Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2009

Φιλαράκι δε γουστάρεις μία, ε;

«Όσοι βρίσκονται εδώ μέσα όμως, βρίσκονται για να δουλεύουν, όποιος δε γουστάρει, όξω απ’ την αίθουσά μου». Κάπως έτσι, με μεγάλη ένταση αλήθεια, τελείωσε ο «μήνας του μέλιτος» και ξεκίνησε ο αγώνας που θα αναδείξει ποιός θα «πατήσει πόδι». Κάποια ανώτερη δύναμη πάντως πρέπει να κανονίζει ώστε οι «αντιρρησίες συνείδησης» να μαζεύονται κάθε φορά, όλοι μαζί, την Τρίτη το βράδυ. Εξουθενωτικό. Τουλάχιστον το «μαστίγιο» φαίνεται να απέδωσε, έστω πρόσκαιρα.
Η αρχική ιδέα πάντως, σήμερα, κινούνταν γύρω από τους γλάρους. Κάθε πρωί, απολαμβάνουν το μπάνιο τους και το θαλασσινό αγέρι πλάι στο δρόμο προς το φυντανοτροφείο, εκεί που η πρωινή άμπωτη δημιουργεί μια τεράστια αμμώδη έκταση, διάσπαρτη με λιμνούλες θαλασσινού νερού. Το θέαμα της ήρεμης «αμμοθάλασσας» με τα εκατοντάδες πουλιά, χειμώνα καλοκαίρι, με ήλιο, συννεφιά ή βροχή, δημιουργεί αλήθεια μια αγαλλίαση, ενώ, ξεκινώντας κάθε φορά το ταξίδι, από το σπίτι κι όλας, η προσμονή για την ώρα της διαδρομής πλάι στα γλαροπούλια που «χαλαρώνουν» λίγο πριν ξεκινήσουν το δικό τους ημερήσιο ταξίδι, είναι μεγάλη. Στην επιστροφή πάλι, η παλίρροια έχει καλύψει όλο το αμμώδες στρώμα τους και ανήσυχα κυματάκια, στεφανωμένα πολλές φορές από άσπρα άτια, σκάνε στην τσιμεντένια βάση του οδοστρώματος. Οι γλάροι έχουν φύγει, θα επιστρέψουν εκεί το επόμενο πρωινό για την καθιερωμένη τους «πρωινή σιέστα».
Καινούργια, φρεσκοβαμμένα παραθύρια ανά χείρας για τον γερομπισμπίκι του γραφείου, που αντέχει σαν σκυλί, χρόνια τώρα, αλλά είναι αμφίβολο πόσο θ’ κρατήσουν τα κουφώματά του τα «νέα υλικά». Οι διαδικασίες αντικατάστασης του τούρκου μπήκαν στην τελική ευθεία. Απεφασίσθη επιστροφή στις παλιές καλές γκέισες που άφησαν εποχή... ;)

14 σχόλια:

  1. Α εγώ την αμαρτία μου θα την πω, στις παραδόσεις πάταγα σε όσες μ άρεσαν, σε ένα μάθημα μόνο πήγα σε όλες ανεξαιρέτως (ευχαριστώ ευχαριστώ) αλλά την πρώτη ώρα κοιμόμουν γιατί ήταν στις 8 το πρωί.
    Κατα τ άλλα είχα εκνευριστεί απίστευτα σε κατι θεωρίες ανατομίας ζώων που κάτι ζώα απο πίσω μου είχαν λυσσάξει στο κουτσομπολιό και δεν μπορούσα ν ακούσω την άλλη που μίλαγε ψιθυριστά.
    Ωστόσο το "όποιος δεν έχει όρεξη να παρακολουθήσει" έχει ακουστεί σε ουκ ολίγες θεωρίες,ενώ στα εργαστήρια αποτελεί τον λατρευτό κανόνα :D
    Είμαστε σκασμένα,τί να κάνουμε :P

