Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2009

Βότσαλα στη λίμνη

Ένα ακόμα βότσαλο στο νερό. Το ένα μετά το άλλο ακολουθούν την ίδια πορεία. Και τα βότσαλα στερεύουν, πλησιάζουν απειλητικά ίσως; Στενεύουν σιγά σιγά τον κλοιό; Έναν κλοιό που θα έπρεπε ταυτόχρονα να διευρύνεται, για να παραμένει σε ισορροπία, αλλά που τελικά το μόνο που πετυχαίνει είναι να συρρικνώνεται καθημερινά; Και αν τα όρια είναι ακόμα ασαφή, είναι φανερό πως πλησιάζουν. Κι ύστερα τι; Βότσαλο το βότσαλο, θα φτάσει κι η σειρά του κεντρικού να βουτήξει στα νερά, τελευταίο, μόνο…

8 σχόλια:

  1. Ύστερα θα αλλάξουμε νερά...
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ύστερα θα φτιάξουμε βότσαλα! ;)

    Καλησπέρες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Και θα ριχτώ μέσα στο κύμα θα ριχτώ
    αφρός θα γίνω βότσαλο, βότσαλο αλμυρό..."

    η πρώτη εκτέλεση μ'αρέσει πιο πολύ.. Ισιδώρα Σιδέρη-Λάκης Παπαδόπουλος-Κυριάκος Ντούμος

    http://www.youtube.com/watch?v=bpLgpUDngwQ

    καλημέρες και χαμόγελα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κάνουν ωραίο ήχο, τουλάχιστον;
    Σαν αυτόν που γράφεις, εκεί πάνω, δεξιά;
    Κάτι είναι κι' αυτό, έ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ρε συ
    άσε τα βοτσαλάκια ήσυχα, γιατί θα πάρω την Αθηνά παραμάσκαλα, και θα αριβάρουμε και θα σε σέρνουμε στα καπηλειά να μάθς.Άντε.
    δ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τα νερά της λήθης δεν αλλάζουν
    Αν και μακάρι να φτιάχναμε βότσαλα
    Πριν γίνουμε κι εμείς βότσαλ’ αλμυρά
    Αλίμονο, ο ήχος αυτός ευχάριστος δεν είναι
    Σαν τις ωδές στα υπόγεια καπηλειά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμος30/9/09 5:20 μ.μ.

    καλα ειναι και τα βοτσαλα, εχουν και αυτα τη θεση τους στη ζωη μας....

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για πες...