Απολογισμός

Ο εκδότης Νο2 γκρινιάζει (και ελπίζω να μην τρέφει ελπίδες άμεσης ικανοποίησης, θα απογοητευτεί), τα φυντάνια στενοχωρήθηκαν αφάνταστα που τα ταλαιπώρησα 4 ολόκληρες ώρες (φρόντισαν να με ταλαιπωρήσουν ψυχολογικά στο διπλάσιο) και ο διακεκριμένος ξένος ελπίζω να διαβάζει το fυcking manual (γιατί αλλιώς θα τον πάρει και θα τον σηκώσει). Για ένα είμαι πλέον βέβαιος. Οι έννοιες της επανάληψης και της εξάσκησης εκλείπουν. Πνευματικός ατροφισμός.
Το κουτσομπολιό πάλι αναδεικνύεται πρώτη δύναμη.
Τελευταία μέρα εξαμήνου για ‘μένα αύριο. Τελευταία η παρούσα ‘βδομάδα.
Ο απολογισμός απογοητευτικός για τις ελπίδες που μου ενέπνευσε η έναρξη. Αύριο ο δεύτερος, δεν αναμένεται να αλλάξει την εικόνα. Εξαιρουμένων δύο, ουδείς ενδιαφέρθηκε (μετράμε πόσα ξέμαθα, όχι τί έμαθαν...).
Ελαφρό μειδίαμα στη σκέψη των ανώφελων και άστοχων διαδικασιών αξιολόγησης και των ισχυόντων νόμων. Και όμως υπάρχει κόσμος που πιστεύει πως τα προβλήματα λύνονται με νομοθετήματα.
Μακάρι να ήταν τόσο εύκολο…

Ο κατάμαυρος πρωινός ουρανός έδωσε γρήγορα τη θέση του σε ένα ηλιόλουστο στερέωμα. Ευτυχώς γιατί μετά το χτεσινό μπουρίνι, το πρωινό με τρόμαξε λίγο. Πέραν του διακεκριμένου, τρόμαξα πως και ο καιρός υπονομεύει τα σχέδιά μου για Ιόνιο. Όχι ότι πτοούμαι ιδιαίτερα, αντιθέτως. Τα σχέδια γράφουν δεδομένη αναχώρηση, προς απογοήτευση των κακεντρεχών που έχουν βαλθεί να μου τα χαλάσουν.
Η επιστροφή σημαδεύτηκε από «επιστροφή». Το ΣιΝτι κελαηδάει τις μπαλάντες των Scorpions και τους ρυθμούς των UB40. Ηλιόλουστος ο δρόμος, δροσερό το θαλασσινό αγέρι, ανοιχτά τα παράθυρα.

Πάει τόσος καιρός;;;…

Πού πάει ο καιρός; :(((