    Θπέρεθ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πωωωωωωω, ρε, κρίμα όμως που τα δικά μας είναι πιτσιρίκια και αυτήν την ωραία ατάκα, παρόλο που τη χρησιμοποιώ με τις ανάλογες παραλλαγές, δεν μπορούμε να την εφαρμόσουμε στην ουσία... Τό 'χει φαίνεται η Τρίτη...
    Άντε, άντε, καινούρια παράθυρα για να φαίνονται καλύτερα τα πέρα δώθε της παλίρροιας!! Και με τζάμια, σούπερ!!!
    ;-Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Θα μεταφέρω στα φυντάνια τις ευχές σου ξηροκαρπήτα μου! >:)

    Είσαι αμαρτωλή φυντανίτσα δηλαδή μπούρδου μου!
    Μμμμ, μούμπλε μούμπλε…
    Τρείς μετάνοιες, δυο γονυκλισίες, επτά πατερημά και πέντε άβε μαρία και γρηγορα!
    (Σκασμένα δεν είστε… άλλους σκάτε…)

    Γι’ αυτό κι εγώ Σοφία μου, κάθε Τρίτη, εξοπλίζομαι με το καλό μου μαστίγιο (γάτα με εννιά ουρές) και όλως τυχαίως… ξεχνάω το καρότο σπίτι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αμαρτία εξομολογουμένη, ουκ έστιν αμαρτία!! :P :P :P
    Εγώ κάνω διακριτικά καλέ φασαρία! :P

    Καλημέρες!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αυτό δε σημαίνει πως θα γλυτώσεις τα πατερημά σου!
    Εμπρόοοςςςς...
    Γονάτισεεεε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. To σώμα στην αίθουσα με τα φιντάνια...
    Το μυαλό, στούς γλάρους και στην αμμοθάλασσα...
    Ισως κι' εσύ να "μη γουστάρεις μία" Καμηλιέρη μου...
    Διατί να το κρύψωμεν άλλωστε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Γιατιπραγμα μιλατε ?
    αισθανομαι η χαζη ή μαλλιν εχω κουραστει και δεν σας πιανω

    ξερω το δευτερο '
    ουφ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Άρχισαν τα όργανα βλέπω. Καλό κουράγιο. Τουλάχιστον βλέπεις τα γλαρόνια από το παράθυρο, εγώ βλέπω τη μπουγάδα της απέναντι :(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μμμμ…
    Όχι, όχι βιολιστή μου.
    Κάποια πράματα όντως δε τα γουστάρω, άλλα όχι «μία»…

    Όι σκουληκάκι μου, απλά είσαι ακόμα υπό την επήρεια του ουίσκι ;)

    Ναι ναι θαλασσομπερδεμένη μου, άρχισαν και όχι μόνο σηκώθηκα απ’ τη θέση μου, αλλά βγήκα και από την κελεμπία μου ο άραβας!
    (Καλή η μπουγάδα; Να επισκεφτώ την απέναντι;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. άντε επιτέλους, ν' αγιάσουν τα ποθαμένα σου.
    Κάποιος θα πρέπει να θυμίζει από καιρού εις καιρόν στο φυτοτροφείο την κατάστασή του.
    (Ορέ , γιά ερευνητή του χρωμίου,μιά χαρά γλαροπούλι σε βρίσκω)
    δ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Η μπουγάδα καλή είναι, η γειτόνισα δεν είναι :p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Μμμ προσπαθώ βρε δημητρούλα μ’, αλλά ο λαιμός μου μερικές φορές διαμαρτύρεται…
    Χμμμ… Πρέπει να κάνω μικροφωνική εγκατάσταση…

    Ααα, πρέπει ν’ αλλάξεις σπίτι τότε θαλασσομπερδεμένη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ετσι εξηγηται
    ειπα και εγω αφου ειμαι πανεξυπνη

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για πες...