Ένα μελανιασμένο πόδι, δύο όμορφες στρογγυλές μελανιές, σουβλιές «θανατηφόρες» στη μέση και το άλλο πόδι να σπαρταράει από την ηχώ του πόνου της μέσης, μέχρι το γόνατο. Αυτά είναι μέχρι στιγμής τα αποτελέσματα της μάχης με τον Αίολο. Τις τέσσερεις τελευταίες μέρες στάθηκε άξιος αντίπαλος αλλά έπαιξε λίγο ύπουλα, μιας και ο φίλος του ο Ποσειδώνας μέχρι και προχτές χτυπούσε λυσσασμένα την τρίαινά του στη θάλασσα. Έτσι με κούραζε γρήγορα και παραιτούμουν. Χθες όμως αποφάσισε να μη συμμετάσχει στην πάλη, οπότε και έμεινα κανά δίωρο μεσοπέλαγα, κρεμασμένος με το γάντζο μου απ’ τη μάτσα, να δαμάζω τα πνοές του Αιόλου. Ήταν λίγο το «πλήγωμα» της μέσης όταν σήκωσα «λάθος» τη σανίδα, λίγο και η κούραση των προηγούμενων ημερών, λίγο ένα απότομο τράνταγμα που με έστειλε σούμπιτο να κάνω βουτιά «κεφάλι», αποφεύγοντας οριακά το μαστό (ο οποίος βέβαια βρήκε πόδι – όχι θα τα’ άφηνε), ευτυχώς που η χημεία του σώματος έχει προβλέψει όταν η αδρεναλίνη είναι υψηλή να μην αισθάνεσαι πόνους. Αλλά όταν γύρισα σπίτι οι μύες λύθηκαν…Μέρα ξεκούρασης λοιπόν η σημερινή (και να ‘θελα δε μπορούσα αλλιώς). Περπατάω λίγο σαν «ρομπότ» με εντελώς χοντροκομένες κινήσεις (με φαντάζεσαι πάνω στη σανίδα να σηκώνω πανί με αργές, κοφτές κινήσεις – χάρμα ονειροφαντασίας). Πάντως το μόνο σίγουρο είναι πως οι τελευταίες δύο εβδομάδες ήταν εξουθενωτικές (και πολύ αποτελεσματικές). Όχι ότι το βάζουμε κάτω δηλαδής αλλά να και σήμερα ο Αίολος τά ‘χε τα κεφάκια του και ψιλοστενοχωρήθηκα που συνάψαμε αυτή την προσωρινή ανακωχή :(
Ώρα για βόλτα στην παραλία και χωνάκι παγωτό «χωρίς κουταλάκι παρακαλώ». Διότι νευριάζω που νευριάζω με τους τόνους κυπελάκια που πετιούνται κάθε μέρα αντί να πάρουν τις μπάλες τους σε χωνάκι να φχαριστηθούν και το μπισκότο βεβαίως-βεβαίως, τώρα βάζουν και κουταλάκι στο χωνάκι! Και πρέπει να θυμάμαι να ζητήσω να μη μου βάλουν. Πολύ θα ‘θελα να βρεθώ πρόσωπο με πρόσωπο με αυτόν που λανσάρισε την ιδέα του κυπέλου αντί χωνακίου στο παγωτό, να του τα πω ένα χεράκι…
Είπες κάτι Σωτήρη; :p
περαστικά !
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι μετά θες να σε στείλουμε και στην ολυμπιάδα του 2012 να εκπροσωπήσεις την Ελληνική ναυτοσύνη !!!
ΚΑΙ η μάχη με τον Αίολο( για τον Ποσειδώνα δεν το σηζητάω) μίστερ Άραβα ,θέλει την Σού - λή του :)
( έβγαλα κι εγώ τα εσώψυχα μου χαχαχα)
Ευχαριστώ αθηνόβια, ευελπιστώ άμεσα γιατί ο Αίολος περιμένει :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΧοϋ :p
Καπετάνιο ουδέποτε θέλησα να με στείλετε σε γιαλατζί ολυμπιάδες ή να έχω σχέση με πρωταθλητισμούς. Μακράν από εμέ αυτές οι χαζάδες. Οι μάχες θέλουν μόνο ψυχή καπετάνιε, η αδηφαγία χρειάζεται τα υπόλοιπα :D
Ε ναι
ΑπάντησηΔιαγραφήόσα δεν φτάνει ο Άραβας
τα κάνει γκαμήλες...
