηχώς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ. Πρέπει να αρχίσω μαθήματα ορθογραφείας :(
μεμονομενοι πολιτες? λαθος καλε μου! ειμαστε κοινωνικο συνολο, εξαιρετικα βολεμενο με καθε ειδους μαλακια που θα εκυπηρετησει τα συμφεροντα μας. Για να σε επιδοτουσαν και εσενα και να δεις για ποτε θα καταπινες γκαμηλες...
ΑπάντησηΔιαγραφήετσι ειναι ο νεοελληνας: ΒΟΛΕΜΕΝΟΣ
Πρέπει να έχεις κάποιο κόλλημα με τις γκαμήλες μου... δεν εξηγείται αλλιώς...
ΑπάντησηΔιαγραφή(Λέγε: Πόσα παίρνεις;)
μονάχα αυτό θα πω, και άλλο δεν έχω...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι θα το λέω πάντα, και ξέρεις ότι προσπαθώ σκληρά να το εφαρμόσω
ότι όλα ξεκινάνε από το σπίτι
κι από το παιδί όταν είναι μικρό
αλλά ο δάσκαλος επηρεάζει, είτε καλά είτε άσχημα -ειδικά στις πρώτες τάξεις του δημοτικού
(σου έχω πει ποτέ την ιστορία, που δεν έπινα γάλα όταν ήμουν μικρή, κι από την πρώτη δημοτικού και μετά πίνω τρία ποτήρια την ημέρα, γιατί το είπε η αγαπημένη μου δασκάλα; )
Αλλά για να μάθει ο γονιός να "φέρεται" στο παιδί του, χρειάζεται κι αυτός εκπαίδευση
και αγάπη -πολύ- και υπομονή, και κουράγιο κι επιμονή
και να μπορεί να ακούει, και να μαθαίνει από το παιδί του
(και ξαναγυρίζω στη δουλειά, μπας και καταφέρω να φύγω σήμερα νωρίς, δεν την παλεύω λέμε)
Σμακ :)
αντιθετως....με τις γκαμηλες σου τα παω καλα...
ΑπάντησηΔιαγραφήμε εσενα εχω θεμα....
χε χε χε
Να προσέξεις μόνο σε παρακαλώ πολύ τη διατύπωση του γιατί δεν έχω όρεξη για διευκρινίσεις >:p
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε μιά κοινωνία χωρίς ερεθίσματα, είναι επόμενο, η παιδεία να φαντάζει διαδικασία ανιαρή και αδιέξοδη. Αν δε μπορούμε να πυροδοτήσουμε το φυτίλι που λέγεται "μυαλό" των παιδιών, γονείς, καθηγητές και κοινωνικό σύστημα γενικότερα, θα παράγουμε ολοένα και περισσότερο, μαθητές βαριεστημένους, παραιτημένους και αδιάφορους. Το φυτίλι υπάρχει. Η φλόγα λείπει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ξέρω Ορέλια μου, και γι’ αυτό και μιλάω μόνο για συνολικές λύσεις, εξ ου και πιστεύω ότι μόνο οι διαχειριστές μπορούν να δίνουν λύσεις. Και εξ ου και μιλάω για πλήρη αλλαγή νοοτροπίας. Δεν έχει κανένα νόημα ένα τμήμα του συνόλου (των ανθρώπων, των μηχανισμών, των δράσεων) να είναι ορθό. Τα λανθασμένα τμήματα αναιρούν πάντα τα θετικά που επιφέρουν τα σωστά – η τροπή στο χάος είναι αυθόρμητη, ενώ η διατήρηση της τάξης απαιτεί έργο, απλοί απαράβατοι κανόνες θερμοδυναμικής, διέπουν τα πάντα. Επίσης δε θα ασχολούμουν ποτέ με συγκρίσεις (άλλωστε ως γνωστών είμαι του απόλυτου σωστού και όχι του σχετικού) για να ονοματίσω εαυτόν «μαζοχιστή» :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι και εκείνος ο ορισμός της κοινωνίας ε; Περιλαμβάνει «εμάς» ή τους «άλλους»; Εμείς το καταλάβαμε οι άλλοι όχι; Ως κοινωνία συνήθως, μάλλον, αναφέρω τον φαινότυπο του συνόλου όλων των επιμέρους τμημάτων. Και πάλι πάντως, η αδυναμία ορισμού της κοινωνίας, καταδεικνύει την απαραίτητη συμβολή των διαχειριστών για την επίλυση του προβλήματος. Αλλιώς, χάος… Κάποιοι το έχουν αντιληφθεί και προσπαθούν, κάποιοι όχι, ο φαινότυπος όμως δεν αλλάζει :(
Και το πρόβλημα Ιωάννη είναι ότι πάντα αναλωνόμαστε σε συζητήσεις, πράξεις δεν κάνουμε ποτέ γιατί κοστίζουν, και ξέρεις τώρα πόσο λογαριάζεται το κόστος στο σημερινό σύστημα. Έτσι οι διαχειριστές απλά αναλώνονται στην ανάλυση και κατάδειξη - οι υπόλοιποι δεν έχουν ελπίδες είτε αναλύσουν, είτε πράξουν - ενώ αφήνουν τις πράξεις για άλλους. Μαθήματα ορθογραφίας πάντως όχι από εμένα, δεν είμαι αυθεντία στον τομέα :)
Οι δάσκαλοι επηρεάζουν μανούλα αλλά και επηρεάζονται - με το μηχανισμό που υπέδειξε η Ορέλια. Όπως και οι γονείς. Συνολικές λύσεις. Οι μεμονωμένες δεν δουλεύουν.
Η φλόγα βιολί μου είναι μεγάλη λέξη. Και το φυτίλι, βρεγμένο, δεν ανάβει…
Γι’ αυτά και γι’ αυτά εγώ είμαι υπέρ της ξεθεμελίωσης του συστήματος αντί των διορθωτικών κινήσεων :)
Δημητρούλα μ', αν παραδεχτούμε πως κανείς δεν θέλει την παιδεία, τότε μάλλον κερδίζει ο Άβων και με διαφορά... :(
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι κακώς του το κάψαμε το μοναστήρι τ' ανθρώπου...
{Νταξ τώρα; Μη μασάς, είναι από τις λίγες φορές που απαντάω ονομαστικά, συνήθως απευθύνω το λόγο πάντα στο πλήθος - κάτι που ισχύει καί εδώ, παρά τις ονομαστικές απαντήσεις :) γούυυτου γούτου :)}