Τρίτη 1 Ιουλίου 2008

Μα που πήγαν τ’ άστρα;

Χρειάστηκε να φτάσει Τρίτη για να συνέλθουμε από τις «δραστηριότητες» του Σαββατοκύριακου. Τις κολυμβητικές (τα κάναμε τα χιλιομετράκια μας πάλι) και τις λοιπές. Τσιπούρα αλανιάρα υποσχόταν ο εστιάτορας, την είχε πιάσει ο ίδιος. Το πάχος του ψαριού βέβαια φανέρωνε την αλήθεια και έτσι άλυτη παρέμεινε η ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του απορία: «Γιατί ο στριμμένος πελάτης, αφού έλεγξε όλο το ψυγείο μου, προτίμησε καλαμαράκια;» (σιχαίνομαι τα ιχθυοτροφείου…).
Ο γερμανός σκηνοθέτης μας κούρασε τα μάλα. Το ίδιο και τα παράπονά του. Τα δικά μας φυσικά δεν δόθηκε η ευκαιρία να ακουστούν…
Νέο ναυτικό ατύχημα. Κάθε φορά οι δημοσιογράφοι αναρωτιούνται το ίδιο: «Πώς γίνεται ένα πλοίο που διαθέτει όλα τα σύγχρονα μέσα πλοήγησης να πέφτει σε ξέρα;». Η προφανής απάντηση: «Γίνεται γιατί θεωρούμε πανάκεια τα σύγχρονα μέσα» φαίνεται δεν περνάει σε κανενός το μυαλό…
Και παρά τις υποσχέσεις, η ανέλκυση κρατά χρόνια, ενώ ελπίζω τα αυτοκίνητα να παραδοθούν ταχύτερα της ανέλκυσης στους επιβάτες. (Κανένα λουκετάκι; Άρση κάθε δυνατότητας περεταίρω επιχειρηματικών δραστηριοτήτων; Μπα ε; Παραείμαι ρομαντικός…)
Η επιστροφή, μετά τη μακριά νύχτα, συνοδεύθηκε από παρουσίαση της νέας εταιρίας και «γενέθλια δεξίωση». Ακολούθησε αλκοολοποσία μέχρι πρωίας (θυμήθηκα πως ήταν το να πηγαίνεις κατευθείαν για δουλειά…), ενώ για πρώτη φορά η πρόταση δεν προήλθε από εμέ (ευτυχώς, υπάρχουν και άλλοι «παλαβοί»)! Ο ουρανός της Αθήνας έχει γίνει πλέον πολύ πεζός (το μόνο που τον σώζει είν' ο Παρθενώνας... πανέμορφο στολίδι της δεξίωσης). Άμεσα αντιληπτό μετά από κάθε επιστροφή. Μερικά καθημερινά «νυχτερινά» μπλακάουτ θα διόρθωναν ίσως την κατάσταση… (να το κάναμε και θεσμό, ακόμα καλύτερα…)
Ευχάριστη πρωινή διαδρομή (επτά.. μπρρρ…) μέχρι το φυντανοτροφείο, πλάι στη θάλασσα. Κουραστική επιστροφή (με παρακάμψεις) λόγω κίνησης (μα που πάτε όλοι απογευματιάτικα με τέτοια ζέστη; σπίτια δεν έχετε;). Το μυαλό βέβαια βρισκόταν πλέον σε νάρκη και το κορμί δεν άργησε να ακολουθήσει.
Η (σχεδόν) έτοιμη παρουσίαση της επόμενης βδομάδας ακυρώθηκε και η μέρα κυλά αργά και βασανιστικά, αφού πρώτα σημαδεύτηκε από την ασυνεννοησία με την καλή κυριούλα και αγώνα δρόμου για να απενεργοποιηθεί ένας συναγερμός που ξεσήκωνε τη γειτονιά στο πόδι. Πάλι καλά που ήταν ο γείτονας εκεί να δώσει χείρα βοηθείας μέχρι να φτάσω (παλιο&^@&^@&κίνηση :@ γρουμφ).
Ο βιασμός από στρατιώτη, γυνής φέρουσας κουκούλα
αποτυπώνουσα τον σαίξπηρ, τί να σημαίνει άραγες;;;

15 σχόλια:

  1. παλι κρεπαλιασες ....???

    σα δεν ντρεπεσαι καμηλα πραγμα¨:Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. τα μπλακ-αουτ να είναι μόνο νυχτερινά, αργά τη νύχτα αν γίνεται..

    Κι εμένα μ' αρέσουνε τα αστέρια, αλλά μην τρελαθώ καλοκαιριάτικα!
    :)

    Ελπίζω την αλκοολοποσία σου να μην την "πλήρωσαν" τα φυντάνια, ε;
    :p

    Καλό μήνα, βρε! :):):)

    Σμακ!

    (για τα ναυτικά κλπ ατυχήματα, τι λες τώρα!! Είσαι πιο ρομαντικός από μένα!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μπα, όχι, τ' αφεντικά την πλήρωσαν :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος1/7/08 3:08 μ.μ.

    ποια δεξιωση καλε?

    ποιος γερμανος σκηνοθετης?

    αααααααααα.....το χεις παρατραβηξει σατυρε....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Mπααα...
    Μόλις άρχισα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Που να το φανταστεί ο τάλας εστιάτωρ πως είστε γνώστης του ρητού :
    τσιπούρα αλανιάρα με μέση δαχτυλίδι;
    Όμως είστε σίγουρος πως ήτο ιχθυοτροφείου;διότι αυτήν την εποχήν, οι τσιπούρες είναι ψωμωμένες και τόχουν το παχάκι τους στη μπάκα.
    δ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αυτό δημητρούλα μ' δεν ήτο μπάκα,
    ήτο δίφυλλη ντουλάπα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. άμα είναι έτσι ,καλά έκανες.
    Τώρα είδα και την υποσημείωση.
    Ο Σαίξπηρ ήτο στα νιάτα του , ή στα γεράματα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μεσήλιξ...
    Η κλασική φώτο, ξέρεις τώρα...
    Γιατί; Αλλάζει η σημασία;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Άντε, βρε, που έχετε και στην Αθήνα ουρανό!!!! (Χιχιχι, η κακία των 10:58...)
    ;-D

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Σου έχω πεi να μην αργείς τόσο να πάρεις το πρωινό χάπι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Χιχι, είναι που εδώ, δεν παίζει χάπι, παίζει μόνο happy!!!
    ;-D

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. σου κανω βουντου να παθει η καμηλα λαστιχο χιχχιχι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Μπες στην ουρά...
    Ο πρώτος προσπαθεί ακόμα.... >:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για πες...