Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2009

Γιατί;

Κουτσά, στραβά (κουτσά, κουτσά…), η αναζήτηση έλαβε τέλος και το σύνολο των άρθρων κατεγράφη. Η τελική ευθεία είναι μπροστά, ταξινόμηση των παραγράφων, συμπεράσματα, προτάσεις και έτοιμοι προς δημοσίευση. Κάτι είναι κι αυτό. Όχι, δεν άπτεται των κυβερνητικών αλλαγών, ήταν εντελώς ανεξάρτητο αυτών και στην πράξη η ολοκλήρωση φαντάζει λίγο παράταιρη με την συνολική κατάσταση. Άλλωστε η συγκέντρωση απουσιάζει αυτήν την περίοδο απ’ το μυαλό και οι μέρες περνούν σαν φαντάσματα, δίνοντας η μία τη θέση της στην άλλη, έτσι, χωρίς σκοπό, χωρίς κέφι. Απλή εναλλαγή ημέρας, νύκτας. Αν η γη δε γύριζε, τα πάντα θα φάνταζαν σαν μία οδυνηρή παύση. Το ότι ξαφνικά τελείωσαν τα άρθρα αποτέλεσε έκπληξη. Πού, πώς, πότε;
«Η τοξικότητα του χρωμίου αναγνωρίζεται εδώ και καιρό», ξεκινά η γραφή και η αλήθεια είναι πως η όλη συμπεριφορά των επαγγελματιών του χώρου φαντάζει ακατανόητη, τραγικά απερίσκεπτη, έως και εκούσια δολοφονική. Φαίνεται τελικά πως ο άνθρωπος, το μόνο ον του πλανήτη που διαθέτει νόηση, αρνείται πεισματικά να βάλει «μυαλό». Αυτό από μόνο του είναι πολύ απογοητευτικό.
Και δυστυχώς δεν περιορίζεται μόνο σε επαγγελματίες, ή επαγγελματικά. Πολλά φαντάζουν ακατανόητα και το «γιατί;» βρίσκεται συνεχώς πρώτο στην ημερήσια διάταξη.

11 σχόλια:

  1. Γιατί;
    Ισως, ο άνθρωπος να βλέπει μπροστά του ένα τείχος. Το "τείχος-κέρδος".
    Και το τείχος, ίσως νάναι πολύ ψηλό.
    Και πίσω απ' το "τείχος-κέρδος", να υψώνεται ένα άλλο τείχος, χαμηλότερο, σαθρό και ετοιμόρροπο. Το "τείχος-περιβάλλον". Αλλά, αυτό δεν το βλέπει.
    Η, δεν θέλει να το δεί...
    Η , δεν φαντάζεται ότι υπάρχει...
    Η, πιστεύει, ότι δεν θα γκρεμιστεί ποτέ...
    Η, δεν τον νοιάζει κι' άν γκρεμιστεί, αφού μπορεί και νάχει πεθάνει...
    Η....
    Μεγάλη κουβέντα άνοιξες, Καμηλιέρη!
    Και πικρή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Προφανώς μάθαμε να ζούμε και με τις επιπτώσεις της όποιας τοξικότητας. Μάθαμε να ζούμε μίζερα και άρρωστα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ανησυχησα γιατί φοβήθηκα μήπως σε κατέβαλε η τοξικότητα του αχρωμίου .
    :)
    δ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όντως βιολιστή μου. Το κέρδος είναι που υπερκαλύπτει και κρύβει τα πάντα. Η αειφόρος και βιώσιμη δραστηριοποίηση είναι σήμερα απλά επιθυμία, όχι όμως των δραστηριοποιούμενων.

    Μάλλον να πεθαίνουμε κι όχι να ζούμε μάθαμε ξηροκαρπήτα μου.

    Έλα να διαλογιστούμε μαζί στην αυριανή συνεδρίαση mastepcm!

    Αυτό το άχρωμο, έως και διαφανές είναι ένα θέμα που με απασχολεί πολύ τον τελευταίο καιρό είν’ η αλήθεια δημητρούλα μ’…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εσύ μόνο τα δικά σου μπορεις να κάνεις ουράνιο τόξο καμάρι μου.
    Των αλλονών τα αχρώμια , δεν χρωματίζονται με ξένες μπογιές.
    φιλιά
    δ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ναι αλλά με μόνο τα δικά σου, δουλειά δε γίνεται δημητρούλα μ'...
    Και σγά σγά ξεθωριάζουν... :/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κάθε "γιατί" ακολουθείται από τουλάχιστον ένα "επειδή". Απλά, τις περισσότερες φορές, δεν μας αρέσει, ή δεχόμαστε να ισχύει η αιτιολόγηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. εννοώ, πως το χρωματισμένο φαίνεται με γυμνό οφθλμό.Εξ αρχής οπ' λιένε!!
    Εσύ να χρωματίσεις άλλους δε γίνεται,γιατι θα το ξέρεις.Εκτός κιάν αποφασίσεις να κοροϊδευτείς, που δεν το βλέπω.Οπότε καπου στον ορίζοντα υπάρχει πάντα ένα ουράνιο τόξο .
    άειντε φιλιά σαβατοκύριακα.
    δ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μερικές φορές είναι κάτι παραπάνω απ’ το «δε μας αρέσει» Σοφία μου. Άλλες πάλι δεν είναι τι δεχόμαστε, αλλά τι ισχύει.

    Ή έχει νυχτώσει, ή χρειάζομαι κιάλια δημητρούλα μ’…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Πολλές φορές και όχι μόνο μερικές είναι παραπάνω. Ειδικά, όταν αυτό που ισχύει (οι νόμοι του σύμπαντος και οι συνήθειες των κοινωνιών: με τους μεν δεν υφίσταται θέμα σύγκρουσης, με τους δε, απαιτείται), είναι ανοικτό σε ερμηνείες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για πες...