Καλή άνοιξη!

Μπήκε και πραγματικά η εποχή της άνοιξης. Είπε κι ο καιρός ν’ αλλάξει και να μας δείξει το «καλό» του πρόσωπο. Με το που άνοιξα το παντζούρι, ο αέρας ήταν διαφορετικός. Ήταν πιο ζεστός, ο ουρανός ήταν καταγάλανος χωρίς σύννεφα και ο ήλιος έλαμπε. Γυρίσαμε λοιπόν τον διακόπτη και μπήκαμε στην άνοιξη. Ε ως γνωστών θ’ ανθίσουν τα λουλουδάκια (όλων των ειδών), θ’ αρχίσουν να πεταρίζουν οι πεταλουδίτσες (όλων των ειδών επίσης), θα ζεστάνει ο καιρός, θα ελαττωθεί η ήδη πολύ χαμηλή (με το μικροσκόπιο την ψάχνουμε) διάθεση για δουλειά και θ’ αρχίσουμε να επιδιδόμαστε στα καλοκαιρινά σπορ (όλων των ειδών, με ιδιαίτερη έμφαση στα θαλάσσια, αλλά μια προτίμηση στο ευγενές σπορ του τάβλι, συνοδευόμενου από ουζάκι και θαλασσινό φλοίσβο και όλα τα υπόλοιπα που μπορεί να φανταστεί το μάτι σας τριγύρω….)
Για την ώρα βέβαια όλα αυτά παραμένουν μια παραίσθηση (πολύ ζωντανή είναι η αλήθεια, αφού πριν λίγο πήγα να βουτήξω στην θάλασσα και έπεσα μέσα στο λουτρό θερμοστάτησης) και εμείς βρισκόμαστε ακόμα μέσα στο γραφείο μας κοιτώντας με βλέμμα απλανές τον απέναντι τοίχο (ή το μόνιτορ αν προτιμάτε, με desktop ένα καλοκαιρινό τοπίο – εγώ έχω μια αλεπουδίτσα, με φουντωτή ουρά και σπιρτόζικο βλέμα, με φόντο το Μπούρτζι… που βρέθηκε τώρα αλεπού μέσα στο Παλαμήδι είναι άλλο θέμα…) και κάπου στο background ακούγεται ο ήχος από τον φλοίσβο που μας προσφέρει καθημερινά το χνουδάκι…
Αλλά σε τελευταία ανάλυση, όπως πολύ σωστά έχει πει ένας παλιός γνωστός, η πραγματικότητα είναι μια παραίσθηση λόγω ελλείψεως αλκοόλ, και επειδή ανέβηκε μάλλον η περιεκτικότητα του αλκοόλ μου σε αίμα, όταν έπεσα μέσα στο λουτρό, λέω να ρίξω ένα ουισκάκι μπας και ξυπνήσω. Άλλωστε η βδομάδα θα είναι χαλλλαρή. Ο ΝΚ είναι Γαλλία, και λέει σε άλλους τα ευτράπελά του (αυτά τα διαλλείματα είναι που με κρατάνε ζωντανό), και έτσι δεν έχω να σκέφτομαι τι καινούργιο τούβλο θα μου πετάξει σήμερα, τα deadlines μου πάνε μια χαρά (αφού τώρα τελευταία ορισμένοι φροντίζουν να με αντιγράψουν), δύο paperάκια είναι έτοιμα, φρεσκοψημένα, προς αποστολή, οπότε κι εγώ έχω την πολυτέλεια να χαλλλαρώσω και να κάνω και κανά μπανάκι σε πραγματική θάλασσα… Αν και συνήθως το πρώτο μου μπάνιο το κάνω την πρωτομαγιά… χμμμ να πρωτοτυπήσω φέτος ή θα πέσω σε κανά κρεβάτι; Θα δω, θα δω….

Και επειδή το κοντινότερο (σε διακοπές) πράγμα που μπορώ να κάνω αυτή την στιγμή είναι να πάω μια βόλτα στο «δάσος» μας, ε σας αφήνω στο γραφείο σας και πάω την βόλτα μου.

Κόψατε φλέβα; Όχι ακόμα; Γιατί εγώ κοντεύω…