Τοξικά και άλλα

Ο τούρκος πνέει τα λοίσθια δημιουργώντας πρόβλημα στην ομαλή «λειτουργία». Καιρός για ανανέωση των αντιγράφων, μη δε σωθεί η ανθρωπότης δηλαδής. Αλλαγή αναμένεται στο τέλος του μήνα, να βγουν και επίσημα στη γύρα τα καινούργια παράθυρα, τί, αγορά παρωχημένων αλουμινίων, χωρίς διπλά τζάμια; Δε λέει… Αυτά να ήταν μόνο τα προβλήματα…
Ο κόσμος συνεχίζει για κάποιον ακατάληπτο και απροσδιόριστο λόγο να ακούει και να διαβάζει αυτό που περιμένει, όχι αυτό που λέγεται ή γράφεται. Ακόμα και όταν το νόημα είναι τόσο απλό όσο μια λέξη: Όχι.
Μέσα στο πνεύμα των ημερών, ο κινηματογράφος δεν μπορούσε να αφήσει ασχολίαστη την «πανδημία των χοίρων». Έτσι λοιπόν τέσσερεις νεαροί φίλοι βιώνουν το χάος στο οποίο έχει βυθίσει την (για πολλοστή φορά πολύπαθη) Αμερική η εξάπλωση ενός νέου ιού. Φρέσκια σπαρταριστή ταινία (δύο αστεράκια, ουάου) απ’ ότι φαίνεται, να συνεισφέρει και λίγο στο κλίμα της γενικής «ανησυχίας». Πότε κατεβαίνει από τις αίθουσες;
Τα χρωμικά συνεχίζουν να απασχολούν την επιστημονική κοινότητα και τις εφημερίδες, προφανώς λόγω «κατανάλωσης», όπως και η ταινία δηλαδή, αφού δε φαίνεται να απασχολούν κανέναν άλλο σ’ αυτόν τον κόσμο. Το κυνήγι του χρήματος παραμένει η κύρια ασχολία που αναλώνει το σύνολο της ανθρώπινης ζωής, πού χρόνος για ευαισθησίες; Το πολύ, πολύ να «ησυχάσουμε μια ώρ’ αρχύτερα».
Άραγε, στις αυριανές προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, που τόση ευφορία έχει προκαλέσει με την εκλογή της, θα υπάρχει κάποια πρόνοια για τέτοιου είδος θέματα; Μάλλον όχι, τα ποσοστά καρκίνου της επόμενης δεκαετίας άλλωστε δεν ανήκουν στα προγράμματα των κομματικών επιτελείων. Η αγορά έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο. Εκεί αρχίζει και τελειώνει πλέον η ζωή, η διάρκεια και η ποιότητά της είναι «παράπλευρες μεταβλητές» προς «αυτορύθμιση».

Και που έβρεξε… χαΐρι δεν είδαμε :(