Ταχύτητα διαφυγής

Είναι να μη σου τύχει να παρκάρει πλάι σου, παράλληλα μ’ εσένα, σε ελάχιστα κατηφορικό δρομάκι, αυτοκίνητο με συνοδηγό γυναίκα προχωρημένης ηλικίας και μάλιστα αλλοδαπής, με τα σπαστά ελληνικούλια της. Το γεγονός ότι το αυτοκίνητο, παρότι καινούργιο, είναι «ξυσμένο» από παντού, υποδηλώνει σίγουρα τις ικανότητες της κόρης, αν και δεν το προσέχεις εξ’ αρχής αλλά πολύ αργότερα. Σε τελευταία ανάλυση οι ικανότητες της οδηγού δε συνδέονται με τη συνοδηγό. Η οποία προφανώς και βρίσκει την πόρτα του αυτοκινήτου λίγο βαριά και για να την ανοίξει απλά… την σπρώχνει με δύναμη!

3-2-1-Ignition. Huston we have a liftoff!

Πόρτα σε ταχύτητα διαφυγής. Όσο βέβαια και να το ήλπισε η πιλότος, η πόρτα αδυνατεί να θεωρήσει πως το «φτερό» είναι άυλο και αντί να περάσει στην στρατόσφαιρα, ανακλάται και προσγειώνεται πάραυτα επάνω στη επίδοξη συνοδηγό-κοσμοναύτη. Είς μάτειν η κόρη-οδηγός ωρύεται από μέσα: Πρόσεχε ρε μάνα δεν ανοίγουν έτσι. Σιγά, δεν έκανα και καμιά ζημιά.
Εμ τη ζημιά την έκανες. Όσο παράξενο και αν μου φάνηκε και μένα, το πλαστικό «προφυλακτικό» της πόρτας το έκανε το βαθούλωμα στη λαμαρίνα. Ε εντάξει, εγώ φταίω μονολογεί σε μέτρια ένταση η «μανούλα» - το λέει στον εαυτό της, το λέει ειρωνικά, το λέει για να την ακούσεις μεν αλλά να μην «φανεί» ότι ζητάει συγνώμη; Το ότι φταις, φταις, αλλά τί να σου πω; Και έγινε ζημιά και είναι της τάξης που δε διορθώνεται, αλλά φάινεται :(. Τι να σου πω τώρα; Μου λες; Προσέχουμε και λίγο, δεν είμαστε βόδια. Απτόητη η μανούλα το παραβλέπει, αδιαφορώντας και για τις φωνές της κόρης… Η οποία ήταν έτοιμη να κάνει τεμενάδες που δεν έδωσα περεταίρω συνέχεια στο συμβάν. Λες και αν έδινα θα πετύχαινα κάτι…
Εμ βαράς που βαράς κυρά μου, βάρα σοβαρά τουλάχιστον να αξίζει η επισκευή, τώρα εμένα θα μου μείνει η στάμπα και εσένα η φαντασίωση πως έφτασες τα άστρα…