[ Κοίταξε μονάχα να θρέψουν οι μελανιές γιατί θα σε πάρω μαζί μου στους επόμενους αγώνες της Ερυθράς θάλασσας για να δούμε πως την αντιλαμβάνεσαι την ψυχή, όση σου μείνει δηλαδή :) μέσα από έναν δογματικό αλλά πιο συνεπή ιδεαλισμό και του λόγου σου .Κάποιες ιδέες μπορείς να πάρεις από το πρώτο κλιπ του video Bar στο παλιό σπίτι. Άμα δεν σου κάνει ο μηχανοκίνητος (σου πέφτει λίγο γρήγορος χαχαχαχα ) έχουμε διοργανώσεις και με πανιά ;) ]
Καληνύχτα καμηλιέρη
kαι με προσοχή τα κύματα ( κύματα στο Ιόνιο?!!!) την άλλη φορά . Αυτά είναι παιχνίδια για άντρες :))
Κι ύστερα σου λένε, είναι μαλακό το νερό!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή;-D
Δεν είν' ώρες να σκύβουμε τόσο χαμηλά και με πόνους στη μέση καπετάνιο μου. Αλλά ούτε οι γκαμήλες μου καταδέχονται να φάνε πόες :)
ΑπάντησηΔιαγραφή[Με τις μελανιές και τις πληγές έχω σύμβαση από μικρός, μην ανησυχείς - όσο για την ψυχή αν και γνώρισε δόξες κάποτες, δεν έχει τίποτε να αποδείξει σε κανέναν - όλα στην ώρα τους καπετάνιο και μόνο όταν χρειάζονται :)]
{Λεπτή-ρηχή σανίδα, κουνάει πολύ η άτιμη}
Φήμες Σοφία μου φήμες
XAXA, συμφωνώ... ωραίο το windsurfing, αλλά όταν θα βγουν σανίδες που διακτινίζονται στη σχάρα και δεν θέλουν κουβαλήματα πέρα δώθε, (α, και μαλακώσει και λίγο το νερό...) τότε το Fabia θα αρχίσει να κυκλοφορεί και με αυτά τα αξεσουάρ!! Καλά, χωρίς στολή παιδί μου βουτείς με το κεφάλι? Γλυτώνεις κάτι μελανιές έτσι.
ΑπάντησηΔιαγραφή;-D
Τσάμπα το γυμναστήριο το χειμώνα, λέω! :pp
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεραστικά καμηλιέρη παιδί μου
(όταν λέει η μανούλα "να προσέχεις", εσύ βγάζεις γλώσσα! Ορίστε τώρα :pp)
Περαστικά βρε!
Σμακ :)
Περαστικούλια σου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΩχ, ωχ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό είναι που λένε "έφαγε βρεγμένη σανίδα";
Κανόνισε από Δευτέρα μεσημέρι που θα είμαι εκεί να ξαναβρεις τη φόρμα σου :)
Περαστικά!
αν ειναι δυνατον!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήγια το κουταλακι στο χωνακι λεω
τα ααααλλα ειναι δικα σου
μα εντελως δικα σου :Ρ
περαστικα βρε
(γιατι δε πηγες στους ολυμπιακους;
καλά, ξερω! ασε)
λοιπον, ψιλοεριξα μια ματια στις αναρτησεις σου μολις γυρισα και σκεφτηκα βρε για δες πως τον γλυκαινει το Ιονιο!!!!
μετα, εκει που επλενα τα πιατα (ωρες συνομιλω με τον νεροχυτη μου..), ειπα: τι θα ηταν πιο ωφελιμο να πω; (ω ή ο; ας ειναι!)
να κανουν οι δασκαλοι μαθημα στους τοπους τους ή στους τοπους των παιδιων; ετσι μου ηρθε
μη δινεις σημασια
γυναικεια αυτα εντελως αντιεπιστημονικα
φιλιά
βρε!
ΑπάντησηΔιαγραφήτι ειναι η Σου-Λι;
θα παει ο καπετανιος στην ερυθρα;
αυτη δεν ειναι που ειναι πολυ αλατισμενη;
χα!
τον εχεις στο χερι!
δηλαδη.. κι εμενα που μου ειπε η νατασσακι να προσεχω, θα κανω μελανιες -ομορφες ομως απο οτι καταλαβα, και θα λουμπακιαστω;
αν ειναι μοιραιο, να παω κι εγω για ιστιοσανιδα
να εχω μια περιπετεια τουλαχιστον!
