:-*

Σήμερα δεν έχει νταρδιριάδα. Τουλάχιστον όχι ακόμα και πιθανόν όχι γενικότερα, μιας και παρότι το πρωινό ήταν «διαυγές», υποψιάζομαι πως η συνέχεια δεν θα είναι τόσο καλή, όσο τουλάχιστον ξεκίνησε. Συνήθεις μεταπτώσεις.
Παρόλ’ αυτά, μιας και εδώ και κάποιες μέρες έγινα με διάφορους τρόπους αποδέκτης πλήθους μηνυμάτων που αφορούν στο θέμα των σύγχρονων ρυθμών, αποφάσισα να ολοκληρώσω κάτι που εδώ και καιρό είχα στο μούσκιο και να θυμηθώ πως κάπου έχω ξεχασμένο άλλο ένα μπλόγκ. Άντε του χρόνου πάλι, καιρού επιτρέποντος, μπορεί να ολοκληρώσω κάτι ακόμα.
Είναι βλέπεις που βαρέθηκα να βλέπω συνέχεια έργα στο ντουβουντου (συσκευή αναπαραγωγής οπτικών δίσκων), μιας και η τουβου (συσκευή προβολής σημάτων η επονομαζόμενη και τηλεόραση), αυτό το σουκου (το μοντέρνο σαββατοκύριακο που μάλλον ντρεπόμαστε να το πούμε με τ’ όνομά του γιατί στην πράξη δεν υπάρχει), είχε μόνο υλικό για λόου άικιού (νοημοσύνη αμοιβάδας).
Πάντως αν δεν έχεις τι να κάνεις και προσπαθήσεις να παρακολουθήσεις ειδήσεις όλο τα ίδια αναμασάνε «κάνοντας πολιτική». Τίποτε σημαντικό δηλαδή, σκέτη δημαγωγία. Και η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω τι θα έπρεπε να αισθανθώ τώρα που ο νέος πλανητάρχης έστειλε επιστολές σε όλη την «σημαντική» πολιτική ηγεσία της χώρας μου. Πάντως ένα είναι σίγουρο, το «κάνουν να ακούγεται» τόσο σημαντικό που σχεδόν «μας πείθει» πως η διέξοδος στα προβλήματά μας θα μας χτυπήσει την πόρτα από στιγμή σε στιγμή.
Εγώ πάλι λέω να μην ανοίξουμε πάντως…