Ούζο όταν πιείς…

Μια μέρα με αέρα. Επετειακή θα ‘ταν μάλλον. Καλός, ευχάριστος, μικρές ταχύτητες, τρεις μεγάλες βόλτες. Και γύρισαν οι ζέστες. Έβαλε αέρα από την άλλη μεριά, στο άλλο μεγάλο πέλαγο, κι εμάς μας ξέχασε φαίνεται.
Ο νεαρός ενοχλήθηκε με το πανί στην παραλία. Δεν είχε χώρο για να παίξει ρακέτες βλέπεις και έφτιαξε έναν νόμο στα γρήγορα: Απαγορεύονται τα πανιά στην παραλία, άμα πέσω πάνω τους και χτυπήσω; Εδώ που τα λέμε και οι ομπρέλες ενοχλητικές είναι για τους ρακετοφόρους, μάλλον προς τα εκεί προβλέπεται η επέκταση του νομοσχεδίου που θα καταθέσει στη θερινή βουλή. Έσκασε μύτη και το λιμεναρχείο, προσκεκλημένο από τον ενοχλημένο, και εν τέλει τον πληροφόρησε πως αφού το νομοσχέδιο δεν έχει κατατεθεί ακόμα, τα πανιά επιτρέπονται στην παραλία. «Ε, αύριο θα πέσω επάνω του να χτυπήσω και θα καταθέσω μήνυση», απεφάνθη ο ρακετοφόρος νέος.
Βράδυ και το ούζο έρευσε άφθονο, συνοδεύοντας την πολύωρη συζήτηση για το παρελθόν, το μέλλον, το τώρα. Πολλά να αναλυθούν ανάμεσα σε ανθρώπους που είναι τόσο κοντά, κι όμως τόσο μακριά που το πολύ που θα βρεθούν είναι μια φορά το χρόνο. Είναι και οι ελλείψεις στη μέση…
Κι ένα μωρό να κοιμάται στην αγκαλιά της μαμάς, να ανασηκώνει τα χεράκια του και να τρίβει τα ματάκια του, και όποτε του μιλάς να γελάει όλο του το πρόσωπο και να φωτίζονται τα μάτια του. Χάρμα οφθαλμών ο γελαστούλης γιός του Altair, δημιουργεί πολλά συναισθήματα και σκέψεις. Συναισθηματική παλίρροια…
Το ούζο έφερε απρόσκοπτο ύπνο. Χωρίς όνειρα, όπως πάντα. Άλλωστε, τα μόνα όνειρα που έρχονται στη μνήμη είναι όσα γίνονται τις ώρες του πρωινού χουζουριού που το μυαλό λαγοκοιμάται στροβιλιζόμενο ανάμεσα στο υποσυνείδητο και τη συνειδητή πραγματικότητα· τα πραγματικά όνειρα. Και ώρες-ώρες αυτά τα όνειρα σε ξυπνούν πολύ όμορφα, αφήνοντας μια περίεργη αίσθηση, γλυκόπικρη.
Το ούζο όμως δεν άφησε περιθώρια για επανάληψη της υπέροχης προχτεσινής παράστασης. Ούτε και το ράντισμα έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα. Μετά τρεις βδομάδες συνεχών τσιμπημάτων, με τα κουνούπια και τις σκνίπες να βρίσκουν εύκολα και την παραμικρή απροστάτευτη επιφάνεια, αδιαφορώντας πλήρως για εντομοαπωθητικά, η απόφαση ελήφθη «στο φτερό» και το κτήμα εραντίσθη. Χωρίς όμως αποτέλεσμα. Πρωί πρωί, με το που άνοιξε η πόρτα, μπήκαν οι πρώτοι μουσαφιρέοι κι επιτέθηκαν στους αγουροξυπνημένους αστραγάλους…

Ώρα για το μπάνιο των γονέων...