Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2009

Μήνας ανατροπών;

Μπορεί. Μπορεί και όχι. Μεταβολών σίγουρα, αλλά το αποτέλεσμά τους είναι αμφίβολο. Η εμπιστοσύνη έχει κλονισθεί, αλλά η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία. Όμως πεθαίνει κάποτε, εκεί πρέπει να σταθεί κανείς και να δώσει μεγάλη προσοχή. Η κεφαλή του κράτους άλλαξε, αυτό άλλωστε ήταν αναμενόμενο μετά την εκούσια παράδοση εξουσίας, οι εκλογικές επιδόσεις όμως σίγουρα δεν ήταν αναμενόμενες από τους περισσότερους. Ούτε και ευκταίες. Δύο από τα πιο ελπιδοφόρα πάντως μηνύματα των εκλογών αυτών ήταν πως ο πρώην, ο άνθρωπος που έθεσε τις βάσεις πάνω στις οποίες στηρίχθηκε ο απερχόμενος, βγήκε από το παιγνίδι από νωρίς, πριν από την ώρα των κάλπεων. Το δεύτερο, αναμενόμενο και αυτό βέβαια, η απόσυρση του απερχόμενου. Εν απουσία «ηγέτης» επί πέντε συναπτά έτη, το μόνο που πέτυχε είναι να διαλύσει πλήρως όσα ξεκίνησε να αποδομεί ο προκάτοχός του. Ευτυχώς απαξιώθηκε και το πρωτοπαλίκαρό του. Διαχειριστές της κακιάς ώρας που καλύτερα να μην είχαν αναλάβει ποτέ το τιμόνι. Πιθανότατα πάντως η παρουσία του τελευταίου ήταν εξ αρχής απλά ένα διαφημιστικό τρυκ, εξ ου και ήταν απών. Πετυχημένο, εκ του αποτελέσματος. Αλλά τα τρυκ δε διαρκούν αιώνια.
Ο νυν έρχεται με υποσχέσεις. Αν και δεν κρίνονται και ιδιαίτερα «συμφέρουσες». Ενδύονται σίγουρα πιο ελκυστικό μανδύα. Ο καιρός θα δείξει. Λαμβάνοντας υπ’ όψη την κατάσταση προ του 2003 βέβαια, μια ελπίδα σίγουρα υπάρχει. Από τότε άλλωστε είναι που όλα μα όλα είναι εντελώς στάσιμα, έως και καθοδικά. Βέβαια, από τότε, η στατικότητα εμφανίζεται σε όλους τους τομείς, και φυσικά για τους περισσότερους από αυτούς δεν φταίει κάποιο από τα κυβερνητικά σχήματα που πέρασαν, αλλά έστω και μια μικρή ανάταση σε έναν από αυτούς μπορεί να φέρει γενικότερα θετικά αποτελέσματα. Αλήθεια, ψέματα, ποιος ξέρει; Πάντως η ελπίδα ψυχορραγεί και καλό θα ήταν να υπάρξει κάποια τονωτική ένεση. Γιατί όχι δηλαδή, τόσες δεν έγιναν στην αγορά; Βέβαια, άλλο αγορά, άλλο ελπίδα…
Οι μεγαλύτερες, έστω και αν είναι παραπαίουσες, ελπίδες πάντως δε στηρίζονται στους πολιτικούς. Αλλά πάλι η όλη κατάσταση μοιάζει εντελώς ακατανόητη. Όπως πάντα άλλωστε. Άβυσσος, καμία λογική. Όπως και να έχει πάντως, αυτή η σχεδόν επταετής στατικότητα ίσως και να αλλάξει με κάποιο τρόπο. Αυτό από μόνο του είναι ελπιδοφόρο. Πόσο και για πόσο όμως;

8 σχόλια:

