Τριήμερο…

Τελικά όντως οι απόκριες τελείωσαν. Μάλλον σε κάποια άλλη πραγματικότητα και διάσταση. Σίγουρα πάντως η βόλτα στο αττικό πάρκο αν και δεν ήταν αποκριάτικη, ήταν πολύ ευχάριστη. Ειδικά οι «πτήσεις αρπακτικών». Πρέπει να ομολογήσουμε πως το γεράκι τον είχε εκπαιδεύσει καλά τον εκπαιδευτή του. Το πώς σκαρφάλωνε και πηδούσε πάνω στα κλουβιά για να πιάσει το καπριτσιόζικο πουλί ήταν άλλο πράγμα! Η μέρα έκλεισε με ψητά, (πολλά ψητά... σλουρπ!) και φυσικά τζατζίκι (πολύυυυ τζατζίκιιιι... ΣΛΟΥΡΠ!).
Κάναμε τουλάχιστον ετεροχρονισμένη Τσικνοπέμπτη...

Το υπόλοιπο τριήμερο εξαντλήθηκε στη συγγραφή. Και ενώ είχαν ήδη δημιουργηθεί έξι νέες σελίδες, κάτι δεν πήγαινε καλά στο σενάριο. Ε και τελικά έγινε το πρόβλημα αντιληπτό και διορθώθηκε. Με προσθήκη άλλων τεσσάρων σελίδων! Ειδική προσφορά για τον Νικόλα!!! >:)
Στο φιντανοτροφείο μετακομίσαμε πλέον. Καιρός ήταν. Χρειάστηκαν τρείς επιδρομές για να πεισθεί η διοίκηση να «παροπλίσει» το «κτήριο αχούρι». Για πόσο δεν ξέρω όμως… Για κάποιον ασαφή λόγο είμαι σίγουρος πως σε κανα-δυό χρόνια όλο και κάποιος «θα έχει ξεχάσει» και θα έχει τη φαεινή ιδέα να εκμεταλλευτεί εκ νέου τους χώρους αυτούς, αντί να τους επιδιορθώσει / βελτιώσει / καταργήσει εντελώς (το καλύτερο).
Το θετικό είναι πως πλέον υπάρχει μόνιμος προβολέας.
Το αρνητικό είναι πως πρέπει να δημιουργηθούν οι παρουσιάσεις…
Τα φυντάνια πάντως άρχισαν να παρελαύνουν.

Μα ήρθαν και έφυγαν οι απόκριες;;;
:(