Παρασκευή 20 Αυγούστου 2010

Εις τα καλύτερα

Εν αρχή απλό χμούφτισμα, κι όμως, έγινε όαση. Κι είναι αλήθεια η πρώτη φορά εδώ και καιρό που αντί να γκρινιάζεις για τη μαύρη τρύπα που τρώει το χρόνο, αναρωτιέσαι πως γίνεται όλα αυτά να χώρεσαν σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Τα καλύτερα λέει έρχονται! Να δούμε δηλαδή τί άλλο μπορεί να χωρέσει μέσα στους κόκκους μιας κλεψύδρας!
Ένα είναι σίγουρο, μπορεί τις περισσότερες φορές ο κόσμος να είναι μικρός, και μόνο «βουνό με βουνό να μη σμίγει», είναι όμως κάποιες φορές που ακόμα και τα διακόσια μέτρα αποδεικνύονται τόσα πολλά…
Είναι ν’ αναρωτιέσαι…
Ευτυχώς όμως, καλύφθηκαν κι αυτά, αλλά και άλλα πολλά. Τόσα που κάνουν τον καιρό να περνάει αργά, πολύ αργά, κι ας περνά γοργά, όπως και η απόσταση, η μικρή, μπορεί να γίνει πολύ μεγάλη και η μεγάλη, πολύ μικρή. Σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις οι «μονάδες μέτρησης» χάνουν το νόημά τους.
Σημασία έχουν μόνο οι αισθήσεις…

1 σχόλιο:

  1. Άντε, επιτέλους, είχανε σκάσει αυτές οι καημένες οι καμήλες με τις οάσεις που μια βρωμάγανε μια ήταν μικρές, μια ήταν μεγάλες.... ;-ΡΡΡΡ

    Το καλό με τις αισθήσεις είναι ότι για αυτές, οι αποστάσεις απλά διαγράφονται... Κβαντικοί χρόνοι....
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για πες...