Πρωτοβρόχια…

Σήμερα περνάω μια περίοδο άρνησης. Αρνούμαι πεισματικά να κάνω οτιδήποτε έχει σχέση με δουλειά (γιατί άραγες;). Το πρωί πήγα και έγινα άνθρωπος (aka κουρεύτηκα, γιατί σε λίγο δεν θα χρειαζόταν να πάμε εκδρομή για να δεις αρκούδες, θα τις έβλεπες σπίτι) πήγα να πληρώσω τον λογαριασμό ρεύματος του Ιρλανδού μου – τόσο ταλαιπωρήθηκε το παιδί, να του κάνω μια εξυπηρέτηση να πάει ο άνθρωπος ταξίδι… έφυγε σήμερα για Καβάλα… αν και τελικά ενώ ήταν να πετάξει χτες στις 9 το βράδυ, τον πήραν τηλέφωνο και του είπαν ότι η πτήση θα γινόταν σήμερα 5 το πρωί και τελικά έφυγε στις 7 το πρωί… άυπνος πάλι ο καημένος… λες και δεν τελείωσε η πρόταση ένα πράμα… - και μετά το έριξα στις βόλτες στα μαγαζιά…
Μια κορνίζα έψαχνα ο άνθρωπος, λαμπατέρ για το σαλόνι αγόρασα! Ένα σε «κινεζικό» στυλ θα έλεγα… Εμένα μου άρεσε πάντως…
Τέλος πάντων… έφτασα που λέτε κατά τσι δώδεκα στο γραφείο. Ο «δικός» μου, όπως είπα χτες, λείπει, οπότε έχουμε και την ησυχία μας. Σερφάρω λοιπόν και ψάχνω και κοντινό προορισμό για την εξόρμηση του Σαββατοκύριακου…
Αλλά ποιος αρχι*#^$(@ς έφερε τα πρωτοβρόχια; ΟΥΦ…
Προχτές (ή προπροχτες για την ακρίβεια) πήγα και πήρα τα καινούργια μου βιβίλα, σαν σχολιαρόπαιδο κι εγώ!
Ναι ναι, από Οκτώβρη θα διδάσκω στα ΤΕΙ. Οπότε κι εγώ σαν χαρούμενο παιδάκι πήγα να πάρω τα βιβλία μου, να δω τι διάολο θα τους κάνω. Τώρα βασικά δεν το πολυχάρηκα γιατί το βιβλίο απ’ ότι είδα το έχει γράψει ένας καραγκιοζάκος που δεν τον πάω καθόλου γιατί έχει απαίσια συμπεριφορά απέναντι στους φοιτητές του αλλά anyway. Θα δώ τι θα κάνω. Το πολύ πολύ να αλλάξω βιβλίο!
Άντε. Πολύ δουλέψαμε σήμερα. Σε λίγο λέω να την κάνω να πάω σπίτι ν’ αράξω και να θυμηθώ τα κατατόπια γιατί κόντεψα να τα ξεχάσω με τις ρίζες που έβγαλα στο γραφείο αυτές τις μέρες. Αφού παραλίγο να μην βρω την πόρτα του μπάνιου σήμερα το πρωί :p
Πάω πάω, να βάλω και το καινούργιο μου λαμπατέρ εκεί που υπολόγιζα να το βάλω, να δω αν πάει με την υπόλοιπη διακόσμηση!

Ετοιμάζω ταξίδια, μοναχά για πάρτη σου!