Γενετικοί βρικόλακες

Για πρώτη φορά άκουσα από επίσημα χείλη το αυτονόητο: Τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα, καθώς και όσα προέρχονται από κλώνους, δεν είναι ασφαλή. Η γνώση μας ως προς αυτά είναι περιορισμένη, ο μόνος λόγος που κυκλοφορούν στην αγορά είναι ο κερδοσκοπικός, μιας και ουσιαστικά το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι η έλλειψη τροφής, αλλά η κατανομή και η κατασπατάλησή της. Αυτά, μεταξύ άλλων, περιέχονται σε ανακοίνωση της ευρωπαϊκής επιτροπής και παρότι ελπιδοφόρα, απέχουν πολύ από την απαγόρευση εφαρμογής της γενετικής τροποποίησης σε ευρεία κλίμακα.
Η ενδιαφέρουσα αυτή δήλωση όμως έρχεται να επισφραγίσει την επιβεβαίωση της ελάττωσης του αριθμού των μελισσών στον πλανήτη. Η ελάττωση αυτή οφείλεται κατά σημαντικό ποσοστό στις γενετικά τροποποιημένες και κλωνοποιημένες καλλιέργειες. Τέτοιου είδους «παρενέργειες» ήταν και είναι αναμενόμενες από την απελευθέρωση και μαζική καλλιέργεια γενετικά τροποποιημένων οργανισμών (ζωικών και φυτικών) στη φύση. Σίγουρα βέβαια κανείς δεν είχε προβλέψει πως οι πρώτες επιπτώσεις θα εμφανιστούν στις μέλισσες, ούτε μπορεί φυσικά να προβλέψει το είδος στο οποίο θα εμφανισθούν οι επόμενες.
Το ερώτημα που εγείρεται φυσικά είναι «τί τρόμαξε την επιτροπή ώστε να δημοσιεύσει ανακοίνωση ενάντια σε κερδοσκοπικά συμφέροντα;». Η αλήθεια είναι πως αν και ένα τέτοιο ερώτημα αγγίζει τα όρια της συνομωσιολογίας, όντως η ανθρωπότητα διακινδυνεύει πολλά με τη μαζική καλλιέργεια τροποποιημένων οργανισμών, χωρίς να έχει κανένα ουσιαστικό όφελος, παρά μόνο την κάλυψη τεχνηέντως νεοδημιουργηθέντων αναγκών.
Ο Αϊνστάιν άλλωστε είχε πει: Μετά την εξαφάνιση των μελισσών η ανθρωπότητα έχει τέσσερα χρόνια ζωής.