Καλώς ήρθε το πετροδολάριο!

Διότι για μια χούφτα δολάρια ζει ο έλληνας από την εποχή της Τρούμπας και δώθε, μήπως και κάτι τοις νωρίτερα; Τον τελευταίο καιρό όμως του έρχονται εξ ανατολάς· οι άραβες διεισδύουν όλο και πιο βαθειά: Τράπεζες, περιστασιακά ο ΟΤΕ (δεν τους έκατσε όμως καλά και τόνε δώκανε στους γερμανούς), ναυπηγεία, προσεχώς και πάρκα. Να εισρεύσει το χρήμα βρε παιδάκι μου, να ασχοληθεί κι ο έλληνας με πιο σοβαρά θέματα, όπως οι πρώην πρωθυπουργοί του ένα πράμα.
Βλέπεις ισότητα πολιτών δεν υπάρχει, και αλήθεια γιατί να περιμένει κανείς να σεβαστεί ο έλληνας τους θεσμούς, όταν οι ίδιοι οι θεσμοί αλλά και τα θεσμικά πρόσωπα δεν τους σέβονται; Έτσι λοιπόν ο τέως (πρωθυπουργός, όχι βασιλέας) αποφάσισε πως θα μαρτυρήσει με ταχυδρομικό περιστέρι! Αλήθεια, μιας και η ανάκριση περιλαμβάνει ερωτήσεις, γιατί δεν εγκαθιστούν ένα MSN, ένα Skype, κάτι τοις τέλος πάντων, να μπορέσουν να μιλήσουν ως άνθρωποι, να μη σπαταλάνε και χαρτί δηλαδής, και να διαλευκάνουν το μυστήριο…
Διότι για μυστήριο πρόκειται, προ ενός έτους ο τέως ανέλαβε μια ευθύνη, αν και δεν μίλησε για το ποια ήταν αυτή η ευθύνη ούτε τί έκανε γι’ αυτό – πως το λέγανε να δεις οι παλιοί, από τότε λέει που βρέθηκε το συγνώμη χάθηκε το φιλότιμο; – και ξάφνου, σήμερα, ευθύνη δεν υπάρχει! Διότι, αυτό για το οποίο ανέλαβε λέει ευθύνη, εκτιμητές και διεθνείς οίκοι λένε πως δεν ζημίωσε! Αχ βρε Κωστάκη, σε παγιδέψανε να παραδεχτείς ένα μη τελεσθέν έγκλημα κι εσύ αποδέχθηκες πως το έκανες. Γιατί βρε αγόρι μου έτσι; Να χάσεις τόσο τσάμπα κι άδοξα την εξουσία; Τον εθνοσωτήρα παππού σου, που θα τρίζουν τα κοκαλάκια, του δεν τον σκέφτηκες;
Και μιας και δεν πρόκειται να σεβαστούμε θεσμό για θεσμό, ας ρίξουμε και μια περαίωση να ησυχάσουμε. Να μαζέψουμε και κανά φράγκο, να τραβήξουμε μια κόκκινη γραμμή, να πληρώσουν πάλι τα μόνιμα κορόιδα, αντί να πληρώσουν κανά φράγκο όσοι τόσα χρόνια απέφευγαν να δώσουν τα του καίσαρος τω καίσαρι. Βλέπεις, το κοινωνικό κράτος πρέπει να το συντηρούν οι μισθωτοί, αυτοί που λαμβάνουν υψηλές δόσεις χρήματος δεν πρέπει να ενοχλούνται! Κι όλα αυτά φυσικά εν μέσω αναταραχών στην αγορά. Οι έμποροι, τα καμάρια μας, το χάσανε το ψωμάκι τους. Δεν έχουν τί να πουλήσουν! Βλέπεις, το να πιάσουν να κάνουν καμιά ωφέλιμη δουλειά είναι πέρα από κάθε σκέψη. Εμπόριο να γίνεται και δεν πα να καεί ο πλανήτης;
Αλήθεια, τί κόλλημα κι αυτό τον τελευταίο καιρό… Σοβιέτ σκέτο γίναμε, δημόσιο σοβιετικού τύπου, παιδεία σοβιετικού τύπου, ε μπάστα, ψέματα μας λέγαν τόσα χρόνια όταν περηφανευόταν οι πολιτικοί μας πως «ανήκουμε στη δύση»; Αχ βρε Γιωργάκη, και του δικού σου μπαμπάκα τα κοκαλάκια θα τρίζουν έτσι ψεύτη που τόνε βγάζεις! Τις τελευταίες μέρες πάντως η «σοβιετολογία» έχει εγκατασταθεί στην πρώτη γραμμή πυρός του πολιτικού λόγου. Ότι δεν είναι «φιλελεύθερο», σύμφωνο με τις σύγχρονες επιταγές της ασυδοσίας της αγοράς, είναι μιαρό παρελθοντικό σοβιέτ. Κι ας αυξάνουν οι στρατιές των ανέργων, κι ας μετατρέπονται οι εργασιακές σχέσεις σε τριτοκοσμικές. Το χρήμα μόνο να εισρέει στα «ανώτερα κοινωνικά κλιμάκια» και οι εργαζόμενοι ας κόψουν το λαιμό τους. Άλλωστε το νέο δόγμα του οικονομολογικού ιερατείου επέβαλε νέα «αγία τριάδα»: καριέρα, χρήμα, και λάιφ-στάιλ. Η ζωή του ανθρώπου πρέπει να κινείται γύρω από αυτά. Να γεννιέται, ν’ αναπνέει και να πεθαίνει μόνο γι’ αυτά…
Η απελευθέρωση των αδειών των φορτηγών είναι λέει προς όφελος των οδηγών. Αντί να τους επιβάλλουν οι ιδιοκτήτες να οδηγούν με τα εικοσιτετράωρα τα επικίνδυνα φορτωμένα φορτηγά με τα φθαρμένα λάστιχα, θα τους το επιβάλλει η ανταγωνιστικότητα του επαγγέλματος! Αυτό είναι όντως μια πρόοδος στον κλάδο τους!