Αποστολή... ευτυχώς όχι στην σελήνη!

Άλλη μια περίτρανη απόδειξη λοιπόν της προηγούμενης διαπίστωσής μας, σε ένα εντελώς διαφορετικό τομέα της ανθρώπινης ζωής. Ευτυχώς πάντως που η αποστολή δεν ήταν για την σελήνη, γιατί ακόμα θα αναρωτιόμασταν:

(i) αν θέλουμε ή δεν θέλουμε να πάμε, (ii) αν πρέπει να πατήσουμε πρώτα το πόδι μας ή μήπως καλύτερα το χέρι μας, (iii) με τι είδους βηματισμό να πατήσουμε, (iv) τι χρώμα πρέπει να είναι το παπουτσάκι μας, (v) τι σχέδιο πρέπει να έχει η σόλα ώστε να αφήσουμε “πρέπον” πρώτο αποτύπωμα στην επιφάνεια του δορυφόρου, (vi) αν πρέπει να στείλουμε 3 ή 5 ή 7 άτομα στην πρώτη αποστολή, (vii) αν το χρώμα της στολής μας ταιριάζει με το χρώμα της σεληνακάτου, (viii) αν το σχέδιο της ακάτου είναι εργονομικό, (ix) αν το ταξίδι στην σελήνη είναι “in” προορισμός, (x) αν θα βρούμε καμια αγορά της προκοπής για shopping therapy εκεί πέρα…

...και φυσικά αυτά είναι τα πιο σημαντικά από τα ερωτήματα που θα μας βασάνιζαν ακόμα, 37 χρόνια μετά και ενώ θα ματαιώναμε καθημερινά την αντίστροφη μέτρηση στο τελευταίο δευτερόλεπτο επειδή δεν τα λύσαμε….

Τελικά όμως θέμε ή δεν θέμε…;;; Θέμε;;; Τί θέμε;;;.... Ιδού η απορία…

Τις καληνύχτες μου...