Ψαλιδίσματα

Πάγωμα μισθών δημοσίων υπαλλήλων, για μισθούς άνω των δύο χιλιάδων ευρώ. Λογικό ακούγεται, με την πληθώρα του κόσμου να λαμβάνει ως μισθό λιγότερα από χίλια τετρακόσια, το μέτρο συμβάλλει εκτός των άλλων και στο κλείσιμο της ψαλίδας.
Κάπου ακούστηκε πως το «μέτρο» θα ισχύσει και στον ιδιωτικό τομέα. Όχι φυσικά γιατί το ζήτησε κάποια κυβέρνηση, ούτε για να κλείσουν «τρύπες προϋπολογισμού», αλλά να, εκεί αρχίζει η διαπραγμάτευση της συλλογικής σύμβασης σιγά, σιγά, και ήδη οι επιχειρηματίες «κινούνται», προς όφελός τους φυσικά, όχι προς το δημόσιο συμφέρον. Να μην πεταχτούν σαν πορδοβούλωμα; Έχει γίνει άλλωστε «μόδα» οι επιχειρηματίες να εμπλέκονται στα πολιτικά δρώμενα. Ειδικά από τότε που η χρηματοοικονομία τοποθετήθηκε άνω της πολιτικής και η πολιτική έγινε απλή χειράμαξα που υπηρετεί τις επιχειρήσεις.
Τί; Να ελπίζει δηλαδή η κοινωνία πως οι επιχειρηματίες θα παγώσουν τους μισθούς άνω των δύο χιλιάδων, συμβάλλοντας έτσι και αυτοί στο «κλείσιμο της ψαλίδας», ή αυτοί μιλούν για το σύνολο των μισθών, και στην πράξη αναφέρονται στους μισθούς των υπαλλήλων και όχι στις αποζημιώσεις διευθυντάδων και στελεχών, ή στα κέρδη των ιδίων; Πάγωμα στα κέρδη θα υπάρξει άραγε; Πάντως, σήμερα, κοινά αποδεκτό, αν και κατακριτέο απ’ όλους, πως γίνεται να είναι και τα δύο μόνο η οξύμωρη ανωριμότητα του σήμερα μπορεί να ξέρει, είναι πως ήθος και επιχειρηματικότητα δεν συνάδουν. Λες ν’ αλλάζουν οι καιροί ξαφνικά, ή άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε;
Πάγωμα διορισμών δημοσίων υπαλλήλων πέραν των τομέων υγείας και παιδείας (και εθνικής άμυνας;;;). Λογικό. Με τόσες ελλείψεις προσωπικού στα νοσοκομεία, είναι πραγματικά θαύμα πως αυτά καταφέρνουν και λειτουργούν. Αν και ο περισσότερος κόσμος δεν αντιλαμβάνεται πως ένας από τους λόγους που η περίθαλψη είναι σε δραματικό επίπεδο, είναι αυτές οι ελλείψεις προσωπικού. Η προπαγάνδα «συρρίκνωσης του δημοσίου» έχει πείσει τους πάντες να μην εξετάζουν ποτέ αυτή την παράμετρο, αντίθετα να κλείνουν τ’ αυτιά τους και να «κοιτούν» αλλού!
Όσο για τα σχολεία, κάθε χρόνο τρέχουν τελευταία στιγμή να καλύψουν τρύπες μπας και καταφέρουν να λειτουργήσουν. Αλλά βέβαια η κοινωνία είναι «αντίπαλη» και των δασκάλων. Μήπως τελικά η κοινωνία είναι αντίπαλη του εαυτού της και δεν το έχει καταλάβει;
Χάλια η οργάνωση του δημοσίου, χάλια, γιατί εκεί ακριβώς εντοπίζεται το πρόβλημα. Χάλια μαύρα, ειδικά αν σκεφτεί κανείς πως μέσα σε όλες τις ελλείψεις, υπάρχουν και κηφήνες που κάθονται, ειδικά όσο κινείσαι προς τα «πάνω». Διότι το «βόλεμα» εκεί είναι εύκολο να γίνει. Σιτιστές περιστεριών δεν υπάρχουν πολλοί, άσε που ο σιτιστής πρέπει να περπατήσει και λίγο και να παράξει ένα κάποιο έργο, αλλά «διοικητικοί»…
Αυτές τις τελευταίες προσλήψεις θέλει η κυβέρνηση να παγώσει; Πολύ καλά θα κάνει!
Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί όμως, βλέπε εφορία, η οποία θα καταστείλει και τη φοροδιαφυγή, βλέπε επιθεώρηση εργασίας, βλέπε ένα σωρό άλλους μηχανισμούς που υπολειτουργούν, χωρίς προσωπικό, εξ ου και όλα πάνε στραβά κι ανάποδα, με τί θα επανδρωθούν; Γιατί δυστυχώς, παρόλο που το ελληνικό δημόσιο βρίθει κηφήνων, η αλήθεια είναι πως έχει τρομερές, πολλαπλάσιες ελλείψεις σε καίριο προσωπικό, το οποίο δεν προσλαμβάνεται μόνο και μόνο λόγω της μοντέρνας επιταγής «συρρίκνωσης» του δημόσιου τομέα.
Σε αυτό το δημόσιο χάος άραγε θα μπει κάποια στιγμή τάξη; Γιατί όσον αφορά στο ήθος, χαΐρι μάλλον δε θα δει η ανθρωπότητα πριν καταδικάσει και απαγχονίσει την έννοια της κερδοφορίας.