Δεν έχεις δίκιο Σοφάκι, η σανίδα είναι ελαφριά και κουμαντάρεται εύκολα (ο όγκος είναι το πρόβλημα, όχι το βάρος). Υπάρχει στολή για το κεφάλι;;; Ουάου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜανούλα το είπα πριν από ‘σένα «Τι γυμναστήρια και αηδίες»… απλά υποκατάστατα είναι!
(Εμ με γλωσσόφαγες :ppp)
Μερσί γοργονίτσα!
Βασικά βρεγμένο κατάρτι έφαγα, ουχί σανίδα απ’ αλλού (ουφ το απ’ αλλού κολλάει και στο κείμενο.. πρέπει να σε μετονομάσω…). Αλλά είναι δύσκολο να ξαναβρώ τη φόρμα μου, δεν έχω καμία εδώ και πολύ καιρό για να τη χάσω :ppp
(Μα καλά ολόκληρο ΣΚ χαμένο; Πως και έρχεσαι Δευτέρα;;;)
Αυτό είπα κι εγώ Ωρέλια μου. Κουταλάκι στο χωνάκι; Χάνει όλη τη χάρη του :ppp
Αυτό με το νεροχύτη να το κοιτάξεις… Το νερό ανοικτό ή κλειστό; Να δούμε μήπως και είναι θέμα υγρού στοιχείου δηλαδή…
Αν ήταν να κάνω μάθημα στην παραλία δεν θα χαλιόμουν ιδιαίτερα, αλλά για το μάθημα δεν ξέρω :p
Όχι ότι δε μου το πρότειναν όταν έπιασαν οι ζέστες. Να στήσουν μαυροπίνακα στην παραλία και να με παρακολουθούν από ξαπλώστρες! Ευρηματικά παιδιά, δε λέω…
Καμιά παλιά γκομενίτσα του καπετάνιου θα είναι η Σου-Λι, που θέλει να μου την πασάρει, να την ξεφορτωθεί πριν πάει ερυθρά μέσω πεκίνου :p
Νατασσούκο να τη λες, μην μπερδεύεται τώρα που ξαναβαφτίστηκε και… δε χάνεις και τίποτε να προσέχεις λίιιγο παραπάνω τώρα που σου είπε «πρόσεχε» :ppp
(Καταραμένε τούρκε σταμάτα να τρως γράμματα. Πεινάλα ε πεινάλα)
άντε από κει βρε,που θα με πεις και γκαντέμη! :pppp
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι η Ορέλια να με λέει όπως θέλει, τι σε νοιάζει εσένα, ε;
(πφφφ! Όταν το χειμώνα θα μου λες πάλι "βαριέμαι να πάω στο γυμναστήριο" θα στο θυμίζω :ppp)
Σμακ
(καλύτερα σήμερα;)
πάντα βαριόμου ν τα ποκατάστατα - yποκατάστατα
ΑπάντησηΔιαγραφήξέρω, ξέρω, στον τούρκο θα τα ρίξεις πάλι!
(σε πρόλαβα :ppp)
'Συ είπας >:)
ΑπάντησηΔιαγραφή(Ε ναι βαριέμαι... πάντα βαριόμουν τα υποκατάστατα, είμαι του αυθεντικού!)
{Πολύ καλύτερα πιστευω}
Σμακ
{{ΓΡΟΥΜΦ :@}}
XAXA, ναι, πράγματι, δεν είναι βαριά, αλλά πάλι προτιμώ να δίνω εργολαβία τέτοια κουβαλήματα, καθόσον το μέγιστο βάρος που μπορώ να σηκώσω με τους καρπούς είναι γύρω στο δίκιλο ανά χέρι (και πολύ σου λέω τώρα...). Φτάνει που κουβαλάω όλα τα μπαγκάζια!!! ΧΑΧΑ, άκου στολή για το κεφάλι!!! Πάντως, άμα βγάλουνε περικνημίδες σε νεοπρέν με ενίσχυση να στις πάρουμε για τα γενέθλιά σου!
ΑπάντησηΔιαγραφή;-D
Εκείνους τους τόνους χώματος απ' τη σκεπή θα πρέπει να σου πήρε πολύ καιρό να τους φορτώσεις στο φάμπια με το κουταλάκι!
ΑπάντησηΔιαγραφή(Περικνημίδες για το κεφάλι;;; :ο )
XAXA, μην ανησυχείς, μεριμνήσαν οι εργάτες για αυτό, φρόντισαν ώστε να πέσει μέσα στο σπίτι ένα μικρό βουναλάκι (κατά λάθος πρέπει να πω βέβαια...)και το υπόλοιπο το φτυαρίσαν από την στέγη!! To Fabia εκείνες τις μέρες άκουγε μουσική στον Άρδα! Αμ, πώς!?!
