Δεν πάμε καλά…

Αααα όχι, δεν πάμε καθόλου καλά…

Παρασκευή:
- Darthiir έλα να υπογράψεις την αίτηση για τα χρήματα για το ταξίδι στην Κύπρο.
- Ποιο;
- Το ταξίδι στην Κύπρο;
- Πότε;
- Μα, το επόμενο Σαββατοκυριακοδευτερότριτο…
- Κάτσε, και θα πάω στην Κύπρο;
- Ναι.
- Με ποιους, γιατί;
- Δεν ξέρεις;
- Όχι…
- Ρώτα τον.
- Μα λείπει!

Άντε λοιπόν να τον ρωτήσω. Και γιατί παρακαλώ; Έχω χτικιάσει και δεν μπορώ να φχαριστηθώ ένα Σαββατοκύριακο όπως θέλω εγώ; Και έχω κανονίσει και συνάντηση κορυφής την Κυριακή. Τέσπα. Κάτσε να δω…
Ε ρώτησα και ούτε λίγο ούτε πολύ πρέπει να πάω. Δηλαδή το πρέπει είναι σχετικό… Πρέπει να πάω ως νταντά τελικά πάλι. Κάτι έχει πάθει όπως λένε και οι συνεργάτες. Δεν μπορεί να κάνει χωρίς εμένα. Να θυμηθώ να του πω ότι αυτό δεν σημαίνει ότι θα φιλιόμαστε και στην τουαλέτα…
Και συνεχίζουμε. Έρχεται μετά από λίγο: Ρίξε μια ματιά σε αυτά (3 κείμενα των 15 σελίδων έκαστο) να τα πούμε σε λίγο. Εντάξει λέω, τα παίρνω, πάω να αρχίσω, δεν περνάνε 5 λεπτά, μας φωνάζει για να τα πούμε! Εγώ δηλαδή ας πούμε έπρεπε να διαβάσω 45 σελίδες σε 5 λεπτά. Καλό σκορ…
Και συνεχίζουμε… Μου έστειλε και άλλες 200 σελίδες να διαβάσω. Καλά ρε, του έχει πει κανένας ότι για να τα διαβάσω όλα αυτά πρέπει η μέρα να έχει 48 ώρες και να δουλεύω 52 ώρες ανά σαρανταοκτάωρο;;; Δεν είμαστε καθόλου καλά.

Θα αρχίσω να λασκάρω στο τέλος με αυτόν τον έρωτα που μας έχει προκύψει. Δεν είναι κατάσταση αυτή. Και όχι τίποτε άλλο αλλά κάνω και μαλακίες ώρες-ώρες και… και τέλος πάντων χάνω τον έλεγχο του χρόνου μου και ίσως και του εαυτού μου. Έχει γίνει πια συνήθειο από τότε που γύρισα από διακοπές. Και όχι τίποτε άλλο αλλά γυρνώντας από Κύπρο, την επόμενη μέρα πρέπει να τρέχω Χαλκίδα… και ύστερα να δούμε άμα θα καταφέρουμε να ηρεμήσουμε από Πέμπτη… Λέμε τώρα, δεν το βλέπω…

Δεν πάμε καλά… Αααα δεν πάμε καθόλου μα καθόλου καλά… Μήπως να το ξανασκεφτώ και να πάω Καραϊβική τελικά; Κάτι ήξερα…

Καμιά φορά λέω και καμιά χαζομάρα… Η ουσία είναι ότι θα στρώσει η δουλειά… Μην ανησυχείς…

ΥΓ: Κάποιος πρέπει να με έχει φτύσει, δεν εξηγείται αλλοιώς..
ΥΓ2: Σκορπίνα μασ' τα σάλια σου...
ΥΓ3: Α ναι, μην ξαναμπαίνετε στον κόπο... κυκλοφορώ με ομπρέλα πλέον...
ΥΓ4: Α ναι, επίσης το μυαλό μου το έχω ήδη χάσει (Λίγο η τρεχάλα, λίγο τα άλλα...). Εγώ να συγκεντρωθώ αποκλείεται. Βέβαια όχι ότι πειράζει. Και να το είχα, 45 σελίδες σε 5 λεπτά ΔΕΝ πρόφταινα να διαβάσω. Άρα το ίδιο και το αυτό :)