  1. εμενα το θεμα μου δεν ειναι τα πολιτικα ..δεν ασχολουμαι
    αλλα γενικα αδυνατω να ειμαι αισιοδοξη οταν για ακομα μια φορα με κυβερναει ενα γνωστο ονομα μιας φαμιλιας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Al να εγώ ενθουσιάστηκα με την φωτογραφία ήθελα να σου πω ότι εχω και εγώ το ίδιο είναι πολύ cute δεν είναι ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. άντε και ανησύχησα!!
    Τι να πω, δεν ξέρω τι θα κάνουν αυτοί.
    Το μονο που θέλω τώρα είναι να καθαρίσω τη μνήμη μου, από αυτό όλο το χυδαίο σαπιοκοιλιάρικο συρφετό που ήμουνα αναγκασμένη να βλέπω .
    καλημέρα όμως.
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Υπό αυτό το πρίσμα σκώληξ μου, δεν θα διαφωνήσω μαζί σου, άλλωστε είπαμε η εμπιστοσύνη έχει κλονισθεί και ούτε εγώ πιστεύω σε τζάκια. Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε όμως πως είναι ένας διαφορετικός άνθρωπος και πως μόνο το μέλλον μπορεί να δείξει… Σε αλλαγές σαν αυτές που θέλω δεν πιστεύω πως θα προβεί, αλλά ελπίζω (απλά ελπίζω) πως κάποιους τομείς που με αφορούν και που διαλύθηκαν πλήρως από το 2003 και μετά (όχι ότι και πριν ήταν όλα τέλεια δηλαδή), να τους επιδιορθώσει λιγάκι.

    Βρήκες το χαμένο δίδυμο αδερφάκι του Πηνελόπη μου;
    (Είναι, είναι χαριτωμένο, αλλά κάνει ζημιές, να προσέχεις!)

    Έχω την αίσθηση δημητρούλα μ' ότι δεν πρόκεται να ξεφύγουμε από τους συρφετούς, θα συνεχίσουν να περιδιαβαίνουν στα κανάλια...
    (Γιατί ανησύχησες καλέ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Το θέμα είναι οι αλλαγές να μην μείνουνε στα ονόματα, αλλά να γίνουνε στην ουσία. Πάντως, τα μικρά καλάθια έχουνε μεγάλες πωλήσεις αυτή τη στιγμή... Χμ... λες η τόνωση της αγοράς να προχωρήσει και στο Kindle? Γιατί όπως και να το κάνουμε, άλλο να διαβάζεις βλακείες και χάλια συγγράματα σε χαρτί και έκδοση χάλια πχιότητας, και άλλο σε e-book... Πολιτισμός.... αλλά συγνώμη... όχι πολιτισμός πλέον, αλλά _και_ τουρισμός.... Το χρήμα "uber alles".....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Όταν έχουμε εκλογές παρασύρομαι…
    Βγαίνω στο μπαλκόνι μου, κάνω τις προγραμματικές μου δηλώσεις για την επόμενη περίοδο και ζητάω την ψήφο εμπιστοσύνης του εαυτού μου…. Και όλο χάνω… τα υπουργεία μου μέσα!!!
    (… αυτοί οι σύμβουλοι φταίνε για όλα … να θυμηθώ το πρωί να τους απολύσω όλους…)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μη μιλά για πολιτισμό Σοφία, η έννοια αυτή έχει χάσει τη χροιά της σήμερα. Σκέψου πως ζούμε σε μια εποχή που η λέξη «κουλτουριάρης» αντί τιμητικής, έχει απαξιωτική έννοια. Πως μπορεί να υπάρχει πολιτισμός;
    (Εγώ δεν κυκλοφορώ με καλάθι, αλλά με δαχτυλήθρα)

    Εγώ λέω να προσέξεις και το κυβερνητικό σου σχήμα Λίνα μου.
    (Εγώ πάντως ψήφο εμπιστοσύνης στον εαυτό μου έχω πολλά χρόνια να δώσω…)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Και πολύ καλά κάνεις, εγώ πάλι, ούτε καν δαχτυλήθρα. Το θέμα μας είναι, ως επίσημο όργανο της πολιτείας, τί ενθαρρύνεις και χρηματοδοτείς (έχω βαρύ χτεσινό παράδειγμα από το Κέντρο Κινηματογράφου, ένεκα του Φεστιβάλ, βλέπουν πολλά τα μάτια μου αυτές τις μέρες) και με ποιούς στόχους το κάνεις. Και πλέον, είναι τόσο πασιφανείς και εκτός πολιτισμού όπως τον εννοούμε, που καταντάει εντελώς ενοχλητικό και αποθαρρυντικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για πες...