Σκηνή

Καφετέρια στην οποία συχνάζουν γνωστά (και μη) ρεμάλια της Φωκίωνος.
Τραπεζάκι, καναπές, δύο σκαμπό.
Πρωταγωνιστές δυο φίλοι από αυτούς που έχουν «φάει ψωμί κι αλάτι».

Αυλαία.

- Βαριέσαι;
- Ε;
- Λέω: Βαριέσαι κι εσύ την ζωή σου; Εγώ πάντως την βαριέμαι πολύ.
- Τί εννοείς; Δεν περίμενα αυτή την ερώτηση από εσένα!
- Όλη μέρα τρέχω και δεν φτάνω. Ξυπνάω 6 το πρωί, γυρνάω σπίτι στην καλύτερη των περιπτώσεων 7 το απόγευμα και δεν κάνω τίποτε άλλο από το να χαζολογάω και να κοιμάμαι. Βαρέθηκα. Αισθάνομαι ότι η ζωή δεν έχει νόημα.
- Χα χα. Δεν το περίμενα…
- Έτσι θα είναι πάντα;
- Και χειρότερα μπορώ να σου πω!
- Λες ε; Τί νόημα έχει τότε; Αναρωτιέμαι, καθόμαστε εδώ μία ώρα και δεν έχουμε τίποτε να πούμε. Το έχεις συνειδητοποιήσει αυτό;
- Φυσικά. Λογικό δεν είναι; Τί να συζητήσουμε; Τι κάνουμε στις δουλειές μας; Αφού το ξέρουμε. Πώς ξαπλώνουμε στον καναπέ; Δεν έχει καμιά σημασία. Τι να συζητήσουμε λοιπόν; Όπως μόνος σου είπες ζούμε ανούσια.
- Δεν θα φτιάξει ποτέ; Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι;
- Κοίτα, έχεις το θάρρος να τα παρατήσεις όλα και να πάμε στην Μαδαγασκάρη, αδιαφορώντας για όλους και για όλα, και να μαζεύουμε μαργαριτάρια; Εκεί να δεις περιπέτεια, καρχαρίες, κύματα, αγωνία για το αν θα βρούμε ή όχι μαργαριτάρι σήμερα και το βράδυ ξάπλα στην παραλία. Τυχοδιωκτισμός στο μέγιστο όμως έτσι;
- Χα, λες; Εγώ πάντως με την γκαντεμιά που έχω θα ψαρεύω μόνο αρβύλες. Τα μαργαριτάρια θα μου τα παίρνεις όλα εσύ! Κάτι σε πιο προσγειωμένο;
- Όντως δεν περίμενα να ακούσω κάτι τέτοιο από ‘σένα.
- Κάποτε είχαμε έναν στόχο. Να πάρουμε το πτυχίο. Μετά εσύ κυνήγησες διδακτορικά, εγώ πάλι χρήματα. Εσύ πέτυχες, εγώ πέτυχα εν μέρει. Πάλι όμως… Τώρα τί; Τί στόχο έχουμε; Γιατί συνεχίζουμε; Όλα αυτά τα κάναμε για να καταλήξουμε να ξυπνάμε, να δουλεύουμε και να γυρνάμε να κοιμόμαστε, χωρίς άλλο νόημα;
- Περνάς κι εσύ το κατώφλι φίλε μου, άργησες αλλά το περνάς.
- Τι εννοείς;
- Ο μόνος τρόπος να βρεις νόημα είναι φυσικά να προχωρήσεις την ζωή σου, να αναπτύξεις νέους στόχους και ενδιαφέροντα.
- Κοίτα, ομολογουμένως δεν με έλκει το να βρω μια ασχολία μόνο και μόνο για να περνάω την ώρα μου. Πάλι στο ίδιο θα καταλήξω μόλις μου περάσει ο αρχικός ενθουσιασμός.
- Θα σου έλεγα τι ασχολία να βρεις, αλλά εσένα ποτέ δεν σου άρεσε η ιδέα ή το να μιλάμε γι΄αυτό…
- Για π… α, κατάλαβα, θα γίνει.
- Δάσκαλε που δίδασκες…!!!
- Α δεν θέλω τέτοια, Έφτασα μέχρι τα 34 πιστός στις αντιλήψεις μου, τώρα πια μπορώ να πω ότι θα το κάνω και όποιος και αν μου πει κάτι θα του πω ότι το κράτησα πάρα πολύ. Τι νομίζεις, μπορεί να λέω διάφορα, αλλά μέσα μου ξέρω κι εγώ ότι ο καιρός περνάει και φεύγει από τα χέρια μας…
- Όντως δεν περίμενα ποτέ να ακούσω κάτι τέτοιο από εσένα… Πάντως τελικά βρήκαμε θέμα συζήτησης!

Αυλαία.

Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή πράγματα μπορεί να είναι και εντελώς συμπτωματική…