ΑπάντησηΔιαγραφή;-D
Και εκεί που θαύμαζα
ΑπάντησηΔιαγραφήότι το Darthiirακι
έστρωσε κώλο σε σανίδι
για να επιστρέψει σαν ναυτάκι λυγερό,
τσούπ! Να το και το παγωτάκι!
Τσ Τσ! μου λέει η καμήλα απο τη γαλαρία:
Αυτός παιδί μου
δεν δίνει μία
θα τσακιστεί πάνω στη σανίδα
σαν τη σκακιέρα θα γεμίσει μελανιές
θα σκάσει σαν μια τσιμινιέρα
θα κλαφτεί για τα βαβά του αυτά
στον κοριτσίστικο μποξά
αφού δε εισπράξει περαστικούλια, γλύκες και "ωχ-καημενουλι-τσες"
θα την πέσει στο ψητό
ΣΤΟ ΧΩΝΑΚΙ ΠΑΓΩΤΟ.
Περήφανος θα το σεργιανίσει
στου μώλου τη προβλήτα
Του Ποσειδώνα το ματάκι θα μαυρίσει
Του Αιόλου η ανάσα θα κοπεί
όταν το τρώει αργά-αργά
χωρις κουταλάκι, αλλά παραδοσιακά
γλίψ, γλίψ στην ακροθαλασσιά.
"Θα σε φτιάξουμε εμείς παγωτατζή
όταν αύριο μας έρθεις
κορδωτός ιστιοσανιδάς
προσποιούμενος ότι μας προσκυνάς!
θα σε χορέψουμε καλά
μέσα κι έξω απο τα νερά.
Τούμπες, φάπες και σφαλιάρες
θα σου φυλάξουμε περίσσιες
μας έκαψες πιά τη καρδιά,
με αυτά σου τα περίτεχνα τα παγωτά"
χοντρη και βαθεια...
ΑπάντησηΔιαγραφήβεβαιως
η σανιδα βρε ;)
για ναναι και σιγουρη
ακου εκει λεπτή και ρηχη
περαστικα σου μωρε
για το κεφαλι κρανος
για το παγωτο μπισκοτο χωνακι και ρουφηχτο απο κατω.
Μη σηκώσεις τίποτε εσύ πια…
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλήθεια Σοφία, το νερό του Άρδα ήταν μαλακό;
Η αλήθεια είναι πως η τριπλή σοκολάτα και η βανίλια-μπισκότο είναι μούρλια Μαρίνα μου, ειδικά όταν τα τρως παραδοσιακά :)))
(Τι να πω… άφωνος…)
Χοντρή και βαθειά Αλίκη μου κολλάει στο νερό…
Την άκρη απ’ το χωνάκι πάντα στο τέλος. Είναι πολύ νόστιμη η άτιμη :D
Πέρισυ τέτοια εποχή ήμουνα καλωδιωμένη στο νοσοκομείο και όταν εδέησα να σηκωθώ ήθελα τρία παρανυμφάκια να μου κρατάνε τα...πέπλα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟπότε δε με παίρνει να σχολιάσω...
Περαστικά και πολύ-πολύ γρήγορα!
περαστικά και φρόνιμα! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήδε μου λες..
ΑπάντησηΔιαγραφήακομη αυτα λεμε γιατι δεν εχουμε να πυομε άλλα ή γιατιπεριμενουμε στη σειρα να μας ακουσει ο Σωτηρης;
μεγαλη η χαρη του!!!!...
Χααααχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι Ωρέλια μου, απλά ήταν λίγο ο καλός χθεσινός αέρας, λίγο μια δουλίτσα που προέκυψε, λίγο το ότι καταπιάστηκα να γράφω το Νταρθ-βολ.6… ξέρεις τώρα: άλλα λέμε, απλά δε τα γράψαμε! Ο Σωτήρης άλλωστε είναι χαμένος μέσα σε κάτι γαρίδες αν δεν απατώμαι αυτή την περίοδο :p
Ευχαριστώ εξωγινοαγαπησιάρα :)
Καλά βρε πατσιουράκι, τι νοσοκομείο ήταν αυτό που σας είχαν τυλιγμένους στα πέπλα;
Όπως βέβαια αντιληφθήκατε, όχι μόνο πέρασαν, αλλά ξαναξεχυθήκαμε στα πέλαγα!!!